Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

Kosmas:
Ο φίλος Misha έγραψε στις 9.11.2007 :

Παράθεση:
κατά την ταπεινή μου γνώμη και ελάχιστη προσωπική εμπειρία ο γέροντας Παΐσιος είναι άγιος της Εκκλησίας του Χριστού με σημεία θαυμαστά και εμφανίσεις, όπως και ο παπα Νικόλας Πλανάς, ο άγιος Λουκάς ο χειρουργός, ο π. Φιλόθεος Ζερβάκος, η γερόντισσα Ταρσώ, ο γερ. Ιερώνυμος της Αίγινας, ο αγ. Ιωάννης Μαξίμοβιτς, ο αγ. Σιλουανός, ο αγ. Αρσένιος ο Καππαδόκης, ο άγιος Ανθιμος της Χίου και μερικοί ακόμη....
όχι άγιοι με το στανιό, ούτε με κατασκευασμένα θαύματα, ούτε επιβληθέντες από την Ιεραρχία για πολιτικιές και άλλες σκοπιμότητες....
αλλά άγιοι στη συνείδηση του πληρώματος της Εκκλησίας, με ευωδιάζοντα λειψανα και θεοσημείες.....


1. Στην πιό πάνω καταχώρησή του ο αγαπητός
Misha αναφέρει δέκα ονόματα προσώπων, τους οποίους θεωρεί αγίους της Νεοημερολογίτικης Εκκλησίας. Χαιρόμαστε για αυτά που γράφει ο αδελφός Misha
, και τα δέχονται φυσικά και πολλοί οπαδοί του Νέου.
Ο λόγος είναι το ότι μεταξύ των πιό πάνω προσώπων που «αγιοποίησαν» οι Νεοημερολογίτες, είναι και δύο πρόσωπα του Παλαιού Ημερολογίου. Φαίνεται ότι οι Νεοημερολογίτες εξάντλησαν τους «καλούς ανθρώπους» του χώρου τους, που μπορούσαν να «αγιοποιήσουν»! Για το λόγο αυτό κατέφυγαν σε μας και αναζήτησαν δικά μας πρόσωπα, όπως την Ταρσώ και τον π. Ιερώνυμο της Αίγινας! Είναι αυτό για μας εκ μέρους τους μια επιβεβαίωση, αν και δεν την έχουμε ανάγκη, ότι η Εκκλησία του Παλαιού Ημερολογίου, παράγει αγίους! Με την περίπτωση του π. Ιερώνυμου και της Ταρσώ, ασχολούμαστε στη συνέχεια. Προηγουμένως όμως διευκρινίζουμε τα εξής:

2. Επισημάναμε και άλλη φορά, ότι οι οπαδοί του Νέου Ημερολογίου έχουν μιά «μανία» για αγιοποιήσεις. Αυτό οφείλεται σε δύο λόγους.

α. Σε παπική απομίμηση!
Ο σκοπός της Ορθοδοξίας είναι να γεννάει αγίους! Να βοηθάει τους ανθρώπους να πετύχουν τη σωτηρία τους! Αυτό το έκανε και θα το κάνει πάντα. Ο Θεός, μερικούς από αυτούς που σώζονται, τους φανερώνει ως αγίους στην Εκκλησία Του. Θέλει οι πιστοί να τους τιμούν. Τους αγίους δεν τους κάνουν οι άνθρωποι. Τους φανερώνει ο Θεός. Αυτός τους αναδεικνύει και επιβάλει στην Εκκλησία Του. Αυτή είναι η Παράδοση της Ορθοδοξίας.
Οι παπικοί, επειδή είναι ξεκομμένοι από την Παράδοση της Ορθοδοξίας, αγιοποιούν όποιο πρόσωπο αυτοί θέλουν! Δεν αναμένουν να τους φανερώσει ο Θεός. Ούτε καν τους ενδιαφέρει αυτό, δηλ. το τι θέλει ο Θεός! Μόνο ο προηγούμενος πάπας, ο Ιωάννης Παύλος Β΄, αγιοποίησε 1340 παπικούς!
Οι οπαδοί του Νέου Ημερολογίου, αφότου το 1924 φράγκεψαν και ενώθηκαν με τον παπισμό, μιμούνται τους παπικούς και στο ζήτημα των αγιοποιήσεων. Τόσο το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης, όσο και τα άλλα Πατριαρχεία και Εκκλησίες, άρχισαν χωρίς θεολογικά κριτήρια τις αθρόες τους αγιοποιήσεις.
Η Κωνσταντινούπολη έχει ήδη «αγιοποιήσει» περί τα σαράντα πέντε άτομα. Αυτό δεν σημαίνει ότι ορισμένοι από αυτούς δεν ήταν και δεν είναι πραγματικοί άγιοι και περίμεναν τον Αθηναγόρα, ή τον Βαρθολομαίο να τους κάνουν αγίους! Ο Βαρθολομαίος ετοιμάζεται ήδη να προβεί σύντομα στην επίσημη «αγιοποίηση» και άλλων, όπως του π. Παϊσίου, του π. Πορφυρίου, του π. Σωφρονίου Ζαχάρωφ κτλ.
Η Ρωσία έχει προβεί σε ανεξέλεγκτο αριθμό προσώπων, μεταξύ των οποίων και του αγιογράφου Ρουμπλιώφ, που είναι ο δημιουργός της περίφημης εικόνας της φιλοξενίας του Αβραάμ!
Η Νεοημερολογίτικη Εκκλησία της Ελλάδος αγιοποίησε τον Εθνομάρτυρα, αλλά μασόνο, επίσκοπο Σμύρνης Χρυσόστομο κτλ. 

Συνεχίζεται

π. Γεώργιος Μεταλληνός -- Οικουμενισμός


Orthodox Christmas Canon, 9th Ode -- Orthodox Hymns


O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 13 Δεκεμβρίου 2016

Αυξεντίου, Ευστρατίου. Λουκίας μάρτυρος,

Μαρτύρησαν κατὰ τὸ σκληρὸ διωγμὸ τῶν χριστιανῶν ἐπὶ Διοκλητιανού. Ὁ Εὐστράτιος, ποὺ ἦταν ἀνώτερος ἀξιωματικός, συνελήφθη ἀπὸ τὸ Δούκα Λυσία. Αὐτός, ἀφοῦ τὸν βασάνισε μὲ τὸν πιὸ φρικτὸ τρόπο, ἔπειτα τὸν ἔστειλε στὸν ἔπαρχο Ἀγρικόλα. Φημισμένος αὐτὸς γιὰ τὴν ὠμότητά του ἀπέναντι στοὺς χριστιανούς, ἔβαλε τὸν Εὐστράτιο νὰ βαδίσει μὲ σιδερένια παπούτσια, ποὺ εἶχαν μέσα μυτερὰ καρφιά. Κατόπιν τὸν ἀποτελείωσε, ἀφοῦ τὸν ἔριξε μέσα στὴ φωτιά. Τὸν Αὐξέντιο, ποὺ ἦταν ἱερέας καὶ συμπολίτης τοῦ Εὐστρατίου, ὁ ἡγεμόνας τὸν πίεσε νὰ ἀλλαξοπιστήσει μὲ πολλὲς δελεαστικὲς ὑποσχέσεις. Ἀλλὰ ὁ ἄξιος λειτουργὸς τοῦ Χριστοῦ ἀπάντησε: «Δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ λέω πολλὰ λόγια Λυσία. Στὴν ζωὴ αὐτὴ εἶμαι τοῦ Χριστοῦ καὶ θὰ εἶμαι δικός Του μέχρι θανάτου. Καὶ ἂν ἀναρίθμητους δαρμοὺς καὶ πληγὲς μοῦ δώσεις, καὶ ἂν μὲ φωτιὰ καὶ σίδερο μὲ λιώσεις, ὁ Χριστός μου εἶναι παντοδύναμος καὶ ὁ Σταυρὸς Του ἀκαταμάχητος. Αὐτὸς καθ’ ἑαυτὸν ὁ Αὐξέντιος εἶναι ἀδύνατος. Ἀλλὰ τοῦ χριστιανοῦ Αὐξεντίου τὸ φρόνημα δὲν θὰ κάμψεις ποτέ». Ἐξαγριωμένος ὁ ἡγεμόνας ἀπὸ τὴν ἀπάντηση, ἀμέσως τὸν ἀποκεφάλισε.

Μάθημα ἱστορίας στὸν Ἐρντογὰν

Μάθημα ἱστορίας στὸν Ἐρντογὰν
Ὄχι ἀπὸ κάποιον Ἕλληνα ἀλλὰ ἀπὸ Τοῦρκο προέρχεται τὸ μάθημα ἱστορίας πρὸς τὸν ἐγείροντα παρανοϊκὲς ἀξιώσεις πρόεδρο τῆς Τουρκίας – σουλτάνο, ὅπως τὸν ἔχουν ὀνομάσει – Ταγὶπ Ἐρντογάν.
Συγκεκριμένα ὁ ἀθρογράφος τῆς μεγάλης κυκλοφορίας ἐφημερίδας τῆς Τουρκίας «Χουριέτ», Μπουρὰκ Μπεκντίλ, τολμᾶ νὰ κριτικάρει, καὶ μάλιστα πολὺ αὐστηρά, τὶς θέσεις τοῦ προέδρου τῆς χώρας του περὶ ἀλυτρωτισμοῦ καὶ ἀμφισβητήσεως τῶν διεθνῶν συνθηκῶν καὶ συμφωνιῶν. Ὁ ἐν λόγῳ ἀρθρογράφος οὔτε λίγο οὔτε πολὺ ἀποδεικνύει στὸν Ἐρντογὰν ὅτι τὰ ἐδάφη στὰ ὁποῖα βρίσκεται ἡ χώρα του ἦταν κάποτε ἑλληνικά, καὶ ἐὰν ὁ ἴδιος θέλει νὰ ἀνεύρει τὶς ρίζες τῆς ἱστορίας τοῦ ἔθνους του, πρέπει νὰ γυρίσει στὶς στέπες τῆς Ἀνατολῆς καὶ ὄχι νὰ ἐποφθαλμιᾶ ἐδάφη τῆς Δύσης.
***

Ο  Αλέξανδρος άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "Μάθημα ἱστορίας στὸν Ἐρντογὰν":

Το θέμα αδελφέ Κωνσταντίνε με την όλη συμπεριφορά του Ερντογάν είναι ότι με τον τρόπο του κάνει πράξη την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Ισλαμιστές στους οποίους ανήκει και αυτό είναι ένα από τα σημάδια που συνδέονται με την εμφάνιση του
Dajjal δηλαδή του μονόφθαλμου Εβραίου ψευδο-Μεσσία αντιχρίστου που περιμένουν όλοι οι Μουσουλμάνοι να είναι ο τελικός και που κατ εμέ θα είναι ο αντίχριστος που θα προωθήσει η Νέα Τάξη Πραγμάτων ως ο αναμενόμενος-τελικός ώστε αυτός να νικηθεί μετέπειτα μαζί με όλη την λεγόμενη Ν.Τ. Πραγμάτων από τον "Σωτήρα Χριστό" και Μεσσία δηλαδή από τον τελικό και μεγάλο αντίχριστο της αποκάλυψης. Σημάδια για την εμφάνιση του Dajjal είναι η ξήρανση της θάλασσας της Γαλιλαίας(http://www.israeltoday.co.il/NewsItem/tabid/178/nid/30022/Default.aspx), η κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης από το Ισλαμικό Χαλιφάτο (Γίνεται όπως είπαμε ήδη μέσω του Ισλαμιστή Ερντογάν και των στενών-οικογενειακών του σχέσεων με το Ισλαμικό Κράτος) όταν η λατρεία του Σατανά γίνει κάτι κοινό στους ανθρώπους και όταν τα φοινικόδεντρα στο Baisan του Βορείου Ισραήλ σταματήσουν να καρποφορούν(υδροδοτούνται από την θάλασσα της Γαλιλαίας). Σύμφωνα με τους Μουσουλμάνους ο Μαχντί μαζί με τον Μουσουλμάνο Χριστό (Isa) θα νικήσουν τον Dajjal. Ο Isa θα τον σκοτώσει και θα κυβερνήσει με ειρήνη τον κόσμο για πολλά χρόνια. Επειδή δε ο Dajjal θα νικηθεί από τον Μουσουλμάνο πραγματικό κατ αυτούς Χριστό γι αυτό και αποδέχονται για τον Dajjal τον τίτλο του αντιχρίστου που κατ αυτούς έχει το 666, έχει υπερφυσικές δυνάμεις και θα επιβάλει ή θα προσπαθήσει να επιβάλλει τα τσιπάκια και γενικά το σύγχρονο οικονομικό σύστημα. http://i.ytimg.com/vi/d3hNuI-mgBM/maxresdefault.jpg

Αλέξανδρος


Γέροντας καὶ Ἡγούμενος τῆς ἱερᾶς μονῆς Ἁγίου Παύλου Ἁγίου Ὄρους Ἀρχιμ. Παρθένιος:

Ὅπου δὲν ὑπάρχει  ʻʼ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ κληρονομιὰ τῆς ὁμολογίας τῆς πίστεως ʼʼ  δὲν ὑπάρχει ἐκκλησία καὶ συνεπῶς οὔτε ἱερωσύνη, οὔτε βάπτιση, οὔτε μυστήρια. Αὐτὴ τὴ θέση βρίσκουμε καὶ στὰ θεόπνευστα κείμενα τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ στοὺς ἱεροὺς κανόνες καὶ στοὺς βίους τῶν ἁγίων. Μὴ ξεγελιόμαστε. Δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξει ἀποστολικὴ διαδοχή, ἐὰν δὲν ὑπάρχει ἀποστολικὴ πίστη, ἐπειδὴ ἡ Ὀρθόδοξη ἐκκλησία μιλάει γιὰ τὴν ἄκτιστη ἐνέργεια τῆς Θείας Χάριτος, ὡς αἰώνια ἔκφραση τῆς Θείας Φύσεως, πράγματα ποὺ εἶναι δύσκολο νὰ τὰ περιγράψεις μὲ λόγια. Συνεπῶς ὅταν μιλᾶμε γιὰ Θεία Χάρη, ἐννοοῦμε ὅτι μποροῦμε ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι, ποὺ εἴμαστε κτίσματα καὶ θνητοὶ νὰ φτάσουμε στὴ θέωση». 

ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΦΙΛΕΛΛΗΝΕΣ; -- Του πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνού

«Μόνο ο Ιω. Καποδίστριας, λόγω των ουσιαστικών σχέσεών του με την Ορθοδοξία, τήρησε εφεκτική στάση…»

«Oι πολιτικοί Ηγέτες μας έμαθαν να στηρίζουμε «την πάσαν ελπίδα μας», στην Ευρώπη, με αποτέλεσμα τα σημερινά αποκαλυπτήρια της Ενωμένης Ευρώπης και την απογοήτευση του Έθνους, με εξαίρεση τους συνειδησιακά ταυτισμένους μαζί της, τη «δυτική παράταξη» των ευρωπαϊστών».

Του πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνού
Το μελέτημά μας αυτό δεν έχει την πρόθεση να είναι a priori καταδικαστικό και απορριπτικό, αλλά κυρίως ερμηνευτικό και αναθεωρητικό κάποιων παγιωμένων και αμετακίνητων θέσεων, που επιβλήθηκαν στο Έθνος, αναπαραγόμενες μέσω της σχολικής παιδείας. Επιδιώκει να διεισδύσει στο φαινόμενο του φιλελληνισμού-παράγοντα μεγάλης σημασίας στο αγωνιζόμενο για την παλιγγενεσία του Ελληνικό Έθνος κατά τη Μεγάλη Ελληνική Επανάσταση (1821).

Η ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΜΑΣ ΜΗΝΟΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ -- του Μητρ. Καλαβρύτων κ. Αμβροσίου

ΡΙΠΕΣ-ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ-ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ-ΑΠΟΡΙΕΣ!

_________Η συνέλευση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας μας (Ι.Σ.Ι.)  συνήλθε τον Νοέμβριο με ένα και μοναδικό θεμα: να κρίνη, να εγκρίνη ή να απορρίψη τις Αποφάσεις της λανθασμένως αυτοκληθείσης με το ηχηρό τίτλο «ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ» στο Κολυμπάρι της Κρήτης. 
_______Το εκδοθέν Ανακοινωθέν της 24ης Νοεμβρίου κατά την λήξη των εργασιών της Ι.Σ.Ι. ενεφάνισεν τά πράγματα απολύτως ιδανικά! Δι' αυτού ετονίζετο η απόλυτος σύμπνοια των Μελών και η ενότης του Ιερού Σώματος. Ένα όμως είναι βέβαιο: ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ για την έγκριση των Αποφάσεων της εν Κρήτη συνελθούσης Συνόδου ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ! Η έγκριση υπήρξε σιωπηλή, δηλ. δεν εσημειώθησαν δυναμικές αντιδράσεις! Το επιχείρημα είναι «a contrario»! Δηλ. «εκ του αντιθέτου»!
________Το Ανακοινωθέν εκείνο όμως προξένησε  ενόχληση στο Χριστεπώνυμο πλήρωμα της Εκκλησίας μας. Υπήρξεν αμφισβήτησις ως πρός την αληθινή παρουσίαση των πραγμάτων. Μάλιστα κάποιος μαχητικός κληρικός με ανοικτή επιστολή του προς τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο και Πρόεδρο του Σώματος κ. Ιερώνυμο εζήτησε την δημοσίευση των Πρακτικών της Ι.Σ.Ι.
________Είχαν τεθή δύο ζητήματα, για τα οποία το πλήρωμα της Εκκλησίας ανέμενε κάποια ανακοίνωση:  α) ενδεχομένως την διόρθωση του Ανακοινωθέντος της ΙΣΙ και β) την ενασχόληση της ΔΙΣ με το έγγραφο του Παναγιωτάτπυ Πατριάρχου μας. Η ελαχιστότης μας ετήρησε σιγήν ιχθύος, αναμένοντας τα αποτελέσματα των εργασιών της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, η οποία θα συνεδρίαζε την 7ην καί 8ην Δεκεμβρίου λ.έ. Τώρα πια ο δρόμος άνοιξε! Στο εκδοθέν Ανακοινωθέν αναγράφονται τα εξής σχετικά:

ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΠΙΣΤΕΩΣ. Από τον ΚΒ´ Λόγον του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου:

«Το να αποκτήση κανείς την ταπείνωση, συναντά πολλά εμπόδια, που τον εμποδίζουν, ενώ για την πίστη δεν μας εμποδίζει τίποτε να την βρούμε. Γιατί αν το θελήσουμε ολόψυχα να βρούμε την πίστη, αμέσως χωρίς κανέναν κόπο την βρίσκουμε, αφού είναι δώρον του Θεού και προσόν φυσικόν, μολονότι υπόκειται στο αυτεξούσιον της προαιρέσεώς μας». 

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Ανόητες ενέργειες των σύγχρονων Ιερωμένων


ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ π.ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΓΓΕΛΑΚΑΚΗ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 21 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2016

Αποκαλυπτικά-συνταρακτικά στοιχεία υπέρ του Τάματος του Έθνους

1. Στερούμεθα, δυστυχῶς, πολλῶν ἱκανῶν, εὐσυνείδητων, ἰδεολόγων καὶ ἄκρως ἀνιδιοτελῶν συνεργατῶν καὶ ἀναγκαζόμαστε νὰ ἀσχολούμεθα ἐμεῖς μὲ τὴν ἀντιμετώπισι πληθώρας σατανικῶν ἀντιξοοτήτων. Ἔτσι δὲν δυνάμεθα νὰ κάνουμε εἰς βάθος ἔρευνα γιὰ τὰ ἐπίκαιρα ζωτικῆς σημασίας θέματα, ἰδίως τῆς μεγίστης κοινωνικῆς καὶ οἰκονομικῆς μάστιγος, ποὺ διέρχεται ἡ Ἑλληνικὴ κοινωνία, οἱ Ἕλληνες τῆς Μητροπολιτικῆς Ἑλλάδος, καθὼς καὶ τὰ περίπου 120.000.000 Ἕλληνες πρώτης, δευτέρας, τρίτης καὶ τετάρτης γενεᾶς, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἄκρως ἐγκαταλελειμμένοι ὄχι μόνο ἀπὸ τὴν Πολιτεία, ἀλλά, δυστυχῶς, καὶ ἀπὸ τοὺς περισσότερους ἰθύνοντες τῆς Ἐκκλησίας. Ἐπίσης πάρα πολὺ χρόνο καὶ κόπο μᾶς ἀποσποῦν καὶ οἱ ἀνθρωπιστικὲς βοήθειες. Δὲν ἐπαρκοῦμε, παρότι ἐργαζόμεθα ἀπὸ τὶς 5 τὸ πρωὶ μέχρι πέραν τῶν πρώτων μεταμεσονυκτίων ὡρῶν. 

Αποκαλυπτικά-συνταρακτικά στοιχεία υπέρ του Τάματος του Έθνους

Τη αυτή ημέρα 12η Δεκεμβρίου, μνήμη του Οσίου και Θεοφόρου Πατρός ημών ΙΩΑΝΝΟΥ Μητροπολίτου Ζιχνών

Τη αυτή ημέρα μνήμη του Οσίου και Θεοφόρου Πατρός ημών ΙΩΑΝΝΟΥ  Μητροπολίτου Ζιχνών και Κτίτορος της Ιεράς και Σεβασμίας Μονής του Τιμίου ενδόξου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου, της κατά το Μενοίκιον όρος κειμένης.                                                                                                                         

Ιωάννης ο Θεοφόρος Πατήρ ημών ήκμασε κατά τους χρόνους Ανδρονίκου Β΄ του Παλαιολόγου, του ευσεβούς βασιλέως και αυτοκράτορος των Χριστιανών του βασιλεύσαντος κατά τα έτη 1282- 1328, έφθασε δε και εις τους χρόνους του Ανδρονίκου Γ΄,  (1328- 1341) εγγόνου του προηγουμένου. Οι γονείς του υπήρξαν πιστοί και ευσεβείς Χριστιανοί, πριν όμως ο παις φθάση τα δύο έτη της ηλικίας του απέμεινεν ορφανός, στερηθείς των γονέων του. Τότε ο από τον πατέρα αυτού θείος, Μοναχός ων, ονόματι Ιωαννίκιος, έλαβεν αυτόν εις το κελλίον του και αναθρέψας επιμελώς και διδάξας τα ιερά γράμματα και παιδεύσας τας πνευματικάς νουθεσίας, τον εκούρευσε Μοναχόν και τον είχε μαζί του, εκπαιδεύων αυτόν και εις τον μονήρη βίον. Ο δε Πατήρ ημών Ιωάννης, ως άλλος Σαμουήλ αγιασθείς τον νουν εξ αυτής της βρεφικής ηλικίας, εξεπαιδεύετο εις τα θεία μαθήματα και εις την ευκοσμίαν των ηθών και την όλην κατάστασιν των Μοναχών, όσον δε ηύξανε κατά την ηλικίαν, τόσον και επεδίδετο εις την αρετήν και προέκοπτεν· ικανώς δε την δια πράξεως ασκήσεως φιλοσοφίαν, εδέχθη και το της Ιερωσύνης αξίωμα. 

Μνήμη της οπτασίας Κοσμά μοναχού, φοβεράς και ωφελίμου

Το δέκατο τρίτο χρόνο της βασιλείας του Ρωμανού ( 920-944μ.Χ.), ζούσε στη Βασιλεύουσα (Κων/πολη) κάποιος άνδρας, που υπηρετούσε σαν ένας από τους πιο έμπιστους φύλακες του βασιλικού κοιτώνα του Αλεξάνδρου, προκατόχου του Ρωμανού στο θρόνο. Αυτός λοιπόν ο άνθρωπος προτίμησε τη μοναχική ζωή. Έγινε μοναχός με τ' όνομα Κοσμάς, και αργότερα ηγούμενος του μοναστηριού που βρίσκεται κοντά στο Σάγαρη ποταμό. Κάποτε όμως τον χτύπησε μια πολύ βαριά αρρώστια, που τον ταλαιπωρούσε για πολύ καιρό. 

Συμπλήρωνε ήδη πέντε μήνες σ' αυτή τη φοβερή δοκιμασία, όταν μια μέρα, γύρω στην τρίτη ώρα, συνήλθε λίγο, ανασηκώθηκε μαλακά πάνω στο μικρό του κρεβάτι και ανακάθησε, στηριζόμενος από το ένα μέρος κι από το άλλο στους αδελφούς που τον διακονούσαν.
 

Μόλις όμως κάθησε, έπεσε σε έκσταση.

ΤΟ «ΠΑΙ∆ΙΟΝ » – ΠΡΟΚΛΗΣΙΣ « Μέλλει γὰρ Ἡρώδης ζητεῖν τὸ παιδίον τοῦ ἀπολέσαι αὐτό » ( (Ματθ . β´ , 13 ) - Τοῦ πρωτ. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ

  
Τοῦ πρωτ. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ, Ὁμοτίμου Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

1. Γύρω ἀπὸ τὸν νήπιο – Χριστὸ συγκεντρώνεται ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ἡ προσοχὴ ὅλου τοῦ κόσμου, ὅπως γύρω ἀπὸ τὸ πρόσωπό του θὰ παραταχθῆ ὅλη ἡ ἀνθρώπινη ἱστορία. Ὁ μικρὸς Χριστὸς γίνεται ὁ μαγνήτης, ποὺ τραβᾶ τοὺς πάντας, καὶ τοὺς φίλους καὶ τοὺς ἐχθρούς του. Ὄχι μόνο τοὺς βοσκοὺς καὶ τοὺς μάγους, ἀλλὰ καὶ τὸν Ἡρώδη. Ὄχι μόνο τοὺς ἀγγέλους ἀλλὰ καὶ τὸν Σατανᾶ. Διαφέρει μόνο ὁ τρόπος, ποὺ ὁ καθένας προσέχει τὸν Χριστό. Ἄλλος βλέπει σ᾽ αὐτὸν τὴν σωτηρία, ἄλλος βλέπει τὸ «παιδίον» σὰν καταστροφή του —καὶ γι᾽ αὐτὸ ζητεῖ νὰ τὸ «ἀπολέση». Γιατί ὁ Χριστὸς δὲν εἶναι ἕνα συνηθισμένο παιδίον. Τὸ παιδάκι τῆς φάτνης κάτω ἀπὸ τὸ Χριστουγεννιάτικο δένδρο, δημιουργεῖ περισσότερο ἕνα Χριστὸ τοῦ μύθου, ποὺ χρειάζεται ἀσφαλῶς τὴν ἀπομυθοποίησή του!

Τη αυτή ημέρα 12η Δεκεμβρίου μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΣΥΝΕΤΟΥ.

Συνετός ο Άγιος Μάρτυς ήτο κατά τους χρόνους του βασιλέως Αυρηλιανού του βασιλεύσαντος κατά τα έτη σο΄ - σοε΄ (270-275), Αναγνώστης υπάρχων της των Ρωμαίων Εκκλησίας, προβεβλημένος υπό του Αγίου Πάπα Σίξτου. Βλέπων δε τον Αυρηλιανόν να προσφέρη εις τα είδωλα θυσίας, συνδιελέχθη μετ΄ αυτού και περιπαίζων αυτόν, υπεσχέθη να θυσιάση και αυτός. Επειδή όμως κληθείς προς τούτο δεν ήθελε να θυσιάση, αλλ΄ εφανερώθη ότι δι΄ εμπαιγμόν μόνον είπε τον λόγον, δέρεται με βούνευρα τόσον πολύ, ώστε εβάφη από τα αίματα όλη η πέριξ αυτού γη. Έπειτα ρίπτεται εις την φυλακήν· κατά δε την ερχομένην ημέραν απλούται επί σιδηράς πεπυρακτωμένης εσχάρας. Τότε ήκουσεν άνωθεν θεϊκήν φωνήν, η οποία ενεδυνάμωνε και παρεκίνει αυτόν εις το Μαρτύριον, συγχρόνως δε έπεσε και ραγδαία βροχή· όθεν εσβέσθη μεν η πυρά, εφυλάχθη δε ο Άγιος αβλαβής. Μετά ταύτα κατά προσταγήν του βασιλέως εσκάφη λάκκος βαθύς έως δέκα πήχεις και εις το βάθος του λάκκου ετέθησαν όρθια ξύλα κοπτερά και οξέα, επ΄ αυτών δε ερρίφθη ο Μάρτυς του Χριστού και κατεκόπησαν όλα σχεδόν τα τίμια μέλη του σώματός του. Αλλά πάλιν θεία Προνοία καθίσταται υγιής· δια τούτο εκλείσθη εις το λεγόμενον Πάνθεον, εξαχθείς δε εκείθεν μετά ταύτα αποκεφαλίζεται και ούτω λαμβάνει ο αοίδιμος τον στέφανον του Μαρτυρίου.

Σκέψη:

Υπάρχουν κωλύματα ιερωσύνης, ναι.
Δεν υπάρχουν όμως κωλύματα αγιοσύνης.

Ένας που έχει διαπράξει φόνο δεν μπορεί να γίνει ιερέας, αλλά μπορεί να γίνει ανα πάσα στιγμή άγιος.

Το έλεος του Θεού έλκει ο καθένας που πράττει το θέλημά Του. Είτε είναι χριστιανός είτε εθνικός (όπως λέει ο απόστολος, έχει το νόμο στην καρδιά του). Αν θα πάει στον παράδεισο δεν το ξέρω. Αν θέλει ο Θεός να τον βάλει στον παράδεισο δεν είναι δουλειά δική μου.

Ξέρω όμως ότι για να ανακηρυχθεί από τους ανθρώπους (ορθοδόξους) άγιος υπάρχουν προϋποθέσεις που ορίζει η εκκλησία. Και αυτό πρέπει να το σεβόμαστε και να το ακολουθούμε πιστά.

Δεν έχει νόημα να κάνουμε τα δικά μας. Ο Κύριος γνωρίζει πότε και γιατί θα ΑΝΑΔΕΙΞΕΙ έναν άγιο για το καλό των ζώντων.
Διότι για τον κεκοιμημένο...καλό άνθρωπο δεν έχει πια νόημα. Και εκεί είναι το ζουμί και το σημείο που, κατά τη γνώμη μου, υπάρχει σύγχιση στον κόσμο.

Δεν λέω στους πιστούς, διότι όποιος πιστεύει, ακολουθεί και κάνει υπακοή στην εκκλησία και όχι στο θέλημά του και στις αισθήσεις του, που τέρπονται από τις όμορφες (και αληθινές) ιστορίες καλών ανθρώπων.

Για το καλό το δικό μας η εκκλησία ανακηρύττει τους αγίους που ο Θεός διαλέγει να αναδείξει.

Δεν πρέπει να κυνηγουμε τα θαύματα και τους αγίους για να μας πουν τα μελλούμενα. Μόνη μας φροντίδα πρέπει να είναι να τύχουμε του ελέους του Θεού, να έχουμε ορθή πίστη,να πράττουμε τα έργα του νόμου όσο αυτό είναι δυνατόν και όσο μας ελεήσει ο Θεός (θα ελεήσω αυτόν που ελεώ) για να μας δεχτεί στη βασιλεία Του. Σε αυτό μας βοηθά το παράδειγμα των αγίων που μας δίνει ο Θεός σαν οδοδείκτες, και όχι σαν δεκανίκια και αναπηρικά καροτσάκια για να συντηρούμε την ακηδία μας και τα πνευματικά μας μέλη ατροφικά.


***
Ο   +Ι.Γ.Ζ.   άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "Σκέψη:":

Ο κόσμος προσπαθεί να αναδείξει "αγίους" για πολλούς λόγους.
Ο πρώτος είναι για να δοξαστούν και οι ίδιοι μιας και τον είχαν Γέροντα... είναι το σημερινό φαινόμενο της αιρέσεως του Γεροντισμού.
Το σύστημα πάντα κερδισμένο βγαίνει... βιβλία, ντοκυμαντέρ, ομιλίες, προσκυνηματικές εκδρομές με πούλμαν, και το κυριότερο; είμαστε στην σωστή εκκλησία...

Και κάτι ακόμα σημαντικό, γι' αυτούς που έψαχναν και ψάχνουν κάποιους να τους προσφωνήσουν με το όνομά τους κατά την πρώτη τους συνεδρία...
ψάχνετε Πνευματικό οδηγό να σας οδηγήσει, η "ορθόδοξο" Μέντιουμ;

Πότε η Εκκλησία ευλόγησε και δέχθηκε αυτές τις καταστάσεις;
Ιδού και ένα ανάλογο περιστατικό με τον Άγιο Αντώνιο:
"πήγαν κάποιοι να τον δούν αλλά όσον ούπω τους ψόφησε ο γάϊδαρος... από τα πολλά συναντούν τον ασκητή και ο άγιος τους είπε το περιστατικό με τον γάϊδαρο κλπ
Έκπληκτοι τον ρωτούν από που τα γνωρίζει όλα αυτά; αφού πρώτη φορά τους βλέπει
Και ο άγιος τους απάντησε:
Μου τα είπε ο διάβολος"