ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΕΝΟΣ ΕΡΗΜΙΤΟΥ

Προσφιλέστατα εν Κυρίω τέκνα. Χαίρω και δοξάζω το πανύμνητον όνομα του Κυρίου Ιησού συν Πατρί και Πνεύματι, δια την πίστιν σας και τας αγίας εμπνεύσεις σας...                                                                                                                                    

 … Γράφετε, προφανώς υπό τον φωτισμόν του αγίου Πνεύματος, του «συναντιλαμβανομένου ταις ασθενείαις ημών»: «Είμεθα νέοι φοιτηταί τεσσάρων διαφόρων επιστημονικών κλάδων. Ζώμεν και ημείς εις τον καταλυτικόν 20ον  αιώνα. Ρεύματα μας περιβάλλουν ποικίλα, φιλοσοφικά, θρησκευτικά, κοινωνιστικά, πολιτιστικά, πολιτειακά, εκκλησιαστικά και μας προκαλούν εις αντιμετώπισίν των, εις μίαν τοποθέτησιν απέναντί των… Βεβαίως, πλην των διανοητικών προκλήσεων έχομεν και πειρασμούς ηθικούς. Είμεθα Ορθόδοξοι χριστιανοί και θέλομεν να ζήσωμεν και να αποθάνωμεν εν ευσεβεία και να μη εκπέσωμεν, όσον εξαρτάται από ημάς, της αιωνίου ζωής και μακαριότητος…  Δια τούτο, παρακαλούμεν την αγιότητά σας, όπως μας υποδείξη τρόπους οικοδομής εν Χριστώ και μας βοηθήση εις μίαν ορθήν αντιμετώπισιν των ανωτέρω συγχρόνων προκλήσεων, ώστε, χωρίς υπεκφυγάς, να πάρωμεν μίαν έλλογον στάσιν και θέσιν…».   Εξ όσων γράφετε συνάγω, ότι γνωρίζετε εις γενικάς γραμμάς την διδασκαλίαν της Ορθοδόξου Εκκλησίας, εντός της οποίας περιλαμβάνεται η εν Χριστώ ζωή, είναι η ιδία εν Χριστώ, ολόκληρος η Εκκλησία, αν όχι εν τελεία πληρότητι, όμως είναι, ως καταβολαί, ως λέγει ο άγιος Νικόλαος Καβάσιλας. Και σεις μετέχετε αυτής της εν Χριστώ ζωής, έκαστος κατά το μέτρον της πίστεως, επομένως μετέχετε και της αναλόγου γνώσεως. Αλλά, όπως ορθώς σημειώνετε, «δια να θεμελιώση κανείς αληθινήν εν Χριστώ ζωήν, χρειάζεται μία σωστή, μία Ορθόδοξος ανθρωπολογία, της οποίας τας διαστάσεις ανέδειξαν οι Πατέρες της Ερήμου…».

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ. ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΓΓΕΛΑΚΑΚΗ.2015


Cherubic Hymn-Theodoros Vasilikos-Our Home


ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ

Τροπάριον.

Οι τη θεία ψήφω, προκριθέντες αγάλλεσθε, Χριστιανών πιστοί βασιλείς· καυχάσθε το τροπαιοφόρον όπλον, λαχόντες θεόθεν, Σταυρόν τον τίμιον· εν τούτω γαρ φύλα πολέμων, θράσος επιζητούντα, σκεδάννυνται εις τους αιώνας.

Ερμηνεία.


Αφ΄ ου εις τα ανωτέρω Τροπάρια εκάλεσεν ο Θεσπέσιος Μελωδός εις υμνωδίαν Κυρίου, πρώτον τους τρεις Παίδας, δεύτερον τους Αγγέλους και Ανθρώπους, τρίτον τους Αρχιερείς και Ιερείς· τώρα καλεί τέταρτον εις αυτήν, και τους πιστούς Βασιλείς, λέγων, ω πιστοί και ορθόδοξοι Βασιλείς των Χριστιανών, οίτινες με θεϊκήν ψήφον και βουλήν εδιαλέχθητε εις το να Βαιλεύετε, εσείς, λέγω, αγάλλεσθε πνευματικώς: τουτέστι με υπερβολήν ευφραίνεσθε εν τη εορτή ταύτη της Υψώσεως του Σταυρού.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 9 Ιουνίου 2015

Κυρίλλου αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας, Πελαγίας μάρτυρος.

Ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου, Ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας, τιμᾶται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία στὶς 18 Ἰανουαρίου, ὅπου καὶ ὁ Βίος του. Στὸν Κώδικα 227 Πετρουπόλεως κατὰ τὴν 9η Ἰουνίου σημειώνεται ἡ «μνήμη ἀνακομιδῆς τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου». Κατὰ τὴν ἡμέρα αὐτὴ τῆς μνήμης τοῦ Ἁγίου ἀναφέρονται τὰ ἀκόλουθα δίστιχα:
«Κύριλλον ὑμνῶ τοῦ Κυρίου μου φίλον
καὶ Κυρίας πρόμαχον Ἀειπαρθένου».


«Θανὼν Κύριλλος τῆς Ἀλεξάνδρου Πάπας
πρὸς Κύριον μετῆλθε πάντων Κυρίων».

Πρωτοπρεσβύτερος Διονύσιος Τάτσης: οι υπέρμαχοι της πίστεως ψοφοδεείς!

…Δυστυχώς, στην εποχή μας οι άνθρωποι αποφεύγουν επιμελώς να έλθουν σε αντίθεση με τους κρατούντες, για να μη χάσουν την εύνοιά τους. Στο χώρο της Εκκλησίας αυτό τείνει να γίνει κανόνας. Πολλοί κληρικοί, αλλά και επίσκοποι (!), διαφωνούν, αλλά δεν εκφράζονται δημοσίως. Τρέμουν μπροστά στο ορθάνοιχτο μάτι – και αυτί – του Οικουμενικού Πατριάρχη, του Αρχιεπισκόπου ή του Μητροπολίτη. Τρέμουν και πολλοί αγιορείτες! Ζουν με το φόβο της απειλής και τιμωρίας. Φοβούνται μήπως χάσουν αυτά που κατέχουν ή μήπως δεν πετύχουν αυτά που επιθυμούν. Αντίθετα, οι Οικουμενιστές έχουν θράσος, διατυπώνουν δημοσίως τα επιχειρήματά τους και εκφράζουν τα φιλικά προς τους αιρετικούς συναισθήματά τους. Φθάσαμε στο σημείο οι ένοχοι να είναι τολμηροί και οι υπέρμαχοι της πίστεως ψοφοδεείς!  

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Η νεωτερικότητα στην Εκκλησία οδηγεί στην απώλεια

Ὁ ἅγιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος σὲ λόγο του γιὰ τὴν Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου μᾶς λέγει:

Ἐλᾶτε, ἀγαπητοί, ἂς βαδίσουμε στὸν δρόμο ποὺ μᾶς ἔδειξε ὁ Κύριος, γιὰ νὰ φθάσουμε μὲ χαρὰ στὴν βασιλεία του. Ἂς πάρουμε προμήθειες καὶ λάδι στὰ ἀγγεῖα μας, διότι τὸ μάκρος ἐκείνου τοῦ δρόμου δὲν εἶναι μικρό. Ἂς ζώσουμε λοιπὸν τὴν μέση μας μὲ ζώνη τὴν εἰλικρίνεια καὶ τὴν ἀλήθεια, περιμένοντας νὰ ὑποδεχθοῦμε, ὡς ἄνθρωποι καὶ πιστοὶ δοῦλοι, τὸν προσωπικό μας Δεσπότη. Ἂς ἀνάψουμε τὰ λυχνάρια μας καὶ ἂς ἀγρυπνοῦμε μὲ ἀνδρεία… Νά, καὶ ἡ μητέρα μας Ἱερουσαλὴμ λέει σὲ ἐμᾶς “Ποθῆστε με, παιδιά μου, ὅπως ἀκριβῶς σᾶς ποθῶ ἐγώ· τίποτε νὰ μὴ ἀποκτήσετε πάνω στὴ γῆ· γιὰ τίποτε νὰ μὴ μεριμνήσετε. Διότι, νά, ὁ Νυμφίος εἶναι ἕτοιμος νὰ παρουσιασθεῖ μέσα στὶς νεφέλες τοῦ οὐρανοῦ μὲ τὴν δόξα τοῦ εὐλογημένου Πατρός, καὶ θὰ καλέσει τὸν καθένα ἀπὸ ἐσᾶς μὲ τὸ ὄνομά του, καὶ θὰ τὸν βάλει νὰ καθίσει στὸ τραπέζι μὲ τὴν παράταξη τῶν ἁγίων ἐκείνων ποὺ ζοῦν μέσα σὲ ἐκεῖνο τὸ ἀνέκφραστο φῶς, στὴν ἄφθαρτη καὶ ἀθάνατη καὶ αἰώνια ζωή, σύμφωνα μὲ τοὺς κόπους του”.

«ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ» -- Ποῦ εἶναι οἱ Μητροπολίτες τῆς Ὀρθοδοξίας ;


Σωματεῖον
«ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ»
ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΔΙΑΙΡΟΥΜΕ - ΟΥΤΕ ΔΙΑΙΡΟΥΜΕΘΑ
ΤΗΛΕΦΩΝΑ 210-3254321,2
ΤΗΛΕΟΜΟΙΟΤΥΠΟ 210-3236978
E MAIL fot_gram@otenet.gr Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.
ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ www.fotgrammi.gr
5.6.2015

ΔΙΑΡΚΗΣ ΑΓΩΝΑΣ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ
1. Τὴν Δευτέρα 8.6.2015 στὶς 6.30 τὸ ἀπόγευμα στὸ Πολεμικὸ Μουσεῖο Ἀθηνῶν πληροφορηθήκαμε ὅτι θὰ λάβῃ χώρα συγκέντρωσι ἐναντίον τῆς πραγματοποιήσεως τοῦ μωαμεθανικοῦ τεμένους στὸ κέντρο τῶν Ἀθηνῶν.

2. Ὡς γνωστὸν τελικῶς ψηφίσθηκε τὴν 12.5.2015 ἡ πραγματοποίησις τοῦ τεμένους στὴν Ἀθήνα ἀπ’ὅλα τὰ κόμματα (μερικοὶ βουλευτὲς καταψήφισαν, παρόλον ποὺ τὸ κόμμα τους ἐτάχθη ὑπέρ), πλήν Ἀνεξαρτήτων Ἑλλήνων καὶ Χρυσῆς Αὐγῆς.

3. Εἶναι ἡ κατεξοχὴν ἀνηθικότης καὶ σημεῖο τῶν καιρῶν οἱ πάντες νὰ κόπτωνται ἐπὶ τόσα ἔτη γιὰ τὴν πραγματοποίησι τοῦ μωαμεθανικοῦ τεμένους στὸ κέντρο τῶν Ἀθηνῶν καὶ μάλιστα οἱ προηγούμενες θητεῖες στὸ Δῆμο Ἀθηναίων καὶ στὴ διευρυμένη Περιφέρεια Ἀττικῆς νὰ ὑπερθεματίζουν γιὰ 16 μωαμεθανικὰ τεμένη (ἕνα γιὰ τὸ κάθε Δημοτικὸ Διαμέρισμα Ἀθηνῶν) ἀλλὰ γιὰ τὸ Τάμα τοῦ Θρυλικοῦ Γέρου τοῦ Μοριᾶ Θεοδώρου Κολοκοτρώνη καὶ τῶν λοιπῶν ἀγωνιστῶν τῆς Ἐθνικῆς μας Παλιγγενεσίας – 1821 -  νὰ ἀδιαφοροῦν συστηματικὰ ἐπὶ 186 συναπτὰ ἔτη μὲ ἄπειρες προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις.
Τὸ περίεργο καὶ λυπηρὸ εἶναι ὅτι ἀκόμη καὶ ἡ Διοικούσα Ἐκκλησία ἀμέσως καὶ ἐμμέσως συνηγορεῖ ἀντὶ νὰ ἀντιτίθεται καὶ νὰ πρωτοστατῇ ἐναντίον τοῦ τεμένους …

4. Ἐνῷ ἡ ἰσχύουσα Συνθήκη τῆς Λωζάννης, ὁμιλεῖ γιὰ μωαμεθανικὰ τεμένη μόνο στὴν δυτικὴ Θράκη (μήπως ἔχουν κάνει οἱ ἰθύνοντες κάποια κρυφὴ τροποποίησι καὶ τὴν ἀποκρύπτουν τεχνηέντως ἀπὸ τὸν κυρίαρχο λαό ; Ποιὸς θὰ πάρῃ τὴν εὐθύνη ἀπὸ τὴν συνθήκη τῆς Λωζάννης, ποὺ ἀντικατέστησε τὴν συνθήκη τῶν Σεβρῶν ;), ἔρχονται οἱ ἰθύνοντες καὶ «de facto» ἀναγνωρίζουν μωαμεθανικὴ μειονότητα σὲ ὅλη τὴν Ἑλλάδα. Δηλαδὴ τὴν μουσουλμανοποίησι τῆς Ἑλλάδος καὶ τὴν δημιουργία κράτους τζιχάντ.

5. Εἶναι λυπηρό, διότι δὲν πρωτοστατοῦν γιὰ αὐτὴν τὴν συγκέντρωσι ἐναντίον τοῦ μωαμεθανικοῦ τεμένους ἰθύνοντες τῆς Πολιτείας καὶ τῆς Ἐκκλησίας.
Ποῦ εἶναι τὰ πολιτικὰ κόμματα;
Ποῦ εἶναι οἱ βουλευτές ;
Ποῦ εἶναι οἱ καθηγητὲς Πανεπιστημίων ;
Ποῦ εἶναι οἱ καθηγητὲς Θεολογικῶν Σχολῶν ;
Ποῦ εἶναι οἱ Μητροπολίτες τῆς Ὀρθοδοξίας ;
Ποῦ εἶναι οἱ Ὀρθόδοξοι Δήμαρχοι τῆς χώρας ;
Ποῦ εἶναι οἱ φοιτητικὲς ἑνώσεις τῆς χώρας ;
Ποῦ εἶναι τὸ ἐργατικὸ κίνημα ;
Τι λένε τὰ ἐργατικὰ κέντρα,
Τὶ λένε οἱ ὁμοσπονδίες ;

Ο Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής, η Μητρ. Πειραιώς και η "Πατερική Παράδοση"

Διαβάζω από το ιστολόγιο "Πατερική Παράδοση" :

Η ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΤΟΥ Γ. ΙΩΣΗΦ ΤΟΥ ΣΠΗΛΑΙΩΤΗ
ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΕΛΠΙΔΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ
ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΝΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΡΥΨΕΙ



Το σχόλιό μου: Πρωτίστως εύχομαι ο γέροντας Ιωσήφ να είναι στο Παράδεισο. Εύχομαι όλοι οι Ορθόδοξοι να πάμε στο Παράδεισο. Το ίδιο και για όλο το ανθρώπινο γένος. Όμως πιστεύω ό,τι πιστεύει η Εκκλησία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Έτσι τα πράγματα δεν είναι όπως τα αντιλαμβανόμαστε. Νομίζω η περίπτωση του Γέροντα Ιωσήφ χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή την οποία πολλοί αδελφοί  δεν δίνουν. Αυτή την στιγμή δεν έχω χρόνο για ανάλυση του θέματος, αλλά θέλω να ρωτήσω αυτούς που γράφουν για τον Γέροντα Ιωσήφ, αν έχουν μελετήσει σε βάθος την περίπτωσή του. O Γέροντας Ιωσήφ έως το Μάρτιο του 1950 ήταν με τους ζηλωτές στη Σύνοδο του πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου Καβουρίδη. Τώρα σύμφωνα με τους κληρικούς της Μητροπόλεως Πειραιώς, αλλά και τους αδελφούς που έχουν κάνει αποτείχιση, οι Παλαιοημερολογίτες είναι εκτός Εκκλησίας. Στο βίο του Γέροντα Ιωσήφ πριν εγκαταλείψει τους Φλωριναίους και ενωθεί με τους μνημονευτές του Αθηναγόρα, είχε οπτασίες, συνομιλίες με τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο και πολλές άλλες άγιες αποκαλύψεις. Όλα αυτά είναι δυνατόν να συμβαίνουν σε κάποιον που συνειδητά βρίσκεται εκτός Εκκλησίας; Το 1950 ο Κύριος τον πληροφορεί με ενύπνιο να ακολουθήσει τους μνημονευτές του Λατινόφρονα Αθηναγόρα! Ο Κύριος τον πληροφορεί να «γραπωθεί» από το βράχο του Αγίου Όρους για να σωθεί. Ο Γέροντας με απόλυτη βεβαιότητα το ερμηνεύει ότι πρέπει να ενωθεί με τους μνημονευτές του Αθηναγόρα. Όλη η Συνοδεία του αντιστέκεται στην λανθασμένη –όπως νομίζει—ερμηνεία του ενυπνίου. Ο Γέροντας Ιωσήφ με «ζόρικο» τρόπο επιμένει να τον ακολουθήσει η Συνοδεία του, διαφορετικά δείχνει τον δρόμο να φύγει από κοντά του. Ο Γέροντας Αρσένιος του υπενθυμίζει ότι και μεγάλοι άγιοι έκαναν λάθος, αλλά ο Γέροντας Ιωσήφ είναι ανένδοτος.


Τώρα η ερώτηση:Ήταν ποτέ δυνατόν ο Κύριος να του συνιστούσε να ακολουθήσει τον Λατινόφρονα Αθηναγόρα; Ποιος ήταν ο βράχος του Αγίου Όρους, αν δεν ήτο η διδασκαλία της Αγίας Γραφής, η Κυρία Θεοτόκος που είχε διαβεβαιώσει τους Αγιορείτες αλλά και όλους τους Ορθοδόξους ότι οι Λατινόφρονες είναι εχθροί Της και εχθροί του Υιού Της, ως επίσης η διδασκαλία του Μεγάλου Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά για τους Λατίνους και λατινόφρονες; Ο Γέροντας Ιωσήφ παρά την διδασκαλία της Εκκλησίας, από το Μάρτιο του 1950 μνημόνευε τον Αθηναγόρα! Αυτή είναι δυστυχώς η αλήθεια.

Ο αποχαιρετισμός του π.Νικολάου Μανώλη στους ενορίτες του