Ἐπίλογος --- από την Εισήγηση Πρωτοπρ. Θεοδώρου Ζήση, στην Ημερίδα για τη Μεγάλη Σύνοδο

Ἡ ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμερολογίου τὸ 1924 ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο  καὶ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἦταν μονομερὴς καὶ πραξικοπηματικὴ ἐνέργεια, γιατὶ δὲν ἔγινε μὲ πανορθόδοξη ἀπόφαση. Διέσπασε τὴν λειτουργικὴ ἑνότητα μεταξὺ τῶν Ὀρθοδόξων τοπικῶν Ἐκκλησιῶν καὶ προκάλεσε σχίσματα καὶ διαιρέσεις μεταξὺ τῶν πιστῶν. Πολλοὶ δέχθηκαν τὴν ἀλλαγὴ ὡς προσωρινὴ «κατ᾽ οἰκονομίαν» λύση, μέχρις ὅτου μία Πανορθόδοξη Σύνοδος ἐπιληφθεῖ τοῦ θέματος καὶ ἐπαναφέρει τὴν ἑορτολογικὴ ἑνότητα, ποὺ ἦταν ἀδιατάρακτη στὴν Ἐκκλησία ἐπὶ 1600 χρόνια, ἀπὸ τὴν Α´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο μέχρι τὸ 1924. Στὴν ἀλλαγὴ συνήργησαν καὶ ὤθησαν ἀλλόδοξες «ἐκκλησίες» καὶ μυστικὲς ἑταιρεῖες, μέσῳ τοῦ μασόνου πατριάρχου Μελετίου Μεταξάκη. Ἦταν προσμονὴ ὅλων καὶ δέσμευση τῶν ἐκκλησιαστικῶν ἡγετῶν ἡ μέλλουσα νὰ συνέλθει «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος» νὰ συζητήσει καὶ νὰ ἐπιλύσει τὸ θέμα. Δυστυχῶς κατὰ τὴν μακρὰ προσυνοδικὴ διαδικασία Παπικοὶ καὶ Προτεστάντες ἔθεσαν στοὺς Ὀρθοδόξους νέο θέμα, τὸν «κοινὸ ἑορτασμὸ τοῦ Πάσχα», μὲ συνέπεια νὰ στραφεῖ πρὸς τὰ ἐκεῖ τὸ ἐνδιαφέρον καὶ νὰ ἀτονήσει ἡ συζήτηση γιὰ τὴν θεραπεία τοῦ τραύματος τῆς λειτουργικῆς ἑνότητος στὸν ἑορτασμὸ τῶν ἀκινήτων ἑορτῶν, ποὺ προκλήθηκε χωρὶς λόγο καὶ ποιμαντικὴ ἀνάγκη. Στὴν τελικὴ φάση τῆς Συνόδου καὶ χωρὶς συνοδικὲς ἀποφάσεις τῶν τοπικῶν Ἐκκλησιῶν τὸ θέμα τοῦ Ἡμερολογίου ἀποσύρθηκε ἀπὸ τὸν κατάλογο τῶν θεμάτων, ἐνῶ ἦταν τὸ κατ᾽ ἐξοχὴν ἐπεῖγον καὶ φλέγον θέμα. Καὶ ἀποσύρθηκε, διότι ἡ μὲν Μόσχα, ἀκολουθοῦσα πάντοτε τὸ Πάτριο Ἰουλιανὸ Ἡμερολόγιο, δὲν ἤθελε νομιμοποίηση τῆς ἡμερολογιακῆς μεταρρύθμισης τοῦ Μεταξάκη καὶ μεταφορὰ τῶν διαιρέσεων καὶ στὸ δικό της ποίμνιο, ἡ δὲ Κωνσταντινούπολη, ἀδιαφοροῦσα γιὰ τὸ τραῦμα τῆς ἑνότητος ποὺ ἡ ἴδια προκάλεσε, ἐξακολουθεῖ νὰ ὑποστηρίζει τὸ Νέο Ἡμερολόγιο καὶ νὰ συμφωνεῖ μὲ τὴν πρόταση γιὰ κοινὸ ἑορτασμὸ τοῦ Πάσχα. Καὶ ἐπειδὴ ἀμφότερες οἱ ἡγεσίες συμφωνοῦν στὴν νομιμοποίηση τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ποὺ εἶναι πολὺ βαρύτερο θέμα ἀπὸ τὸ Ἡμερολόγιο καὶ τὸ Πασχάλιο, ἔβγαλαν ἀπὸ τὴ μέση τὰ «χωρίζοντα» γιὰ νὰ προχωρήσουν μὲ τά «ἑνοῦντα», ὅπως θέλουν πάλι ἐξωεκκλησιαστικὰ κέντρα καὶ μυστικὲς ἑταιρεῖες, γιὰ νὰ προκαλέσουν καὶ νέα σχίσματα.

2 σχόλια:

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΙΣΤΟΣ είπε...

Χρήσιμη η Ημερίδα που έγινε, χρήσιμη γιατί απέδειξε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι με την μέλλουσα "Μεγάλη και Αγία Σύνοδο" θα θεσμοθετηθούν και "νομιμοποιηθούν" Αντορθόδοξα φρονήματα και πράξεις που ήδη ενεργούνται εδώ και δεκαετίες. Χρήσιμη επίσης γιατί μας ενημέρωσε ότι στην ουσία ο περιβόητος κανών της "ομοφωνίας" στην πραγματικότητα δεν υφίσταται, άρα εάν γίνει η Σύνοδος θα επικυρώσει την Αίρεση. Για το από εκεί και πέρα το τί δηλαδή θα πράξουν οι της Ημερίδας ακούστηκαν διαφορετικά και αόριστα από τους ομιλητές γεγονός που δείχνει ότι είτε δεν υπάρχει στρατηγική για το θέμα, είτε δεν είναι ενιαία, πράγμα ακόμη χειρότερο εάν συμβαίνει. Στα εύλογα ερωτήματά που αυτόματα δημιουργούνται είναι εύκολο να φανταστεί κανείς την απάντηση από τα μέχρι σήμερα περπαγμένα. Οι διαμαρτυρίες και οι έντονες δημοσιεύσεις θα φθάσουν μέχρι την Ψευδοσύνοδο και θα ενταθούν στο άμεσο μέλλον. Μετά την Ψευδοσύνοδο, το πιθανότερο, από τους περισσότερους αντιδρώντες, δεν θα υπάρξει Εκκλησιαστική Αποκήρυξη και διακοπή Εκκλησιαστικής Κοινωνίας με τους Επίσημα πλέον Αιρετικούς Φιλοοικουμενιστές, διότι κάτι τέτοιο το θεωρούν ήδη ως Σχίσμα στην Εκκλησία. Τις Αντορθόδοξες αποφάσεις της Συνόδου θα τις αρνηθούν με την έννοια της μη αποδοχής και θα δηλώσουν συνέχεια του αγώνα μέχρι την ανατροπή τους από τον Ορθόδοξο Λαό, που κατά την δήλωσή τους δεν θα αποδεχθεί την εγκυρότητα της Συνόδου. Μέχρι εκεί, μη περιμένουμε περισσότερα και πολύ είναι, βλέπετε η ουσιαστική ανοχή των Αιρετικών τόσα χρόνια έκανε συνήθεια αυτή την συνύπαρξη, όσο για τα λεγόμενα σήμερα για Αποτειχίσεις ας ενθυμηθούμε τα όσα λέγονταν περί διακοπής μνημοσύνου, ως απειλή, λίγο πριν έλεθει ο Πάπας στην Ελλάδα επί Χριστοδούλου. Τίποτε δεν έγινε τότε, το πιθανότερο και πάλι τίποτα δεν θα γίνει μετά το τέλος της Ψευδοσυνόδου. Αληθινά εύχομαι να διαψευστώ!!!!!

ΠΟΛΥΜΕΝΟΠΟΥΛΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ είπε...

Σεβαστέ π. Θεόδωρε με χαρά μου πληροφορήθηκα ότι στην Ημερίδα κάποια στιγμή στον λόγο Σας ζητήσατε να πέσουν οι τόνοι αντιπαράθεσης μεταξύ Νεοημερολογητών και Παλαιοημερολογητών Αντιοικουμενιστών μπροστά στον κοινό μεγάλο κίνδυνο που διέρχεται η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, εννοώντας, εάν κατάλαβα καλά, μία πιθανή συνεργασία και ενότητα των αληθινών Ορθοδόξων δυνάμεων, μελλοντικά, ενάντια στους Αιρετικούς Οικουμενιστές και φιλοοικουμενιστές. Αυτή η σκέψη δεν είναι δική Σας, αλλά ο Χριστός μας Σας φώτισε, ως αρχηγό μίας σεβαστής ομάδος κληρικών και λαϊκών που πονούν για Την Εκκλησία Του. Πατέρα Θεόδωρε αυτό είναι το Αντίδοντο στο δηλητήριο της Αίρεσης που πλέον επιβάλλεται και Επίσημα με την απόφαση της Ψευδοσυνόδου, η ενότητα δηλαδή όλων των αληθινών Ορθοδόξων. Η πλευρά των χλευαστικώς αποκαλουμένων " Παλαιοημερολογητών ", αναφέρομαι στην μεγάλη μερίδα αυτού του αγώνα, ποθεί και ζητά αυτή την ενότητα υπεράσπισης της Ορθοδοξίας και είναι έτοιμη να προσφέρει όλες της τις δυνάμεις και μέσα που διαθέτει, Αρχιερείς, κληρικούς, μοναχούς, Ναούς , μοναστήρια, χιλιάδες άνδρες και γυναίκες που αποτελούν το λογικό ποίμνιο, άλλωστε ο αγώνας μας γι αυτό έγινε από τους Πατέρες μας και συνεχίζεται από εμάς, παρά τα όποια ανθρώπινα λάθη μας, για την Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Εύχομαι αληθινά μετά την οριστική πτώση των Οικουμενιστών με τις αποφάσεις της Συνόδου τους να βρείτε το θάρρος να αποφασίσετε την Αποτείχιση και κατόπιν την ενότητα των Ορθοδόξων. Εάν συμβεί αυτό τότε αυτοί που οραματίσθηκαν την "Νεα Ορθοδοξία" και την υλοποιούν με την Σύνοδό τους θα διαπιστώσουν όπως λέει και ο λαός μας " τι εστί βερύκοκο ". Με αγάπη Χριστού ένας ελάχιστος Ορθόδοξος Πιστός