The Crucifixion (Η Σταύρωσις)


ΤΟ ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΤΗΣ ΚΑΣΣΙΑΝΗΣ - ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΣ ΣΤΑΝΙΤΣΑΣ


O Συναξαριστής της ημέρας.


Τετάρτη, 4 Απριλίου 2018

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ, Της αλειψάσης τον Κύριον μύρω. Γεωργίου του οσίου του εν Μαλεώ, Πλάτωνος ηγουμένου μονής Στουδίου, Ζωσιμά οσίου, Θεωνά αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, Θεοδούλου και Αγαθόπαιδος μαρτύρων Θεσσαλονικέων, Νικήτα ιερομάρτυρος του νέου εν Σέρραις (1807).

Κατά τη Μ. Τετάρτη επιτελούμε ανάμνηση: (α) του γεγονότος της ελλείψεως του Κυρίου με μύρο από μια πόρνη γυναίκα. Επίσης φέρεται στη μνήμη μας, (β) η σύγκλιση του Συνεδρίου των Ιουδαίων, του ανωτάτου δηλαδή Δικαστηρίου τους, προς λήψη καταδικαστικής αποφάσεως του Κυρίου, καθώς και (γ) τα σχέδια του Ιούδα για προδοσία του Διδασκάλου του.
Δύο μέρες πριν το Πάσχα, καθώς ο Κύριος ανέβαινε προς τα Ιεροσόλυμα, κι ενώ βρισκόταν στο σπίτι στου λεπρού Σίμωνα, τον πλησίασε μια πόρνη γυναίκα κι άλειψε το κεφάλι Του με πολύτιμο μύρο.

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο Ε΄ ΚΑΙ Η ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑ ΤΟΥ 1821 -- Τοῦ κ. Κωνσταντίνου Δεληγιάννη, Ὁμοτίμου Καθηγητοῦ Βυζ. Ἀρχαιολογίας


Ὁ Γεώργιος Ἀγγελόπουλος, τὸ τσοπανόπουλο ἀπὸ τὴ Δημητσάνα μὲ τὴν ἀπόλυτη πίστη του στὸν Χριστό, τὴν ὀξύνοια, τὴν φιλομάθειά του καὶ τὴν ἀγάπη του στὴν πατρίδα, ἀνέβηκε στὸν Πατριαρχικὸ θρόνο τῆς Βασιλεύουσας ὡς Πατριάρχης Γρηγόριος ὁ Ε´. Σπούδασε στὴ Ἱ. Μονὴ Φιλοσόφου, σὲ σχολεῖα τῶν Ἀθηνῶν, στὴ Ζάκυνθο στὴ Ἱ. Μονὴ Στροφάδων, ὅπου ἐκάρη καὶ μοναχός, στὴν Εὐαγγελικὴ Σχολὴ τῆς Σμύρνης καὶ στὴν φερώνυμη Ἐκκλησιαστικὴ Ἀκαδημία Πάτμου, Φιλολογία καὶ Θεολογία κοντὰ σὲ περίφημους γιὰ τὴν ἐποχὴ τους δασκάλους1. Ἡ ἀσκητική του φύση, οἱ πάμπολλες ἀρετές του καὶ ἡ σοβαρή του παιδεία, ἔκαναν τὸν Μητροπολίτη Σμύρνης Προκόπιο (1770-1785), ἄνδρα σοφὸ καὶ ἐνάρετο, νὰ τὸν χειροτονήσει διάκονο καὶ Πρεσβύτερο –προχειρίζοντάς τον Πρωτοσύγκελλο στὴν Ἱ. Μητρόπολη Σμύρνης. Ἐκεῖ τό ἔργο ποὺ ἐπιτέλεσε ἦταν σπουδαῖο καὶ μεγάλο, γιʼ αὐτό, ὅταν ὁ Μητροπολίτης Προκόπιος ἀνῆλθε στὸν Πατριαρχικὸ θρόνο τὸ 1785, λαὸς καὶ κλῆρος ζήτησε ἀπὸ τὴν Ἱ. Σύνοδο καὶ ἐξέλεξε Μητροπολίτη Σμύρνης, τὸν Πρωτοσύγκελλο Γρηγόριο.

ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ -- Αλέξ. Παπαδιαμάντης


Ἐν τῇ παννυχίδι τῆς χθές, ἥτις εἶναι ὁ Ὄρθρος τῆς Μ. Τρίτης, ἀναγινώσκονται ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον Εὐαγγελίου οἱ ταλανισμοὶ τῶν Γραμματέων καὶ Φαρισαίων. Ψάλλονται δ᾿ ἐν τοῖς Αἴνοις κατανυκτικώτατα ἰδιόμελα, ἀνακαλοῦντα τὴν τῶν Δέκα Παρθένων παραβολήν, ἧς ἀνάμνησιν ποιούμεθα τῇ σήμερον Μ. Τρίτῃ: «Ἐν ταῖς λαμπρότησι τῶν Ἁγίων σου». «Ὁ Νυμφίος ὁ κάλλει ὡραῖος παρὰ πάντας ἀνθρώπους». «Δεῦτε πιστοὶ ἐπεργασώμεθα προθύμως τῷ Δεσπότῃ» κτλ. Συντομώτατον δὲ εἶναι τὸ διῴδιον τοῦ ἱεροῦ Κοσμᾶ, «Τῷ δόγματι τῷ τυραννικῷ».
Ἀπόψε δὲ ψάλλεται ὁ Ὄρθρος τῆς Μ. Τετάρτης, λεγομένου τρίτην  καὶ τελευταίαν φορὰν τοῦ ἀργοῦ τροπαρίου: «Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος». Εἶτα ψάλλονται τὰ Καθίσματα, «Ἡ πόρνη ἐν κλαυθμῷ» κτλ. Εὐθὺς κατόπιν ἀναγινώσκεται ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην Εὐαγγελίου ἡ περικοπή, ἐν ᾗ ἱστορεῖται πρὸς τοῖς ἄλλοις ἡ πρώτη προσέγγισις τῶν Ἑλλήνων εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν. «Ἦσαν δέ τινες Ἕλληνες ἐκ τῶν ἀναβαινόντων εἰς τὴν ἑορτήν· οὗτοι προσελθόντες Φιλίππῳ λέγουσιν αὐτῷ, Κύριε, θέλομεν τὸν Ἰησοῦν ἰδεῖν· ἔρχεται Φίλιππος καὶ λέγει τῷ Ἀνδρέᾳ, καὶ πάλιν Ἀνδρέας καὶ Φίλιππος λέγουσι τῷ Ἰησοῦ. Εἶπεν οὖν ὁ Ἰησοῦς. Ἐλήλυθεν ἡ ὥρα, ἵνα δοξασθῇ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου», κἑξ.

ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΒΑΠΤΙΣΜΑ -- Τοῦ αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ὁμοτ. Καθηγητοῦ Α.Π.Θ


Διανύοντας τήν Μεγάλη Ἑβδομάδα, ὅπου ὁ Κύριος περνᾶ ἀπ᾽ ὅλες τίς μορφές τοῦ μαρτυρίου, γιά νά χαρίσει στόνἄνθρωπο την δυνατότητα τῆς λυτρώσεως καί τοῦ ἁγιασμοῦ, στεκόμαστε γεμᾶτοι δέος μπρός στό Σταυρό καίἀναρωτιόμαστε· πῶς ζοῦσε Ἐκεῖνος, ὁ Κύριός μας, τό πάθος του; Καί τί σημασία μπορεῖ νά ἔχει αὐτό γιά μᾶς σήμερα; Κανείς δέν εἶναι σέ θέση νά μᾶς πληροφορήσει γιά τό πῶς ἔβλεπε καί πῶς ἔνιωθε τό μαρτυρικό Του τέλος ὁ Ἰησοῦς καλύτερα ἀπό Αὐτόν τόν ἴδιο. Ἀρκετές φορές μιλᾶ γιά τόν σταυρικό Του θάνατο προφητικά, λίγες φορές ὅμως ἐκφράζει ρητά τά συν αισθήματά του γι᾽ αὐτόν. Γιά τόν Κύριό μας τό Πάθος Του εἶναι τετραπλᾶ γνωστό, σέ ὅλες τίς διαστάσεις. Εἶναι προεγνωσμένο –τό γνωρίζει, πρίν κἄν τό συλλάβει κανένας. Εἶναι προφητευμένο –τό ἔχουν προείπει μπροστά ἀπό αἰῶνες θεόπνευστοι ἄνδρες. Εἶναι ἤδη προετοιμαζόμενο –ἀπό νωρίς οἱ ἐχθροί του τό σκέπτονται καί τό σχεδιάζουν. Εἶναι, τέλος, βιούμενο ἀπό τόν ἴδιο –τό ζῆ κάθε στιγμή, ἐφόσον γι᾽ αὐτό ἐνανθρώπησε. Δέν τό ἀποφεύγει, ἑπομένως· τό ἐπιζητεῖ. Τό Πάθος γιά τόν Ἰησοῦ εἶναι τό ἔργο τῆς ἐπίγειας ζωῆς Του καί ὁ Σταυρός δέν εἶναι ἁπλῶς ἕνα ὄργανο βασάνου, πού θά σηκώσει στούς ὤμους Του, ἀλλά ἡ ἀποστολή τήν ὁποία ἐπωμίζεται ὡς Θεάνθρωπος σ᾽ αὐτόν τόν κόσμο.

Ιερός Λόχος 2012 Έφεδροι και φίλοι των Ειδικών Δυνάμεων : Γλυκερία Ντροπή σου!!!


https://ierosloxos2012.blogspot.ca/

17η ΕΚΠΟΜΠΗ (2018-3-23) Ο π. Θ. Ζήσης στο ''Ράδιο Ενημέρωση 92,2''