Οικουμενισμός= τό μυστήριο της ανομίας (10) μέρος


ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.


Δευτέρα, 5 Μαρτίου 2018

Κόνωνος οσιομάρτ., του εν Ισαυρία, Κόνωνος του κηπουρού, Ευλογίου, Ευλαμπίου μαρτ., Αρχελάου μάρτυρος και των συν αυτώ 142 μαρτύρων, Ιωάννου νεομάρτ. του Βούλγαρη (1784).

Ὁ Ἅγιος Κόνων γεννήθηκε περὶ τὰ τέλη τοῦ 1ου αἰῶνα μ.Χ. στὴ Βαδινή, χωριὸ τῆς Ἰσαυρίας τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καὶ ἔζησε στοὺς Ἀποστολικοὺς χρόνους. Οἱ γονεῖς του, Νέστωρ καὶ Νάδα ἦταν ἀρχικὰ εἰδωλολάτρες. Σὲ νεαρὴ ἡλικία ἔγινε Χριστιανὸς καὶ ὅταν οἱ γονεῖς του τὸν πίεσαν νὰ νυμφευθεῖ, συμφώνησε μὲ τὴ σύζυγό του νὰ ζοῦν ὡς ἀδελφοὶ ἀφιερωμένοι στὸν Θεό. Στὸ Συναξάρι ἀναφέρεται, ὅτι τὸν Ἅγιο καθοδηγοῦσε ὁ Ἀρχιστράτηγος Μιχαήλ, ὁ ὁποῖος καὶ τὸν βάπτισε, τοῦ δίδαξε τὸ Ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος, μετέδωσε τὰ Θεία Μυστήρια σὲ αὐτόν, μέχρι τέλους τῆς ζωῆς του, τοῦ συμπαραστεκόταν καὶ τοῦ χορήγησε μάλιστα καὶ τὴ χάρη τῶν παράδοξων θαυμάτων.

Σωτηρία μου, παρηγορία μου, ἐμὴ ζωή, ἐμὸν φῶς, ἐμὴ ἐλπίς



Σωτηρία μου, παρηγορία μου, ἐμὴ ζωή, ἐμὸν φῶς, ἐμὴ ἐλπίς, ἀναψυχή μου, θυμηδία μου, καταφυγή μου, σκέπη, ῥῶσις τῆς ἐμῆς ψυχῆς, εὐφροσύνη, ἡδύτης, τεῖχος, προσφύγιον, ὀχύρωμα, ὅπλον, ἀντίληψις, δόξα, πνοή μου, προστάτις, μεσῖτις, γαλήνη, ἐπίσκεψις, καύχημα, εἰρήνη, ἰσχύς, βάδισμα, ὕμνησις, τροφή, στολή, χαρά, εὐλογία, ἄγκυρα, εὐπορία, δρόσος, σεμνοπρέπεια, ἁγιωσύνη, μεγαλωσύνη, λύτρωσις· τῶν λυπηρῶν μου παράκλησις, βοηθὸς τῆς ἐμῆς ἀπορίας, φωτισμὸς καὶ ἁγιασμὸς τῆς ψυχῆς μου, τῶν ἁμαρτιῶν μου ἀπολύτρωσις, τὸ ἐμὸν ἐκ Θεοῦ ψυχαγώγημα, τῆς ξηρανθείσης μου καρδίας θεόρρυτος ῥανίς, τῆς ζοφερᾶς μου ψυχῆς τηλαυγεστάτη λαμπάς, τῆς γυμνότητός μου ἀμφίασις, τῶν στεναγμῶν μου κατάπαυσις, τῶν συμφορῶν μου μεταποίησις· ἐγκράτεια, ἁγνεία, ἀνδρεία, σωφροσύνη, τῶν ἀρετῶν κόσμος, ἐλευθερία μου, λιμήν, θησαυρός, ἐμπόρευμα τὸ ὄντως αἰώνιον, ἐπίκυρος μετάνοια, ὕψωμα, εὐεξία, κάλλος, ἰσχύς, εὐβουλία, σύνεσις, ἀγαλλίαμα, λαμπρότης μου.

Ἀγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου

ΑΙ ΨΥΧΑΙ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ


Γράφει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: «Οι ψυχές των δικαίων έχουν να λάβουν μετά την ανάστασιν την τελείαν απόλαυσιν και μακαριότητα στους ουρανούς, βεβαιοί αυτός ο Κύριος λέγων :«εν γαρ τη αναστάσει… ως άγγελοι του Θεού εν ουρανώ εισί». (Ματθ. κβ 30).
Ότι δε και προ της αναστάσεως, στους ουρανούς έχουν να λάβουν οι ψυχές των δικαίων την μερικήν απόλαυσιν, μαρτυρεί ο Άγιος Γρηγόριος ο Διάλογος εν ταις προς Πέτρον αποκρίσεσι λέγων “ότι των τελειωμένων δικαίων αι ψυχαί ευθέως ηνίκα εκ των της σαρκός κλείθρων εξέλθωσιν, εν ταις ουρανίαις καθέδραις υποδέχονται, φανερώτερον του φωτός καθέστηκεν”».
Από τους βίους των Αγίων βλέπουμε ότι το τέλος των Αγίων είναι γνωστό σε αυτούς, αλλά και θαυμαστό.
Έλεγαν για τον Αββά Σισώη, ότι όταν έμελε να πεθάνη και καθόντουσαν οι πατέρες γύρω του, έλαμψε το πρόσωπό του σαν τον ήλιο. Και τους λέγει:

Μητροπολίτης Κορίνθου Διονύσιος


Ούτως εξηγείται η θαυμαστή ενότης, ήτις διακρίνει την Πατερικήν διδασκαλίαν


Το ασκίαστον και άφθαρτον μεγαλείον των αγίων Πατέρων της Εκκλησίας, συνίσταται εις την δι’ όλους τους αιώνας ισχύουσαν πνευματέμφορον διδασκαλίαν των. «Ο Χριστός χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας». Η από τον Χριστόν απορρέουσα ζωοποιός Θεολογία ουδέποτε παλαιούται. Ο καταρράκτης της χάριτος δεν σταματά ούτε αλλάσσει ουσίαν. Η αξία των αγίων Πατέρων οφείλεται εις το ότι κατέστησαν εαυτούς δεκτικά δοχεία της χάριτος. Δεν παρέμειναν εις την φυσικήν κατάστασιν, δεν διηκόνησαν τον ορθόν λόγον.

Η Ευαγγελίστρια του Ελικώνος


Ανεβαίνοντας στις πλαγιές του Ελικώνος, εκεί που την αρχαία εποχή λατρεύονταν οι μυθικές ελικωνίδες μούσες, προβάλει το μοναστήρι της Ευαγγελίστριας. Εκεί τώρα υμνείται και λατρεύεται «σωματικαίς φωναίς» "των ασωμάτων το άσμα", η Παναγία. 
Τριγύρω στην ιερά μονή, αιωνόβια πλατάνια, πανύψηλες λεύκες και πεύκα συνθέτουν ένα καταπράσινο τοπίο. 
Ο πρώτος ναός του μοναστηριού, βυζαντινού ρυθμού, οικοδομήθηκε τον 12ο αι., όταν η βυζαντινή αυτοκρατορία βρισκόταν στον κολοφώνα της δόξας της. Ανακαινίσθηκε αργότερα, τον 17ο αι., οπότε η μονή έγινε σταυροπηγιακή.
 
Στο απέριττο τέμπλο του είναι αναρτημένη η εικόνα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, εικόνα αρχαία και θαυματουργή, όπως αποδεικνύουν πολλές μαρτυρίες ευεργετηθέντων.
 
Την περίοδο της εθνικής παλιγγενεσίας πλήθος ιστορίες και θρύλοι γεμάτοι ηρωισμό είναι δεμένοι με την παράδοση της μονής. Το μοναστήρι της Ευαγγελίστριας παίζει τότε εθνικό και ανθρωπιστικό ρόλο. Γίνεται καταφύγιο των κυνηγημένων ραγιάδων και κρησφύγετο των ηρωικών οπλαρχηγών. Από κει πέρασαν, καθώς λένε, ο Δημ. Υψηλάντης και ο Καραϊσκάκης με τα παλληκάρια τους, καθώς και πολλοί άλλοι αγωνιστές.
 

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ο στύλος της Εκκλησίας και κήρυξ της θείας Χάριτος


Του Αρχ/του π. Μάρκου Μανώλη (†)

Η σημερινή Κυριακή, ευσεβείς χριστιανοί είναι συνέχεια θα μπορούσε να πη κανείς της προηγουμένης Κυριακής της Ορθοδοξίας. Διότι σήμερα εορτάζομε την μνήμην του μεγάλου προμάχου της Ορθοδοξίας μας του Αγίου Γρηγορίου Αρχιεπισκόπου Θεσ/νίκης του Παλαμά και όπως οι προ αυτού Άγιοι Πατέρες ηγωνίσθησαν δια τον θρίαμβον της Ορθοδόξου πίστεως έτσι και ο σημερινός μεγάλος Άγιος της Εκκλησίας μας, ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς «επόμενος τοις Αγίοις Πατράσι», ακολουθώντας δηλαδή πιστά την διδασκαλία των Αγίων Πατέρων, εστερέωσε την Ορθοδοξίαν μας, εστήριξε την πίστιν των Ορθοδόξων και κατήσχυνε όλους εκείνους οι οποίοι πολεμούσαν αυτήν, μάλιστα δε εκείνους, που πολεμούσαν τον Ορθόδοξο μοναχισμό, τον ησυχασμό και εκείνους που δεν εδέχοντο διάκρισιν μεταξύ ουσίας και ενεργείας εις την Αγίαν Τριάδα.

Πῶς ἀντιλαμβανόμεθα τήν σωτηρίαν μας; - π.ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ (Β΄ Νηστειῶν)


ΑΣ ΙΔΩΜΕΝ, ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΗΜΕΙΣ ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΜΕ ΤΑΣ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΜΑΣ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΤΟ «ΣΤΑΥΡΩΘΗΤΩ».

του Ηλία Μηνιάτη

«Ἐγγίζει μοι ὁ λαός οὗτος τῷ στόματι αὑτῶν καί τοῖς χείλεσί με τιμᾷ·
 
ἡ δέ καρδία αὐτῶν πόρρω ἀπέχει ἀπ᾽ ἐμοῦ» (Ἠσαίας)
 

«Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, Βασιλεύς τοῦ Ἰσραήλ». Ἱωάνν. ιβ’ 13). Ὅταν ἐγώ βλέπω τόν Ἰησοῦν Χριστόν νά ἐμβαίνῃ μέ τόσην τιμήν, μέ τόσην δοξολογίαν, μέ τόσον θρίαμβον μέσα εἰς τήν Ἱερουσαλήμ, ἠμπορῶ νά λογιάσω μέ δίκαιον λόγον, πώς ἀπό τόν φθόνον καί μῖσος τῶν ἀρχιερέων, τῶν πρεσβυτέρων καί γραμματέων δέν ἔχει πλέον νά φοβῆται κανένα κακόν. Ὦ πόλις ἁγία, ὄντως πόλις τοῦ Θεοῦ Ἱερουσαλήμ! «δεδοξασμένα ἐλαλήθη περί σοῦ» εἰς τούς περασμένους αἰῶνας, δεδοξασμένα θέλουσι λαληθῇ περί σοῦ καί εἰς τούς αἰῶνας τούς μέλλοντας, διά τήν εὐχαριστίαν καί ἀγάπην, ὅπου δείχνεις πρός τόν θεῖον σου εὐεργέτην! Εὐγνώμονες παῖδες Ἑβραίων, ἐπαινῶ τήν ἀγαθήν σας διάθεσιν· ἐσεῖς τώρα πιάνετε κλάδους ἐλαιῶν καί βαΐα φοινίκων, σύμβολα νίκης, μέ τά ὁποῖα προαπαντᾶτε, ὡς βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ, τόν θαυματουργόν τοῦτον υἱόν Δαυΐδ· δείχνετε μίαν καρδίαν πώς εἶσθε ἕτοιμοι νά πιάσετε καί τά ὅπλα, διά νά τόν φυλάξετε κάθε καιρόν ἀπό τῶν ἐχθρῶν του τά μηχανήματα.
 

Σήμερα Κυριακή 4 Μαρτίου 2018 Συλλαλητήριο στα Προπύλαια Αθηνών ώρα 13.00 (μία μετά το μεσημέρι)