Γράφει ο αδελφός μας Γεώργιος:

Αυτοί οι Πατέρες Κωσταντίνε με Γέροντα τον Πατέρα Μάξιμο τον Αγιοβασειλιάτη που κοιμήθηκε με σημεία Θεού την ώρα που ήθελε θα αναφερθούμε άλλη φορά στο θέμα,
Ο Πατέρας Μαξιμος χειροτονήθηκε από τον Άγιο Φιλάρετο και ο Πατέρας Θεοδώρητος από τον Βιτάλιο.


Αδελφέ Γεώργιε γράφεις ότι ο πατέρας Μάξιμος κοιμήθηκε με σημεία Θεού την ώρα που ήθελε. Υποθέτω, δεν θα ήταν από τους μνημονευτάς  του λατινόφρονα Πατριάρχη, του εχθρού  της Κυρίας Θεοτόκου και του Υιού Της.
Διαβάζω επίσης για τον Γέροντα Ιωσήφ τον Ησυχαστή που εγκατέλειψε τους μη μνημονευτάς και ενώθηκε με τους μνημονευτάς του λατινόφρονα Πατριάρχη Αθηναγόρα του εχθρού της Κυρίας Θεοτόκου και του Υιού Της. Και αυτός όπως γράφει μέλος της συνοδίας του κοιμήθηκε με σημεία Θεού την ημέρα κατά την οποίαν  τον είχαν πληροφορήσει  Αγγελικαί δυνάμεις.
Οι πατέρες,  Μάξιμος και  Θεοδώρητος,  όπως γράφεις, χειροτονήθηκαν αμφότεροι από την Εκκλησία των Ρώσων της Διασποράς η οποία αναγνώριζε και κοινωνούσε με την Εκκλησία της Β. Αμερικής του Οικ. Πατριαρχείου. Η Εκκλησία των Ρώσων της Διασποράς είχε κάνει και ανάθεμα εναντίον του Οικουμενισμού και όσων πιστεύουν και κηρύττουν τον Οικουμενισμό. Τελικά ενώθηκαν με το Πατριαρχείο της Μόσχας και ασφαλώς το ανάθεμα θα βρίσκεται και στα κεφάλια των!
Άλλοι επισκέπτες αυτής της ιστοσελίδας,  μου υπενθυμίζουν ότι και η Εκκλησία της Ελλάδος βγάζει αγίους, και κάνω λάθος που έχω κάνει αποτείχιση.
Τώρα αν τα συγκεντρώσω αυτά και άλλα που καταγράφω και τα οποία είναι εκ διαμέτρου αντίθετα μεταξύ των, αλλά όλα παρουσιάζονται ως Ορθόδοξα, τελικά φοβάμαι μη χάσω την πίστη μου αδελφέ μου.

Σημεία των εσχάτων καιρών, να υποθέσω;…

O Συναξαριστής της ημέρας.

Κυριακή, 10 Αυγούστου 2014

Θ ΜΑΤΘΑΙΟΥ.
Λαυρεντίου αρχιδιακόνου, Ξύστου, Ιππόλυτου.

Οἱ Ἅγιοι Λαυρέντιος ὁ ἀρχιδιάκονος, Ξυστὸς πάπας τῆς Ρώμης καὶ Ἰππόλυτος, μαρτύρησαν τὸ 53 μ.Χ.
Ὅταν ἔγινε ὁ διωγμὸς κατὰ τῶν χριστιανῶν, ὁ πάπας τῆς Ρώμης Ξυστός, ὁμολόγησε πρῶτος τὴν πίστη του στὸν Κύριο, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ θανατωθεῖ μὲ ἀποκεφαλισμό.
Κατόπιν συνέλαβαν τὸν Ἅγιο Λαυρέντιο,  ὁποῖος ἔχριζε διαχειριστὴςτῆς Ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας. Τοῦ ζητήθηκε νὰ παραδώσει τοὺς θησαυροὺς τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Λαυρέντιος τότε, τοὺς παρουσίασε τοὺς φτωχούς, τὰ ὀρφανὰ καὶ ὅσους εἶχαν ἀνάγκη τὴν συνδρομὴ τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοὺς εἶπε ὅτι αὐτοὶ ἦταν οἱ θησαυροί της. Γιὰ αὐτὸ τὸ τόλμημά του, οἱ εἰδωλολάτρες τὸν βασάνισαν, ψήνοντάς τον ζωντανό.
Τὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου Λαυρεντίου τὸ παρέλαβε  Ἅγιος Ἰππόλυτος.Μόλις ὅμως μαθεύτηκε αὐτή του ἡ πράξη, ἡ ἡγεμόνας διέταξε τὸν βασανισμό του. Ἔτσι μαρτύρησε καὶ ὁ Ἅγιος Ἰππόλυτος.

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Ταυτότητα δράσεων των ΜΜΕ και των Οικουμενιστών

popovic1.jpg

Ὁ ὅσιος πατήρ ἡμῶν Ἰουστίνος Πόποβιτς
 


ἐφημέριος τοῦ Ἱεροῦ Βυζαντινοῦ Ναοῦ Προφήτου Ἠλιού Θεσσαλονίκης



Παράδοξη ταυτότητα στὴ διαχείριση τῶν κρίσεων παρατηρεῖται στὶς ἡμέρες μας. Ἀπὸ τὴ μία, πολὺ φυσική μᾶς φαίνεται πλέον ἡ πρακτικὴ τῶν μέσων μαζικῆς ἐνημέρωσης (ΜΜΕ) νὰ ἀποκρύπτουν ἀπὸ τὸ κοινό τους, τὴ δυστυχία τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας. Ἔτσι, ἔπαψαν νὰ προβάλουν εἰκόνες δυστυχισμένων ἀνθρώπων ποὺ ἀναζητοῦν τὸν ἐπιούσιο στοὺς κάδους ἀπορριμμάτων· δὲν ἀκούγονται εἰδήσεις γιὰ τοὺς δυστυχεῖς αὐτόχειρες, ποὺ ὡς ἀποτέλεσμα τῆς οἰκονομικῆς Κρίσης, ὁ ἀριθμὸς τους νομίζουμε πὼς σταμάτησε σὲ ἐκεῖνον ποὺ ἀκούγαμε ἕνα χρόνο πρίν· καὶ ἄλλα πολλὰ ποὺ συμβαίνουν στὴν καθημερινότητά μας, ἀποκρύπτονται. Εἰδήσεις πραγματικὲς γιὰ τὸν ἐξευτελισμὸ τῆς ἀνθρώπινης ἀξιοπρέπειας ἐξαιτίας τῆς κοινωνικῆς ἀναλγησίας τοῦ Κράτους, ἐξαφανίζονται. Στὴν κατευθυνόμενη πρακτική τους αὐτήν, οἱ ὑπεύθυνοί τῆς ἐνημέρωσης, ἔκοψαν τὶς ἐνημερωτικὲς ἐκπομπὲς γύρω ἀπὸ τὶς ἐπιπτώσεις τῶν μνημονίων στὴν πατρίδα μας. Λίγες ποὺ ἐπιβίωσαν στὰ «μεγάλα κανάλια», εἶναι στὴν κυριολεξία, ἐλεγχόμενες ἀπὸ τὸ σύστημα, ἐπενδυμένες σαφῶς μὲ τὸ νεοταξικὸ τρόπο ἐπικοινωνίας μὲ τὸ λαό, δηλαδὴ τὸ φασιστικό.
πὸ τὴν ἄλλη, στὸν ἐκκλησιαστικὸ χῶρο κάτι παρόμοιο συμβαίνει. Ἐνῶ ὁ ἐχθρός τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας βρίσκεται ἐντὸς τῶν τειχῶν της, οἱ ὑπεύθυνοι ποιμένες ἀσχολοῦνται μὲ ἄλλα πράγματα καθησυχάζοντας τὸν λαό. Ἡ μεγαλύτερη αἵρεση ποὺ πολέμησε ποτὲ τὴν Ἐκκλησία, ὁ Οἰκουμενισμός, δρᾶ ἀνεμπόδιστος ἁρπάζοντας ἀπὸ τὸ ποίμνιο ψυχὲς ἀνυπεράσπιστων χριστιανῶν. Οἱ πνευματικοὶ πατέρες ὅμως δὲν ἀσχολοῦνται. Συνεχίζουν νὰ ὁμιλοῦν γιὰ ἄλλες αἱρέσεις, ἐξωτερικές, γιὰ ἄλλα θέματα ἢ καλύτερα γιὰ ὅλα τὰ θέματα, ἐκτός τῆς παναίρεσης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Δὲν ἀνοίγουν αὐτὸ τὸ θέμα. Δὲν γίνονται ἡμερίδες, συνέδρια, συνάξεις στὶς μητροπόλεις ἢ στὶς ἐνορίες μὲ σκοπὸ τὴν ἐνημέρωση καὶ τὴν καταπολέμηση αὐτῆς τῆς αἵρεσης. Οὔτε καν τὰ ὑπεύθυνα γραφεῖα τοῦ ἀντιαιρετικοῦ ἀγώνα τῶν ἱερῶν μητροπόλεων δὲν ἀκουμποῦν αὐτὸ τὸ ζήτημα· ἂς εἶναι ζωῆς καὶ θανάτου! Μάλιστα, ἐξαιτίας τοῦ γεγονότος ὅτι στὴν αἵρεση αὐτὴν ἀνήκουν πρωτοκλασάτα στελέχη τῆς Ἐκκλησίας, οἱ κατέχοντες τὴν ἐξουσία, ὁρμηνεύουν τοὺς πιστούς, ἱερεῖς καὶ λαϊκούς, νὰ μὴν ἀσχολοῦνται μὲ αὐτὸ τὸ θέμα! Θέτουν πάνω ἀπὸ ὅλα, τὴν χωρὶς ὅρια ὑπακοὴ στοὺς διοικοῦντες, μετονομάζοντας την ὡς ὑπακοὴ στὴν Ἐκκλησία!
 κοινὴ διαχείριση τῶν κρίσεων, τόσο ἀπὸ τὰ κατευθυνόμενα συστημικὰ μέσα ἐνημέρωσης στὰ ζητήματα τῆς οἰκονομικῆς κρίσης, ὅσο καὶ ἀπὸ τοὺς ὑπεύθυνους πνευματικοὺς ἀνθρώπους τῆς Ἐκκλησίας στὴν ἀντιμετώπιση τῆς παναίρεσης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἔχει ἕναν κοινὸ παρονομαστή. Τὸν Φόβο. Τὸ στοιχεῖο αὐτὸ κατέχει κεντρικὸ ρόλο στὴν προπαγάνδα τῶν ὑπευθύνων. Ὁ φόβος τῆς τιμωρίας, τῆς ἀπόλυσης, οὐσιαστικά της «καρατόμησης» ἐκείνου ποὺ θέλει νὰ ἀκολουθήσει διαφορετικὴ γραμμή, ἐπιβάλλεται μὲ τὸν πιὸ ἀπροκάλυπτο τρόπο. Ἀπειλὲς καὶ ἐκβιασμοί, συκοφαντήσεις καὶ δημόσιοι ἐξευτελισμοὶ εἶναι ἡ μόνιμη πρακτικὴ ὅσων θέλουν νὰ κλείσουν τὰ στόματα τῶν ἀντιδρώντων. Ἰδιαιτέρως στὸν ἐκκλησιαστικὸ χῶρο, ἡ ἀπειλὴ τῆς καθαίρεσης γιὰ τοὺς ἱερεῖς ποὺ πολεμοῦν τὸν Οἰκουμενισμό, εἶναι τὸ σύνηθες.
Ποιὸς ἱερέας τολμᾶ νὰ ἀντιδράσει στὸ σύστημα; Ὁ λόγος ποὺ δὲν ἀκούγεται ἀντιπαπικὸ καὶ ἀντιοικουμενιστικὸ κήρυγμα, εἶναι ὁ φόβος. Φοβοῦνται οἱ ἱερεῖς, μὰ καὶ οἱ μητροπολίτες νὰ ποῦν πὼς ὁ Πάπας δὲν ἔχει ἱεροσύνη, πὼς ἡ παπικὴ ἐκκλησία δὲν ἔχει Χάρη, πὼς τὰ παπικὰ μυστήρια δὲν εἶναι ἔγκυρα, εἶναι ἀχαρίτωτα. Δὲν τολμοῦν νὰ ἐλέγξουν τοὺς ταγοὺς τῆς ἐκκλησίας γιὰ τὶς ντροπιαστικὲς συμπροσευχὲς καὶ τοὺς ἐξευτελιστικοὺς οἰκουμενιστικοὺς διαλόγους. Οἱ μητροπολίτες, φοβοῦνται γιὰ τὴν πατερίτσα τους, νὰ μὴν πέσουν στὴ δυσμένεια τῶν συναδέλφων τους. Οἱ ἄγαμοι ἱερεῖς φοβοῦνται πὼς ἡ σταδιοδρομία τους θὰ σταματήσει ἀδόξως κάπου ἐκεῖ, μὲ τὸ ὀφίκιο τοῦ ἀρχιμανδρίτη. Οἱ  ἔγγαμοι ἱερεῖς, βλέπουν τὴν οἰκογένεια πίσω τους καὶ οὔτε ποὺ σκέφτονται νὰ ἀντιπαρατεθοῦν στὴν αἵρεση. Μία δυσμενὴς μετάθεση, ἕνας προϊστάμενος τοῦ συστήματος εἰδικὸς νὰ κάνει τὸν βίο ἀβίωτο, εἶναι ἀρκετὰ ἱκανὰ ὥστε νὰ θέσουν τὴν ὁποιαδήποτε ἀγωνιστικὴ διάθεση, στὶς καλένδες. Ὁπλίζονται δὲ ὅλοι αὐτοὶ καὶ μὲ τὴν ἀνιστόρητη ὑποχρέωση τῆς ἀπόλυτης ψευτοϋπακοῆς στὴν Ἐκκλησία καὶ ἠρεμοῦν τὶς συνειδήσεις…  
Όπότε, θὰ ἀφήσουμε νὰ ἐπιβάλει ὁ φόβος τοὺς κανόνες του; Θὰ ἀφήσουμε τὸν οἰκουμενιστὴ διάβολο νὰ ἐπικρατήσει μὲ τὰ ὄργανά του;
Πιστεύω πὼς αὐτὸ ποὺ πράγματι χρειάζεται, εἶναι νὰ ἐνδυθεῖ κάθε ἄνθρωπος σὲ ὅποια θέση καὶ ἂν βρίσκεται, μὲ τὴν Πίστη στὸν Χριστὸ καὶ στὴν Σκέπη τῆς Κυρίας Θεοτόκου. Νὰ προσεύχεται γιὰ αὐτό, νὰ ζητᾶ ἐπιμόνως τὴν αὔξηση τῆς Πίστης. Νὰ παρακαλᾶ ἰδιαιτέρως ὅμως γιὰ δύο πράγματα. Πρῶτον, νὰ ἐνισχυθεῖ στὴν Ὁμολογία τῆς Πίστεως καὶ στὴν προάσπισή της ἀπέναντι στὴν κυριότερη ἐκ τῶν αἱρέσεων, τὸν Οἰκουμενισμό. Δεύτερον, νὰ βάλει ὡς ἀρχὴ καὶ νὰ τὸ κάνει ὡς θέμα στὴν προσευχή του, νὰ μὴν ἐναντιώνεται σὲ ὅσους ἀντιστέκονται. Νὰ μὴν τοὺς ἐχθρεύεται, νὰ μὴν τοὺς πολεμᾶ, νὰ μὴν τοὺς συκοφαντεῖ, ἀλλὰ μυστικὰ νὰ προσεύχεται γιὰ αὐτούς, νὰ τοὺς παραδέχεται καὶ νὰ τοὺς θαυμάζει. Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο, θὰ δεχτεῖ εἰδικὴ Χάρη ἀπὸ τὸν Κύριο καὶ χωρὶς νὰ τὸ καταλάβει, γρήγορα θὰ ξεπεράσει τὸν φόβο. Γιατί ἀλήθεια, πραγματικὸς ἀγωνιστής, δὲν εἶναι αὐτὸς ποὺ δὲ φοβᾶται, ἀλλὰ αὐτὸς ποὺ τιθασεύει τὸν φόβο του.
Τελειώνω μὲ μία φράση τοῦ ὁσίου πατρὸς ἠμῶν Ἰουστίνου Πόποβιτς: «Ἡ Ἐλπὶς ἠμῶν νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων καὶ εἰς ὅλην τὴν αἰωνιότητα εἶναι μία καὶ μοναδική:  Ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστὸς ἐν τῷ Θεανθρωπίνω του σώματι, ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καὶ τῶν Ἁγίων Πατέρων… Πάντα ταῦτα διεφυλάχθησαν ἀλώβητα  μόνον ἐν τῇ ἁγιοπατερικῇ Ὀρθοδοξίᾳ, περὶ τῆς ὁποίας οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ εἶναι κεκλημένοι νὰ μαρτυροῦν ἀφόβως ἐνώπιον τῆς Δύσεως καὶ τῆς ψευδοπίστεώς της καὶ τῆς ψευδοαγάπης της».

Νὰ ἔχουμε ὅλοι τὴν Χάρη Τοῦ Χριστοῦ μας. Καλὴ Παναγιὰ.-

«Φωνή εκ του τάφου»


«Η ατομική μου γνώμη, γράφει ο διαπρεπής Ιεράρχης Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Μιχαήλ, είναι ότι έχομεν  π ρ ο χ ω ρ ή σ ε ι  π ά ρ α  π ο λ ύ. Διότι από του 1927, οπότε μετέσχον του Συνεδρίου Πίστεως και Τάξεως της Λωζάννης, μέχρι του Έβαστον 1954, κ α μ μ ί α  π ρ ό ο δ ο ς  αφορώσα την Ένωσιν, με υποχωρήσεις εννοείται εκ μέρους των ετεροδόξων, δεν εγένετο,  ο ύ τ ε  ν ο μ ί ζ ω  ό τ ι  θ α  γ ί ν η.  Και είναι  α φ έ λ ε ι α   κ α ι  ο υ τ ο π ί α  να νομίζεται, ότι θα διαφωτίσωμεν τους Διαμαρτυρομένους και θα τους κάνωμεν Ορθοδόξους…».


«Ορθόδοξος Τύπος» Αριθ. φ. 121.

Ο άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) εχαρακτήρισε την Ρωσικήν απόφασιν της μυστηριακής κοινωνίας με τους Παπικούς το 1970, με τας εξής φράσεις:

«Η απόφασις-ενέργεια της Ρωσικής Εκκλησίας είναι ό,τι η προδοσία του Ιούδα. Ναι! Είναι φοβερόν να είναι κανείς άνθρωπος και να καταπατή τον Θεάνθρωπον! Όλα αυτά δεν είναι τίποτε άλλο παρά φρικτή πνευματική αυτοκτονία. Εις αυτό οδηγεί ο άθεος Οικουμενισμός!».


«Ορθόδοξος Τύπος» Αριθ. φ. 118/10-4-1970.

Ο Όσιος Υπάτιος : Εγώ αφού έμαθα ότι μιλά άσχημα για τον Κύριόν μου, παύω την κοινωνίαν μαζί του και ούτε αναφέρω το όνομά του, δεν είναι πια επίσκοπος.

Ένας από αυτούς που διέκοψαν το μνημόσυνον και την επικοινωνίαν του Νεστορίου μόλις αυτός άρχισε να διακηρύττη την αίρεσιν του, ήταν και ο όσιος πατήρ ημών Υπάτιος που εορτάζει την 17ην  Ιουνίου. Αναφέρει η βιογραφία του: «Όταν πληροφορήθηκε ο όσιος τα αιρετικά φρονήματα του Νεστορίου, αμέσως έσβησε το όνομά του από τα δίπτυχα δια να μη μνημονεύεται εις τις Λειτουργίες. Ο ευλαβέστατος επίσκοπος Ευλάλιος είπε προς τον Υπάτιον: Γιατί έσβεσες το όναμά του πριν να ιδής τι θα γίνη; Ο όσιος απάντησε: Εγώ αφού έμαθα ότι μιλά άσχημα για τον Κύριόν μου, παύω την κοινωνίαν μαζί του και ούτε αναφέρω το όνομά του, δεν είναι πια επίσκοπος». Τότε ο Ευλάλιος του είπε με οργή: «Πήγαινε και διόρθωσε αυτό που έκανες, διότι μπορώ και να σε τιμωρήσω». Και ο Υπάτιος αποκρίθηκε: «Ό,τι θέλεις κάμε, διότι εγώ απεφάσισα τα πάντα να πάθω και με αυτήν την απόφασιν το έκανα αυτό».

ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2014 – Θ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ--«ολιγόπιστε, εις τί εδίστασας;»

Δύναμη ζωής
Προκαλεί σίγουρα μεγάλο θαυμασμό η τόλμη και το θάρρος που επέδειξε ο απόστολος Πέτρος, όταν ζήτησε να περπατήσει πάνω στην ταραγμένη θάλασσα. Βέβαια, από το επάγγελμα που ασκούσε πριν ακολουθήσει το Διδάσκαλό του, δηλαδή εκείνο του ψαρά, φαίνεται ότι ήταν αρκετά εξοικειωμένος με το υγρό στοιχείο ο μεγάλος αυτός μαθητής του Χριστού. Ωστόσο, δεν έπαυσε να φοβάται τη θάλασσα, γιατί είχε πικρή πείρα από τους θυμούς και τις φουρτούνες της. Άλλωστε, θα μπορούσαμε ν’ ανακαλέσουμε στη μνήμη μας το περιστατικό εκείνο, σε άλλη περίπτωση, που οι μαθητές ζητούσαν απεγνωσμένα τη βοήθεια του Διδασκάλου τους: «Κύριε, σώσον ημάς, απολλύμεθα». Εκείνο, λοιπόν, που τον έκανε τώρα να αψηφήσει με τόση περιφρόνηση τον φόβο των κυμάτων και τον κίνδυνο του καταποντισμού, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά η μεγάλη αγάπη που έτρεφε απέναντι στο Διδάσκαλό του, τον Χριστό. Γι’ αυτό και έντονη ήταν η επιθυμία του να σπεύσει προς συνάντησή Του, έστω και αν χρειαζόταν να περπατήσει πάνω στα κύματα. Να σημειώσουμε ακόμα ότι η ίδια λαχτάρα και θέληση, τον έσπρωξαν να πέσει στο νερό για να πάει κολυμπώντας γρηγορότερα στον Κύριο σε κάποιο πρωινό που ο Ιησούς περίμενε το πλοίο στην παραλία με τους μαθητές Του. Τώρα όμως, η ολιγοπιστία του παραλίγο να του στερήσει την ευτυχία να βρεθεί κοντά στο Χριστό. Ξεκίνησε με μεγάλη πίστη και πέτυχε κάτι που φαντάζει αδύνατο στην ανθρώπινη λογική. Αλλά στην περίπτωση αυτή, δεν έμεινε σταθερός μέχρι τέλους στην πίστη του, με αποτέλεσμα να εκτεθεί σοβαρά στον κίνδυνο του καταποντισμού.

ΝΕΕΣ ΑΛΒΑΝΙΚΕΣ ΜΗΧΑΝΟΡΡΑΦΙΕΣ

Ενώ Ελληνική Κυβέρνηση και Πολιτικοί, περί άλλων τυρβάζουν…

- Στο «στόχαστρο», με Τουρκικό «δάχτυλο», οι έρευνες για πετρέλαιο και η συμφωνία για τα θαλάσσια σύνορα στο Ιόνιο

- Παραπληροφόρηση τα περί εγκληματικότητας και διαφθοράς λέει τώρα ο Ράμα!

 • Πρώτα ήταν τα δημοσιεύματα Αλβανικών εφημερίδων, τα οποία υποστήριζαν ότι υπάρχουν και Αλβανικές περιοχές ανάμεσα σε αυτές που περιλαμβάνονται στο διεθνή διαγωνισμό που προκήρυξε η Ελληνική Κυβέρνηση για έρευνες ανεύρεσης πετρελαίων.
Πριν λίγα 24ωρα ακολούθησε η άσκηση ποινικής δίωξης από την Εισαγγελία Τιράνων κατά των εμπειρογνωμόνων που συμμετείχαν στις συζητήσεις και στην κατάρτιση της διακρατικής συμφωνίας Αλβανίας – Ελλάδος το 2009 για την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων. Το μήνυμα που στέλνεται από το Αλβανικό κατεστημένο είναι σαφές: Μην τολμήσει Αλβανός να υλοποιήσει συμφωνίες με την Ελλάδα, αν αυτές δεν εξυπηρετούν τα Αλβανικά και μόνο συμφέροντα.
Η άσκηση ποινικής δίωξης έχει ένα ακόμη βαθύτερο σκοπό: Η Αλβανική Κυβέρνηση, προετοιμάζεται από τώρα να αντιμετωπίσει τις πιέσεις που λογικά θα ασκηθούν από την Ευρωπαϊκή Ένωση για οριστική διευθέτηση των θαλασσίων συνόρων, προτάσσοντας ως επιχείρημα της αρνητικής στάσης την παρέμβαση της …αδέκαστης Δικαιοσύνης!