Τί εἶναι ἕνα Ἀνάθεμα; ὑπό τοῦ Ἐπισκόπου Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=4&t=9090

Μέ ἁπλές σκέψεις καί συγκρίσεις ἀπό τήν καθημερινή ζωή καί μέ ἐπίκληση τῆς κοινῆς λογικῆς ὁ ἅγιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος (Ρωσία, 1815-1894) παρουσιάζει ἀποδεικτικῶς τήν πνευματική ὠφέλεια καί ἀναγκαιότητα τῶν ἐπισήμων ἀναθεμάτων τοῦ Συνοδικοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας (οἱ τίτλοι κεφαλαίων εἶναι πρόσθετοι, τῆς μεταφράσεως).



Τί εἶναι ἕνα Ἀνάθεμα;
ὑπό τοῦ Ἐπισκόπου Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου

Σπανίως τό Συνοδικόν τῆς Ὀρθοδοξίας, τό ὁποῖο τώρα ἐπιτελεῖται, λαμβάνει χώρα ἄνευ ἐπικρίσεων καί ἐπιτιμήσεων ἐκ μέρους κάποιου. Καί ἀνεξαρτήτως ἀπό τό πόσες ὁμιλίες γίνονται ἐξηγώντας ὅτι στό σημεῖο αὐτό ἡ Ἐκκλησία ἐνεργεῖ σοφῶς γιά τή σωτηρία τῶν παιδιῶν της, παρά ταῦτα οἱ δυσαρεστημένοι ἁπλῶς συνεχίζουν νά ἐπαναλαμβάνουν τό στίχο τους. Εἴτε δέν ἀκοῦν τίς ὁμιλίες, εἴτε αὐτές οἱ ὁμιλίες δέν «χτυποῦν κέντρο» ὅσον ἀφορᾷ στίς παρεξηγήσεις τοῦ τελευταίου, ἤ ἴσως ἔχουν διαμορφώσει τή δική τους ἀντίληψη περί τοῦ Συνοδικοῦ αὐτοῦ καί δέν θέλουν νά τήν ἐγκαταλείψουν, ἀνεξαρτήτως ἀπό τό τί τούς λέγεις.Τά ἀναθέματά μας σέ κάποιους ἀνθρώπους φαίνονται ἀπάνθρωπα, σέ ἄλλους περιοριστικά. Τέτοιες κατηγορίες μπορεῖ νά ἰσχύουν σέ ἄλλες περιστάσεις, ἀλλά μέ κανένα τρόπο δέν μποροῦν νά ἐφαρμοσθοῦν στό δικό μας Συνοδικόν τῆς Ὀρθοδοξίας. Θά διευκρινήσω γιά χάρη σας ἐν συντομίᾳ γιατί ἡ Ἐκκλησία ἐνεργεῖ ἔτσι, καί νομίζω ὅτι καί ἐσεῖς οἱ ἴδιοι θά συμφωνήσετε μαζί μου ὅτι ἡ Ἐκκλησία πράττοντας ἔτσι, ἐνεργεῖ μέ σοφό τρόπο.

Theophan the Recluse on "Anathema"

Being it is the Sunday of Orthodoxy, when the service of the
anathemas is read, it seemed fitting to post the following
article by Bishop Theophan the Recluse, "What is an
`Anathema'?" It was translated from the Russian text
published in Pravoslavnaya Rus, #4, 1974.


*************

WHAT IS AN `ANATHEMA'?

Rarely does the Rite of Orthodoxy, which is now being
performed, take place without censures and reproaches on
somebody's part. And no matter how many sermons are given
explaining that the Church here acts wisely for the
salvation of her children -- still the malcontents just keep
repeating their line. Either they do not listen to the
sermons, or these sermons do not strike home as regards the
latters' perplexities, or perhaps they have formed their own
conception of this rite and do not want to abandon it, no
matter what you tell them.

Αββάς Ισαάκ ο Σύρος :

Η γνώση, η οποία προηγείται από την πίστη, είναι γνώση φυσική. Η γνώση όμως, η οποία ακολουθεί την πίστη, είναι γνώση πραγματική. 

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ


O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 27 Φεβρουαρίου 2014

Προκοπίου ομολογητού, του Δεκαπολίτου, Στεφάνου του Γηροκόμου,                                        Γελασίου, Νησίου μαρτύρων, Θεοδώρου νεομάρτυρος (1795).


Ὁ Ὅσιος Προκόπιος ὁ Δεκαπολίτης ἔζησε στὰ χρόνια τοῦ εἰκονομάχου αὐτοκράτορα Λέοντος τοῦ Ἰσαύρου (717 – 741 μ.Χ.) καὶ διακρίθηκε γιὰ τὴν πνευματικὴ γενναιότητά του ὡς ὑπέρμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἂν καὶ ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία ἀκολούθησε τὸ μοναχισμό, δὲν ἔμεινε στὴν ἀπομόνωση τοῦ κελιοῦ του, ἀλλὰ ἀγωνίσθηκε σθεναρὰ κατὰ τῶν εἰκονομάχων. Γι’ αὐτὸ ὑπέστη πολλὰ βασανιστήρια, μαστιγώσεις, φυλακὲς καὶ ἐξορίες. Διακρίθηκε, ἐπίσης, στὸν ἀγῶνα τῆς Ἐκκλησίας κατὰ τῶν αἱρετικῶν Μονοφυσιτῶν.
Ὁ Ἅγιος Προκόπιος φαίνεται ὅτι λίγο μετὰ τὴν ἀποφυλάκισή του κοιμήθηκε, ἐνῷ κατ’ ἄλλους ὑπέμεινε μαρτυρικὸ θάνατο.

Η προδοσία τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως

Μὲ τὸ κείμενο  τῆς Ζ΄ Συνελεύσεως τοῦ Balamand Παπικοὶ καὶ “Ὀρθόδοξοι” Οἰκουμενιστές, κάνοντας ἕνα θεαματικὸ ἅλμα καὶ παρακάμπτοντας πλῆθος αἱρετικῶν διδασκαλιῶν τοῦ Παπισμοῦ, φθάνουν ξαφνικὰ στὸ σημεῖο νὰ ἀναγνωρίσουν ἀλλήλους ὡς πλήρεις καὶ ἀληθεῖς “ἀδελφὲς Ἐκκλησίες”, μὲ ἔγκυρα μυστήρια, μὲ ταυτότητα πίστεως, με  ἀποστολικὴ διαδοχὴ καὶ διὰ τοῦτο “ἀπὸ κοινοῦ ὑπευθύνους διὰ τὴν τήρησιν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ ἐν τῇ πιστότητι πρὸς τὴν θείαν οἰκονομίαν, ἰδιαίτατα ὡς πρὸς τὴν ἑνότητα”  (παράγρ. 13 καὶ 14), πρᾶγμα ποὺ συνιστᾶ πραγματικὴ προδοσία τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως. Πέραν τούτου ἡ ἐπιτευχθεῖσα καταδίκη τῆς Οὐνίας στὸ Freising τὸ 1990, ἀνατρέπεται μὲ νέες ἀποφάσεις στὸ Balamand, ὅπου πανηγυρικὰ ἀθωώνεται καὶ ἐπὶ πλέον οἱ Οὐνίτες ἀποκτοῦν τὸ δικαίωμα νὰ συμμετέχουν στὸ διάλογο μὲ ἐκπροσώπους της.

Ecumenism is heresy

We should define Ecumenism and what it means to be an Ecumenist. 
Ecumenism is a new heresy which has appeared in our days, and Ecumenists are the followers and expounders of this movement. Ecumenism is a fearful and dangerous heresy from which we Orthodox must stand far apart. Indeed, we ought to fight against it by enlightening those Orthodox who are ignorant of Ecumenism and what it entails.

Οί Άγιοι δέν θέλουν να τούς προσκυνούν αιρετικοί...

http://www.kivotoshelp.gr/

AgiosPatapios

Τό ιερό άφθαρτο λείψανο τού Οσίου Παταπίου μέσα στό σπήλαιο τής Μονής. Κι΄απ΄αυτή τήν θέση ο Άγιος έδωσε τήν Ορθόδοξη μαρτυρία του ! Ποιός είπε ότι τα ιερά λείψανα είναι νεκρά, άφωνα, καί κοινά όπως τών άλλων ανθρώπων ;

Μεταστροφή «Καθολικής» που εζήτησε μόνη της να λάβει το Ορθόδοξο Βάπτισμα, έπειτα από απώθηση και έλεγχο του Οσίου, καθώς πλησίαζε να προσκυνήσει την ι. Λάρνακα.

Πρωτ. Θεόδωρος Ζήσης - Συμπληρωματικά σχόλια στο Κήρυγμα της Κυριακής της Κρίσεως.

Μητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ :

...Αποκαλεί ο Παναγιώτατος τους Παπικούς «τίμια Αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Ρώμης» και «τιμιώτατους εκπροσώπους της Αυτού Αγιότητος του αδελφού Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου». Τον πάπα «πεφιλημένο αδελφό» και το Βατικανό «σεβασμία και προσφιλή Εκκλησία της Πρεσβυτέρας Ρώμης».Τους προσφωνεί, δηλαδή όπως θα προσφωνούσε την αντιπροσωπεία κάποιου Ορθοδόξου Πατριαρχείου, ωσάν ο Παπισμός να μην αποτελεί αίρεση, ωσὰν να ήσαν μέλη της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Ουδόλως επισημαίνεται το γεγονός, ότι ευρίσκονται εν αιρέσει και πλάνη. Ουδεμία νύξις γίνεται πάνω στις χαώδεις δογματικὲς διαφορὲς πίστεως, οι οποίες μας χωρίζουν απὸ την Παπικὴ παρασυναγωγή, η οποία επιμένει να ονομάζει εαυτὴν ως «Καθολικὴ Εκκλησία» και μάλιστα ως «αυθεντική», ενώ την Ορθόδοξη θεωρεί ως «ελλειμματική»! Και ουδεμία προσπάθεια να τους πείσει, να εγκαταλείψουν την πλάνη του Παπισμού και να προσέλθουν στους κόλπους της Ορθοδοξίας. Το γεγονός δε ότι παρά κάτω κάνει λόγο «διά την από κοινού πορείαν των δύο Εκκλησιών» και ότι «η χάρις του πανοικτίρμονος Θεού», «κατέστησεν ημάς» «των Αγίων Αποστόλων διαδόχους», (αναγνωρίζει δηλαδή αποστολική διαδοχή στους Παπικούς), δεν αφήνει πλέον καμία αμφιβολία, ότι ο Παναγιώτατος δεν θεωρεί τον Παπισμό ως αίρεση αλλά ως πλήρη Ορθοδοξούσα Εκκλησία.

Οι οδυνηρές συνέπειες στις εθνικές υποχωρήσεις

Κωνσταντίνος Χολέβας

Ο Τουρκοκύπριος ψευδοπρόεδρος Ερογλου προσφάτως αποσαφήνισε ότι η λύση, την οποία συζητεί με τον Κύπριο Πρόεδρο Αναστασιάδη, αναφέρεται σε δύο κράτη που θα δημιουργήσουν χαλαρή συνομοσπονδία και δεν προβλέπει αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο. Οι Τούρκοι μάς προσγειώνουν απότομα και μας αναγκάζουν να πάψουμε να τρέφουμε αυταπάτες. Και εκείνοι, βεβαίως, κάνουν τη δουλειά τους και έχουν σταθερούς στόχους 50 και 60 ετών για όλα τα εθνικά τους θέματα.

Έχομεν την βεβαιότητα, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος θα υιοθετήση την σωστήν διαδικασίαν εκλογής του νέου Μητροπολίτου Κίτρους και Κατερίνης. Δι’ όσους εκ των κληρικών και λαϊκών, τυχόν και δεν την γνωρίζουν, τήν αντιγράφομεν από τον Συναξαριστήν της Ορθοδόξου Εκκλησίας ημών, τόμος ΙΒ σελ.521 :

 Ιδού λοιπόν ο ορθόδοξος τρόπος εκλογής:

 Απολιπών τον βίον ο Αρχιερεύς των  Ιεροσολύμων Ζαχαρίας (609-632), συνηθροίσθη όλον το πλήθος εις την Εκκλησίαν και κλείσαντες τάς πύλας του Ναού και σφραγίσαντες επιμελώς, ανέμενον έξωθεν, ίνα ίδωσι ποίον Αρχιερέα και Ποιμένα θέλει τους εξαποστείλει ο Θεός, διότι τοιαύτην καλήν συνήθειαν είχον οι άνθρωποι εκείνοι. Οπόταν δηλαδή ήθελον να εκλέξουν νέον Αρχιερέα, έκλειον καλώς τας θύρας του Ναού και όστις ήθελε δυνηθή να ανοίξη αυτάς διά προσευχής, εκείνον ευθύς ως άξιον εχειροτονούσαν. Τότε λοιπόν, ως υπό θείας Χάριτος οδηγηθείς ο ιερός Μόδεστος, έφθασεν εις τάς πύλας του Ναού και ευθύς διά της προσευχής του αι θύραι ηνοίχθησαν και ο θείος Μόδεστος Αρχιερεύς του Θεού αποκατεστάθη, διά την απλότητα, την καθαρότητα και την αγάπην την οποίαν είχεν εις τον Θεόν. Χειροτονηθείς δε Αρχιερεύς ο Άγιος και αγωνιζόμενος καθ΄ εκάστην έτι περισσότερον, του εδόθη τοιαύτη Χάρις εκ Θεού και τοιαύτη πλουσιωτάτη δύναμις, ώστε εκτός από τα άλλα θαύματα και τας ιατρείας, τας οποίας έκαμεν εις τους ανθρώπους, εθεράπευε και τα ζώα.


Κατοπτρίσθητε,  «Πατέρες», πού ως λύκοι ωρυόμενοι, με διαπλοκάς και μηχανορραφείας, προσπαθείτε να αλώσετε την Εκκλησία. Μετρήθητε διά του θείου αυτού τρόπου αναδείξεως Ποιμένων. Ζυγίσθητε επί του απαιτουμένου βάρους καθαρότητος των Ποιμένων. Πόσον ελλιπείς θα ευρεθήτε! Ναι! Θα ευρεθήτε τρομακτικώς ελλιπείς και μυστηριώδης τις χείρ θα γράψη και δι’ υμάς  « επί το κονίαμα του τοίχου  του οίκου» υμών ό,τι έγραψε διά τον βασιλέα της Βαβυλώνος Βαλτάσαρ: « Μανή, θεκέλ, φάρες»!

Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς):

Η διδασκαλία της Ορθοδόξου Εκκλησίας του Θεανθρώπου Χριστού, διατυπωθείσα υπό των αγίων Αποστόλων, υπό των αγίων Πατέρων, υπό των αγίων Συνόδων, περί των αιρετικών είναι η εξής: αι αιρέσεις δεν είναι Εκκλησία, ούτε δύνανται να είναι Εκκλησία. Δια τούτο δεν δύνανται αύται να έχουν τα άγια Μυστήρια, ιδιαιτέρως δε το Μυστήριον της Ευχαριστίας, το Μυστήριον τούτο των μυστηρίων. Διότι ακριβώς η θεία Ευχαριστία είναι το παν και τα πάντα εν τη Εκκλησία: και Αυτός ο Θεάνθρωπος Κύριος Ιησούς και η ιδία η Εκκλησία και γενικώς παν το του Θεανθρώπου. 

Intercommunio, δηλαδή η διακοινωνία με τους αιρετικούς εν τοις αγίοις Μυστηρίοις, ιδιαιτέρως εν τη θεία Ευχαριστία, είναι η πλέον αναίσχυντος προδοσία του Κυρίου Ιησού Χριστού, η προδοσία του Ιούδα. Πρόκειται μάλιστα περί προδοσίας ολοκλήρου της Εκκλησίας του Χριστού, της Εκκλησίας του Θεανθρώπου, της Εκκλησίας της Αποστολικής, της Εκκλησίας της Αγιοπατερικής, της Εκκλησίας της Αγιοπαραδοσιακής, της Εκκλησίας της Μίας και μοναδικής.

Γράφει ο αδελφός μας Νικόλαος Πανταζής :

ΗΠΑ και Βρετανία θέλουν ενιαία Ουκρανία

http://kyprianoscy.blogspot.ca/

Εγράφη : "Με λίγα λόγια το Κρεμλίνο επισημαίνει πώς κάθε προσπάθεια να εξαιρεθούν περιφέρειες, όπως η Κριμαία, όπου το Ρωσικό στοιχείο είναι έντονο, καλά θα κάνουν οι Δυτικοί και το Κίεβο να το ξεχάσουν αν θέλουν ενιαία Ουκρανία, όπως διατυμπανίζει ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Τζόν Κέρι και ο Βρετανός ομόλογος του" και σχολιάζουμε.

κυπριανός χ
Κάτι, ή μάλλον κάποιον, άλλο θυμίζει αυτό το "ενιαία Ουκρανία, διατυμπανίζει ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Τζόν Κέρι και ο Βρετανός ομόλογος του". Τι ακριβώς; Μα, τί άλλο από τη διαλυμένη (πρώην) Γιουγκοσλαβία.

Όταν έπεσε το τείχος του Βερολίνου και άρχισε να πνέει ο άνεμος της νέας δουλείας (και) κατά μεριά Γιουγκοσλαβίας, ο πρώην υπ.εξ. των ΗΠΑ Τζέημς Μπέηκερ είχε δηλώσει σε παγκόσμια τηλεοπτική κάλυψη (σημ. τον είδα και τον άκουσα με τα ίδια μου τα μάτια και τα αυτιά) ότι δεν πρόκειται να αναγνωρίσει η χώρα του κανένα νέο κράτος, που θα προέλθει από τη διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας. "Δεν θα δεχθούμε τη διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας", ήταν επί λέξει αυτό που είπε. Ήταν κάπου εκεί το 1991. Την ήθελαν κι αυτή ενιαία. Πριν όμως "αλέκτωρ λαλήσει", σε λίγες μέρες δηλαδή, ένας άλλος υπ. εξ., ο περιβόητος
Hans-Dietrich Genscher
(Γκένσερ) της Γερμανίας, έσπευσε πρώτος να αναγνωρίσει την Κροατία. Μετά, ακολούθησαν όσα ακολούθησαν και οι Αμερικανοί όχι μόνο εντελώς αυθαίρετα και παράνομα, σύμφωνα με τον καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ, αναγνώρισαν το Κόσοβο, αλλά έφτιαξαν και τη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή στρατιωτική βάση Μπόντστιλ εκεί.

Λοιπόν, τι λέγαμε; Ενιαία Ουκρανία θέλουν ΗΠΑ και Βρετανία; Μάλλον, μας περνούν για ηλίθιους.

"Λαγός την φτέρη έτριβε, κακό της κεφαλής του", λέμε εμείς.

ΑΓΙΑ ΜΕΤΑΛΗΨΗ

Είναι ιδιαιτέρως σωτήριο να τρέφουμε την ψυχή μας με τον Άφθαρτο και Άγιο Άρτο. Αν τύχει να πεθάνει ο άνθρωπος την ημέρα κατά την οποία μετέλαβε των Αχράντων Μυστηρίων, τότε, χάριν της Αγίας Μεταλήψεως, την ψυχή του θα παραλάβουν στα χέρια τους οι άγιοι Άγγελοι, και όλες τις επουράνιες δοκιμασίες θα τις περάσει άνετα.
Όσιος Ανατόλιος.

Κατά το Μυστήριο της μετάνοιας, ή κατά την εξομολόγηση, η οποία είναι ένα και το αυτό, σχίζονται τα γραμμάτια, δηλαδή καταστρέφεται το χειρόγραφο των αμαρτιών μας, και η Μετάληψη του Τιμίου Σώματος και Αίματος του Χριστού μας παρέχει τις δυνάμεις ώστε να αναγεννηθούμε πνευματικά.
Όσιος Βαρσανούφιος.

Ἡ δημοκρατία ἐν κινδύνῳ

Ὁ Ἀβραάμ Λίνκολν τό εἶχε πεῖ: «Δίνοντας ἐλευθερία στούς σκλάβους, διασφαλίζουμε τήν ἐλευθερία τῶν ἐλευθέρων». Σήμερα οἱ περισσότεροι λαοί ἔχουν κατακτήσει –τυπικά τουλάχιστον– τό προνόμιο τῆς ἐλευθερίας. Ὅμως κανένας δέν εἶναι ἀπόλυτα ἐλεύθερος, γιατί ὑπάρχουν καί δοῦλοι τῆς ἀνεξαρτησίας τους. Τό εἶχε εὔστοχα ἐπισημάνει ὁ Πλάτων: «Ἡ ἄγαν ἐλευθερία οὐκ εἰς ἄλλο τι ἤ εἰς ἄγαν δουλείαν μεταβάλλει καί ἰδιώτην καί πόλιν» (=Ἡ ὑπέρμετρη ἐλευθερία ὁδηγεῖ σέ ὑπέρμετρη δουλεία καί τόν πολίτη καί τήν πόλη).
Οἱ σημερινές κοινωνικές καί πολιτικές συνθῆκες κάνουν τόν σκεπτόμενο ἄνθρωπο νά διερωτᾶται: Μήπως αὐτό πού ὀνομάζουμε ἐλευθερία δέν εἶναι τίποτε ἄλλο ἀπό μία διευκόλυνση στήν ἐπιλογή νέων μορφῶν δουλείας; Μήπως ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἐλεύθερος μόνο στό νά διαλέξει τόν τύπο τῆς δουλείας του; Ἤ, μήπως ἡ ἐλευθερία τοῦ ἑνός γίνεται προϋπόθεση γιά τή δουλεία τοῦ ἄλλου;