Συνάντηση του Πατριάρχη της Ρωσίας Κύριλλου με τον "άγιο πατερούλη" Πάπα Ρώμης Φραγκίσκο στην Κούβα -- First time in history: Patriarch Kirill meets Pope Francis (LIVE RECORD)


ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2016 -- «Και ιδού γυνή Χαναναία, από των ορίων εκείνων εξελθούσα…»

Θαυματουργίας ανεβάσματα
 
Η Χαναναία γυναίκα (συροφοίνισσα, ειδωλολάτρισσα), που βίωνε την απόρριψη των συνανθρώπων της και ζούσε στο περιθώριο της κοινωνίας, αποτόλμησε την πιο ηρωική αλλά και σωτήρια έξοδο. Βίωνε το δικό της δράμα και αισθάνθηκε την ανάγκη να ζητήσει το έλεος του Θεού για να σωθεί η θυγατέρα της, η οποία βρισκόταν υπό την κυριαρχία δαιμονικών δυνάμεων. «Εξήλθε των ορίων αυτής» για να συναντήσει τον Χριστό. Έκανε την πιο αποφασιστική κίνηση της ζωής της.
Πραγματικά, σύμφωνα με την ανθρώπινη λογική, η γυναίκα εκείνη θα μπορούσε να κατέφευγε σε χίλιες άλλες δυο καταστάσεις πολύ υποσχόμενες ότι θα έσωζαν το παιδί της. Δεν θα ήταν λογικό, σύμφωνα με την κοσμική νοοτροπία, να γνωρίζει και κυρίως να εμπιστεύεται τον Χριστό. Και όμως μπροστά στην αγάπη του έμελλε να εκδηλώσει υποδειγματική πίστη. Θα πρέπει εδώ να γνωρίζουμε ότι δεν έχει θέση από μόνη της η ψυχρή λογική, η οποία όταν δεν φωτίζεται από την χάρη του Θεού, μόνο σε αδιέξοδα οδηγεί τον άνθρωπο. Στο βάθος της ύπαρξής μας, η σφραγίδα της «εικόνας του Θεού», συνιστά το εφαλτήριο για να συνδεθούμε με το Πρόσωπο του Χριστού. Όπως ακριβώς συνέβη και στην περίπτωση της δυστυχισμένης εκείνης γυναίκας, που  φέρει μπροστά μας η σημερινή ευαγγελική διήγηση

Orthodox Hymns -- Ορθόδοξοι Ψαλμοί από το Άγιον Όρος


O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 13 Φεβρουαρίου 2016

Μαρτινιανιού του οσίου, Ακύλα και Πρισκίλλης των αποστόλων, Ευλογίου αρχιεπισκόπου Αλεξάνδρειας.

Ὁ Ἅγιος Μαρτινιανὸς καταγόταν ἀπὸ τὴν Καισάρεια τῆς Παλαιστίνης καὶ ἔζησε στὰ χρόνια τοῦ αὐτοκράτορα Θεοδοσίου τοῦ Μικροῦ (408 – 450 μ.Χ.). Ἀπὸ μικρὸς ποθοῦσε τὸν βίο τῆς ἀσκήσεως καὶ τῆς ἡσυχίας. Σὲ ἡλικία 18 ἐτῶν ἀποσύρθηκε στὸ ὄρος τοῦ Κιβωτοῦ καὶ ζοῦσε ἐκεῖ ἀσκούμενος στὴν προσευχὴ καὶ τὴν νηστεία. Κάποια γυναίκα ἁμαρτωλὴ ἐμφανίστηκε μὲ δολιότητα στὴ θύρα τοῦ κελιοῦ τοῦ Ἁγίου καὶ παρακαλοῦσε νὰ τὴν δεχθεῖ γιὰ διανυκτέρευση μέσα στὸ κελί, διότι ἔχασε, ὅπως ἔλεγε, τὸ δρόμο καὶ κινδύνευε νὰ κατασπαραχθεῖ ἀπὸ τὰ θηρία κατὰ τὴν διάρκεια τῆς νύχτας.

Παναγία η Μυρτιδιώτισσα

Το νησί των Κυθήρων σεμνύνεται για την προστάτιδά του « Παναγία τη Μυρτιδιώτισσα ». Η χαριτόβρυτη εικόνα της, μεγαλοπρεπής και επιβλητική, ανακαλύφθηκε, καθώς λέει η παράδοση, στην τοποθεσία « Μυρτίδια », περιοχή τότε έρημη και κατάφυτη από μυρσίνες. 
Κάποιος ευλαβέστατος βοσκός, την ώρα που προσευχόταν, άκουσε μέσα σε εκείνη την ερημιά μία φωνή να του λέει:
 
- Αν ψάξεις εδώ τριγύρω, θα βρεις την εικόνα μου. Βρίσκομαι εδώ από πολύ καιρό, για να βοηθήσω τούτο τον τόπο.
 
Πραγματικά, σε λίγη ώρα ο βοσκός ανακαλύπτει την πάνσεπτη εικόνα της Παναγίας μέσα σε κλαδιά μυρσίνης. Συγκινημένος την ασπάζεται και τη μεταφέρει στην καλύβα του.
 
Το πρωί, πράγμα παράδοξο, η εικόνα είχε εξαφανιστεί. Την ξαναβρίσκει όμως στο σημείο που για πρώτη φορά την είχε ανακαλύψει.
 
Εκεί ακριβώς χτίζει ναό, ενθρονίζει μέσα σε αυτόν την ιερή εικόνα και την επονομάζει « Μυρτιδιώτισσα ». Επειδή βρέθηκε στην περιοχή « Μυρτίδια » και μέσα στις μυρσίνες.
 
Στη θαυματουργή εικόνα της Μυρτιδιώτισσας εικονίζεται η Θεοτόκος σαν Βρεφοκρατούσα. Τα πρόσωπό 
Tης, καθώς και του Κυρίου, είναι τελείως μελανό και πλαισιωμένο από καθαρό χρυσάφι και πολύτιμους λίθους. 
Συνήθως δεν διακρίνεται σε αυτά κανένα απολύτως χαρακτηριστικό. Συμβαίνει όμως σε αραιά χρονικά διαστήματα το εξής παράδοξο: Το πρόσωπο της Παρθένου αλλάζει ξαφνικά χρώμα και γίνεται ρόδινο. Στα χείλη διαγράφεται ένα ανέκφραστα γλυκό μειδίαμα, ενώ τα μάτια 
Tης κοιτάζουν τον πιστό με ιλαρότητα. Αυτό διαρκεί για λίγα δευτερόλεπτα, οπότε η σεπτή μορφή T
ης επανέρχεται στη συνηθισμένη κατάσταση.

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Μέγας Βασίλειος - Ομιλία ''εις το πρόσεχε σεαυτώ'' [mp3 - 2016].


ΛΑΜΠΡΙΑΤΙΚΟΣ ΨΑΛΤΗΣ-- Αλέξ. Παπαδιαμάντης

Ἐὰν ὁ ἥρως τοῦ παρόντος διηγήματος ἦτο αὐτούσιος ὁ γράφων, τότε ὁ ἐπὶ κεφαλῆς τίτλος θὰ εἶχε μᾶλλον τροπικὴν καὶ ἀλληγορικὴν σημασίαν. Διότι, ναὶ μέν, εὐδοκίᾳ τῆς θείας Προνοίας, εἶναι ἀληθὲς ὅτι καὶ χάρις εἰς τὴν φιλάδελφον προθυμίαν τοῦ χωρικοῦ καὶ ἀρχοντικοῦ φίλου μου κὺρ Γιάννη Πεντελιώτου, ἀξιοῦμαι σχεδὸν κατ᾽ ἔτος ἀνελλιπῶς, κατὰ τὰς περιδόξους ταύτας ἡμέρας, νὰ συμψάλλω ἐναμίλλως μετ᾽ αὐτοῦ, ὑποβαστάζοντος διὰ τῆς χειρὸς τὰ γυαλιά του, ἀγαπῶντος τὸ πολίτικον ὕφος, παρατείνοντος ἐπ᾽ ἄπειρον τὰ μουσικὰ κῶλα καὶ τὰς καταλήξεις του, εἰς τὸν μικρὸν ἀγροτικὸν ναΐσκον τοῦ χωρίου Θ. ὅπου μυροβολεῖ ἑλισσόμενον εἰς κυανοῦς στεφάνους τὸ μοσχολίβανον, περιβάλλον ὡς διὰ φεύγοντος πλαισίου τοὺς ἀκτινωτοὺς στεφάνους καὶ τὰς σεμνὰς ὄψεις τῶν ἁγίων, καὶ ὅπου μὲ τὰς κεντητὰς ποδιάς των καὶ τὰ λευκὰ κολόβια αἱ νεαραὶ χωρικαὶ προσέρχονται φέρουσαι ἀγκαλίδας ρόδων καὶ ἴων καὶ θημωνίας ὅλας δενδρολιβάνου, καταφορτώνουσαι μὲ λόφους ἀνθέων τὸν πενιχρὸν ἐπιτάφιον, μὴ ἔχοντα ἀνάγκην ἄλλης πολυτελείας. Ἐκεῖ εἰσβάλλει οὐλαμὸς ὅλος αὐτοσχεδίων ψαλτῶν, κρατούντων ἀνὰ ἓν φυλλάδιον τοῦ ἐπιταφίου εἰς τὴν χεῖρα, οἵτινες φιλοτιμοῦνται νὰ ψάλλωσιν ἐν σπαρακτικῇ παραφωνίᾳ τὰ ἐγκώμια, καταστρέφοντες διὰ κωμικῶν σφαλμάτων καὶ τὰς ὀλίγας λέξεις, ὅσαι εἶναι ὀρθῶς τυπωμέναι εἰς τὰ φυλλάδια ἐκεῖνα.
Χωρὶς νὰ εἶμαι κύριον μέρος τοῦ αὐτοσχεδίου τούτου χοροῦ, ὀφείλω νὰ ὁμολογήσω ὅτι, καίτοι προσπαθῶν νὰ συμψάλλω ὑποφερτὰ κάπως μὲ τὸν ἀρχοντικὸν καὶ πρόθυμον φίλον μου, οὐχ ἧττον ὑστερῶ αὐτοῦ κατὰ πολλά, καὶ διὰ τοῦτο ἐπεκαλέσθην ἐν ἀρχῇ, ὡς ἐπιείκειαν ἐκ μέρους τοῦ ἀναγνώστου, τὴν τροπικὴν τοῦ τίτλου ἐκδοχήν, καθ᾽ ὃν δηλ. τρόπον εἰς ὅλους τοὺς ναούς, παρουσιάζονται κατὰ τὰς ἡμέρας ταύτας πολλοὶ τέως ἄγνωστοι, μουσόληπτοι ἐκ τοῦ παραχρῆμα, λαμπριάτικοι ψάλται, οὕτω καὶ ὁ γράφων, ἐνῷ καθ᾽ ὅλον τὸν ἄλλον χρόνον σιωπᾷ, παρουσιάζεται, δὶς τοῦ ἔτους οὗτος, τὰ Χριστούγεννα καὶ τὸ Πάσχα, κατ᾽ ἀποκοπὴν διηγηματογράφος.

Μητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ : Τό ἐρώτημα πού τίθεται εἶναι γιατί τό Ἵδρυμα «Ἀνοική κοινωνία» τοῦ κ. Σόρος χρηματοδοτεῖ τήν «ἀκτιβιστική» δράση τῆς ὁμοφυλοφιλίας στήν Ἑλλάδα καί τήν Εὐρώπη;

Εἶναι γνωστός ὁ κ. Σόρος ἀπό τήν σχέσι του μέ τούς ἐπί κεφαλῆς τοῦ Ἀμερικανικοῦ Ἑβραϊκοῦ λόμπυ, Ρότσιλντ καί Ροκφέλερ καί ἀπό τήν διαρκῆ συμμετοχή του στό think tank (!!!) τῆς λέσχης Μπίλντεμπεργκ. Τό ἐρώτημα πού τίθεται εἶναι γιατί τό Ἵδρυμα «Ἀνοική κοινωνία» τοῦ κ. Σόρος χρηματοδοτεῖ τήν «ἀκτιβιστική» δράση τῆς ὁμοφυλοφιλίας στήν Ἑλλάδα καί τήν Εὐρώπη; Γιατί δέν τό κάνει γιά τήν Κίνα, τίς Ἰνδίες, τόν Ἰσλαμικό κόσμο, τήν Ἀφρική, δηλ. γιά πέντε περίπου δισεκατομμύρια συνανθρώπων μας; Τά δικά τους δῆθεν ἀνθρώπινα δικαιώματα εἶναι κατωτέρας σημασίας; Ἡ ἀπάντησι νομίζουμε εἶναι πολύ ἁπλή. Αὐτό πού πρέπει νά γκρεμιστῆ, νά σαπίση, νά ἀποδομηθῆ εἶναι ἡ Χριστιανική Εὐρώπη καί σέ αὐτό συμπράττουν οἱ δῆθεν ἀντισυστημικοί Ἕλληνες Βουλευτές πού ἀποδεικνύονται μέ τόν τρόπο αὐτό ἐθελόδουλα πιόνια καί ἀνδρείκελα τοῦ διεθνιστικοῦ σιωνιστικοῦ συστήματος.

Oι Φίλοι του Τάματος του Έθνους, Φωτεινή Γραμμή -- 240 ΧΡΟΝΙΑ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΗΣ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΟΝ ΡΟΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

1. Ὁ ἀείμνηστος Ἰωάννης Καποδίστριας ἦταν τόσο ἀνιδιοτελής, οὕτως ὥστε, ἐν τελευταίᾳ ἀναλύσει, δὲν ἤθελε νὰ λαμβάνῃ οὔτε μισθό, διδάσκοντας διὰ τοῦ «ἁγίου» παραδείγματός του καὶ τοὺς ἄλλους, ποὺ ἀσχολοῦνται μὲ τὴν πολιτική, ὄχι μόνο νὰ μὴ ἀπαιτοῦν ὑπέρογκους μισθούς, ἀλλὰ οὔτε καὶ τὸν ἴδιο τὸν μισθό του δὲν ἤθελε λαμβάνειν, τονίζοντας ἐπὶ λέξει:
«Ἐλπίζω ὅτι ὅσοι ἐξ ὑμῶν συμμετάσχουν εἰς τὴν κυβέρνησιν θέλουν γνωρίσει μεθ' ἐμοῦ ὅτι εἰς τὰς παρούσας περιπτώσεις, ὅσοι εὑρίσκονται εἰς δημόσια ὑπουργήματα δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ λαμβάνουν μισθοὺς ἀναλόγως μὲ τὸν βαθμὸ τοῦ ὑψηλοῦ ὑπουργήματός των καὶ μὲ τὰς ἐκδουλεύσεις των, ἀλλὰ ὅτι οἱ μισθοὶ οὗτοι πρέπει νὰ ἀναλογοῦν ἀκριβῶς μὲ τὰ χρηματικὰ μέσα, τὰ ὁποῖα ἔχει ἡ κυβέρνησις εἰς τὴν ἐξουσίαν της. Ἐφ' ὅσον τὰ ἰδιαίτερα εἰσοδήματά μου ἀρκοῦν διὰ νὰ ζήσω, ἀρνοῦμαι νὰ ἐγγίσω μέχρι καὶ τοῦ ὀβολοῦ τὰ δημόσια χρήματα, ἐνῷ εὑρισκόμεθα εἰς τὸ μέσον ἐρειπίων καὶ ἀνθρώπων βυθισμένων εἰς ἐσχάτην πενίαν».

Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Μεταλληνός

Στα εισαγόμενα από τη Δύση, κατά τη μακρόσυρτη διαδικασία της μετακένωσης, ανήκει και η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, προστάτη των ερωτευμένων κάθε είδους (14 Φεβρουαρίου). Δεν νομίζω πως συνιστά ανεπίτρεπτη υπερβολή η θεώρηση του αμφίβολου ιστορικά και κυρίως εκκλησιαστικά «Αγίου» ως μια άλλη (αρσενική!) εκδοχή της αρχαιοελληνικής Αφροδίτης, με ρίζες στον ευρωπαϊκό Μεσαίωνα. Πρόκειται για έναν κατασκευασμένο «Άγιο», επιστρατευμένο στην εμπορευματοποίηση και των ανθρώπινων συναισθημάτων, που θυσιάζονται και αυτά στον αδηφάγο Μολώχ της κατανάλωσης και του κέρδους. Υπάρχει, βέβαια, και ακούγεται στην άλλη Ευρώπη η εκδοχή ότι κάτω από τον γλυκερό Άγιο Βαλεντίνο κρύπτεται για πολλούς ο ηθοποιός του Μεσοπολέμου Ροντόλφο Βαλεντίνο (ΐ1926), που λατρεύτηκε και αυτός ως «θεός» του έρωτα και αναδείχθηκε ίνδαλμα των ερωτευμένων.

π.Θ.Ζήσης, Λόγος Αγ. Γρ. Θεολόγου εις τα Θεοφάνεια, ήγουν Γενέθλια Σωτήρος (Β') [ΒΙΝΤΕΟ 2016].


Καταπολέμησις τῆς ραθυμίας --- Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. ∆ιονυσίου Τάτση

Ο κατά Θεὸν ἀγωνιζόµενος χριστιανὸς συχνὰ ἀντιµετωπίζει τὰ σύννεφα τῆς ραθυµίας, τὰ ὁποῖα τοῦ κόβουν τὴν ὁρατότητα καὶ βρίσκεται µπροστὰ σὲ ἀδιέξοδα. Τότε αἰσθάνεται τὴν ἀνάγκη νὰ ἀκούσει ἀπὸ κάποιον ἀδελφό του ἕνα καθοδηγητικὸ λόγο, ὁ ὁποῖος ἐνδεχοµένως δὲν τοῦ εἶναι ἄγνωστος, ἀλλὰ ἐκεῖνες τὶς ὧρες τοῦ διαφεύγει. Αὐτὸ συνέβη κάποτε καὶ στὸν ἀββᾶ Παµβώ, ὁ ὁποῖος ρώτησε τὸν ἀββᾶ Ἀντώνιο, τί πρέπει νὰ κάνει, κι ἐκεῖνος τοῦ ἀπάντησε: «Μὴ ἔσο πεποιθὼς τῇ δικαιοσύνῃ σου µηδὲ µεταµελοῦ ἐπὶ πράγµατι παρελθόντι καὶ ἐγκρατὴς γενοῦ γλώσσης καὶ κοιλίας». Πραγµατικὰ σοφὴ ἡ συµβουλὴ τοῦ ἀββᾶ Ἀντωνίου. Τοῦ εἶπε ὅτι δὲν πρέπει νὰ ἔχει ἐµπιστοσύνη στὴν ἀρετή του, γιατὶ τίποτα δὲν εἶναι σταθερὸ καὶ ἀµετάβλητο.

Ο Άγιος Θεόδωρος : ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ.

Ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης (Πατρολογία 99, ΙΙ76)  λέγει:
 «Το κοινωνείν μετά των αιρετικών δεν είναι αρετή, αλλά βαρειά αμαρτία, ίση προς μοιχείαν. Γι᾽ αυτό και αν όλα τα χρήματα του κόσμου προσφέρει εκείνος, που επικοινωνεί με την αίρεσιν, ούτε τότε γίνεται φίλος του Θεού, αλλά εχθρός του. Γι᾽ αυτό πρέπει να επιμένουμε σε ακοινωνησία προς τους αιρετικούς μέχρι θανάτου, καν εξορία πρόκειται, καν ξίφος στιλβούται, καν πυρ ανάπτεται».

Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, ο κορυφαίος θεολόγος της Εκκλησίας, λέγει καθαρά για τους αιρετικούς: «Μη λαμβάνεται αυτόν εις οικίαν, και χαίρειν αυτώ μη λέγετε» (Β/ Ἰω. 10