Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς στὸν λόγο του εἰς τὴν Κυριακὴν τῶν Ἁγίων Πάντων λέει ὅτι :

«Σὲ ὅλον τὸν λαὸ του δίδει ὁ Θεὸς δύναμη καὶ κραταίωση, θαυμάζεται ὅμως μόνο διὰ τῶν ἁγίων του. Ὅπως δηλαδὴ ὁ ἥλιος χύνει ἀπὸ ἐπάνω πλουσίως τὶς ἀκτίνες σὲ ὅλους, τὶς βλέπουν δὲ μόνο ὅσοι ἔχουν ὀφθαλμούς, καὶ αὐτοὺς μάλιστα ὄχι κλειστοὺς· ἔτσι καὶ ὁ Θεὸς ἀπὸ ἐπάνω χορηγεῖ πλούσια τὴν βοήθειά του σὲ ὅλους, διότι αὐτὸς εἶναι ἡ ἀεννάως βρύουσα σωστικὴ καὶ φωτιστικὴ πηγὴ τοῦ ἐλέους καὶ τῆς ἀγαθότητος. Ἀπολαύουν δὲ τὴν ἀπὸ ἐκεῖ χάρη καὶ δύναμη γιὰ τὴν ἐνέργεια τῆς ἀρετῆς καὶ τελείωση ἤ καὶ γιὰ τὴν ἐπίδειξη τῶν θαυμάτων, ὄχι γενικῶς ὅλοι, ἀλλὰ ὅσοι ἔχουν ἀγαθὴ προαίρεση καὶ ἐπιδεικνύουν μὲ ἔργα τὴν πρὸς Θεὸν ἀγάπη καὶ πίστη, καὶ τὰ μὲν φαῦλα ἀποστρέφονται τελείως, κρατοῦν δὲ μὲ σταθερότητα τὰ προστάγματα τοῦ Θεοῦ».

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός: Αν θέλετε να γιατρέψετε τη ψυχή σας αρκεί να σηκώσετε τέσσερις τρίχες

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=4&t=8023

«Αδελφοί, αν θέλετε να ιατρεύσετε την ψυχή σας… τέσσερα πράγματα σας χρειάζονται! Κάμνουμε μία συμφωνία;

Από τον καιρόν που εγεννηθήκατε έως τώρα, όσα αμαρτήματα επράξατε, να τα πάρω εγώ εις τον λαιμόν μου, αρκεί η ευγένειά σας να θελήσετε να σηκώσετε τέσσερες τρίχες!

Σας είναι βαρύ και δύσκολον;

-Και τί θα τα κάμω εγώ τα αμαρτήματά σας;
-Έχω μίαν καταβόθρα και τα ρίχνω μέσα!
-Ποία είναι η καταβόθρα;
-Είναι η ευσπλαχνία του Χριστού μας.

Πρώτη τρίχα είναι:
Όταν θελήσετε να εξομολογηθείτε, το πρώτον θεμέλιον είναι, να συγχωράτε τους εχθρούς σας. Το κάμνετε; Επήρατε την πρώτην τρίχα!…

Δεύτερη τρίχα είναι:
Να εύρετε πνευματικόν καλόν, γραμματισμένον, ενάρετον, να εξομολογηθείτε τας αμαρτίας σας. Όταν κάνεις την αμαρτίαν, τότε πρέπει να εντρέπεσαι. Όταν εξομολογείσαι, πρέπει να μην έχεις καμμίαν εντροπήν. Όταν εξομολογείσθε, να λέγετε όλα σας τα αμαρτήματα καθαρά. Και πρώτον να ειπείς του πνευματικού σου: -«Πνευματικέ μου, θα κολασθώ διότι δεν αγαπώ τον Θεόν και τους αδελφούς μου με όλην μου την καρδιάν, ωσάν τον εαυτόν μου». Το έκαμες; Εσήκωσες και την δευτέραν τρίχα.

Η τρίτη τρίχα είναι:
Σαν εξομολογηθείς, θα σε ερωτήσει ο πνευματικός:
-Διατί, παιδί μου, τα έκαμες όλα αυτά τα αμαρτήματα;
Πρόσεχε, μη κατηγορήσεις άλλον! Τον εαυτόν σου μόνον να κατηγορήσεις! Και να ειπείς: Τα έκαμα από κακήν μου προαίρεσιν. Εγώ φταίω.
Είναι βαρύ να κατηγορηθείς τον εαυτόν σου; Όχι; Λοιπόν, την επήρες και την τρίτην τρίχα.

Έχομεν την τετάρτην τρίχα.
Όταν ο πνευματικός σου δώσει ευλογίαν και αναχωρήσεις, να αποφασίσεις με στερεάν γνώμην και απόφασιν, καλύτερα να πεθάνεις, καλύτερα να χύσεις το αίμα σου σε μαρτύριο, παρά να ξαναπέσεις σε αμαρτίαν. Το κάνεις και αυτό;
Αν ναι, να εσήκωσες και την τέταρτη τρίχα.
Αυτά είναι τα ιατρικά σου, αδελφέ. Τόσο ελαφρά, σαν να σηκώνεις τέσσερες τρίχες!».

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Η ορθόδοξος λατρεία είναι το Ευαγγέλιον του Χριστού και η Ιερά Παράδοσις μεταφρασθέντα και μεταποιηθέντα εις τους θαυμαστούς ύμνους και τας προσευχάς, εις τας ωδάς και αναστεναγμούς, τας κραυγάς και τα δάκρυα. Όλη η θεανθρωπίνη Αλήθεια, η θεανθρωπίνη Αγάπη, και Δικαιοσύνη και Σοφία, και Ζωή, και Αθανασία, και Αιωνιότης μας προσφέρεται εδώ ως προσευχή, ως λατρεία, ως θεία Κοινωνία, ως μυστήριον, ως αρετή, ως σωτηρία. Ο,τιδήποτε εγγίζη ο άνθρωπος μέσα εις την λατρείαν εγγίζει την ζώσαν και Ιεράν Παράδοσιν:  τα νεύρα της, τα οστά της, το αίμα και την καρδίαν της, τους οφθαλμούς και την συνείδησιν, τον νουν και το φρόνημά της. Και όταν η ψυχή παραδίδεται δια της προσευχής εις αυτάς τας θεανθρωπίνας αληθείας και εκχύνεται εις την θεανθρωπίνην ζωήν της Εκκλησίας, τότε αυξάνουν μέσα της όλαι αι αρεταί «την αύξησιν του Θεού» (Κολ. 2, 19), η ιδία δε ψυχή αυξάνει εις τον κατά χάριν θεάνθρωπον, τον όντως χριστιανόν.                                                                                                                                                                     Δια της βιώσεως λοιπόν αυτής της λατρείας και της λατρευτικής ζωής της Εκκλησίας, οικοδομείται το πρόσωπον του χριστιανού, δηλαδή το πρόσωπον του κατά χάριν θεανθρώπου μέχρις ότου καταντήση «εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού» (Εφ. 4, 13). Η οδός της λατρείας είναι η πλέον ασφαλής οδός και η άσκησίς της η πλέον σωτήριος δια τον άνθρωπον. Κάθε προσευχή και ικεσία, κάθε δάκρυ και κραυγή, κάθε οδυρμός και εξομολόγησις, είναι μία νέα πέτρα εις την οικοδομήν και την εν χάριτι θεανθρωπίνην αύξησιν του ανθρώπου. Το έργον αυτό της κατά χάριν θεανθρωπίνης αυξήσεώς μας δια των προσευχών και της λατρείας της Εκκλησίας γίνεται πάντοτε μετά των Αγίων και υπό την χειραγώγησίν των, διότι ούτοι είναι «οι οφθαλμοί της Εκκλησίας Χριστού» που μας οδηγούν εις τον θεανθρώπινον προορισμόν της ανθρωπίνης μας υπάρξεως.                                                                                               

Simonopetra Monastery Monks - Polyeleos, Psalm 135


Η γεωπολιτική αναβάθμιση της Ελλάδος

Στην πρώτη του ομιλία στο νέο Υπουργικό Συμβούλιο ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς έθεσε μεταξύ άλλων ως στόχο τη γεωπολιτική αναβάθμιση της χώρας μας. Το πρώτο πράγμα που έρχεται στο νου είναι η ανακήρυξη της ΑΟΖ, η αξιοποίηση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων και η διέλευση ενεργειακών αγωγών από τη χώρα μας. Δύσκολες οι διεθνείς και περιφερειακές ισορροπίες, αλλά αξίζει να προσπαθήσει η νέα κυβέρνηση απαλλαγμένη από φοβίες του παρελθόντος.
Υπάρχουν, όμως, και άλλοι παράγοντες που αναβαθμίζουν τη γεωπολιτική θέση της χώρας. Επισημαίνω ενδεικτικά:
Η πληθυσμιακή ισχύς. Το δημογραφικό μας πρόβλημα συνίσταται στην υπογεννητικότητα και στη γήρανση του πληθυσμού. Η Τουρκία και η Αλβανία έχουν δημογραφική σφριγηλότητα και υψηλή γεννητικότητα. Ας προσέξουμε αυτό το ζήτημα και ας βρούμε τρόπους να ενισχύσουμε την πολυτεκνία παρά την οικονομική κρίση. Θυμίζω ότι οι Μουσουλμάνοι Αλβανοί απέσπασαν το Κοσσυφοπέδιο από τους Ορθοδόξους Σέρβους κυρίως με το δημογραφικό όπλο.
Η αύξηση της θητείας. Πρόβλημα άρρηκτα συνδεδεμένο με το προηγούμενο. Οι κλάσεις δεν επαρκούν για τη στελέχωση των μονάδων από στρατευμένους νέους. Απαιτείται αύξηση της στρατιωτικής θητείας τουλάχιστον στους 12 μήνες.
Η αξιοποίηση της αρχαιοελληνικής, βυζαντινής και νεώτερης πολιτιστικής μας κληρονομιάς και της Ορθόδοξης παράδοσής μας. Μετά την πτώση του Κομμουνισμού εκατομμύρια ανθρώπων στα Βαλκάνια και στην Αν. Ευρώπη ανακαλύπτουν την κληρονομιά του Κυρίλλου και του Μεθοδίου και μελετούν την ελληνική γλώσσα. Επισημαίνω το δημιουργικό έργο που επιτελεί η Διεθνής Διακοινοβουλευτική Επιτροπή Ορθοδοξίας, η οποία συμπληρώνει στα τέλη Ιουνίου ακριβώς 20 χρόνια δράσης.
Η προστασία και αξιοποίηση των ελληνικών κοινοτήτων όπου και αν βρίσκονται. Υπάρχει ο Απόδημος Ελληνισμός με σημαντική επιστημονική, πολιτική και οικονομική ισχύ. Υπάρχει βεβαίως και ο Ένδημος Ελληνισμός, ο οποίος κατοικεί επί αιώνες σε πανάρχαιες ελληνικές εστίες, όπως είναι οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, των Σκοπίων, της Βουλγαρίας, της πρώην ΕΣΣΔ κ.α..
Η αντιμετώπιση των πάσης φύσεως προκλητικών ενεργειών. Ο νεο-οθωμανισμός της Τουρκίας, το Τσάμικο ζήτημα που προβάλλουν τα δύο μεγάλα αλβανικά κόμματα, οι ιστορικές παραχαράξεις των Σκοπιανών πρέπει να βρίσκουν άμεση και έγκαιρη απάντηση. Σε αντίθετη περίπτωση αποθρασύνονται οι προκαλούντες.
Εθνική αυτοπεποίθηση χωρίς φανατισμούς. Η Παιδεία, η διανόηση, η νέα δημόσια ραδιοτηλεόραση να διδάσκουν σωστά την Ιστορία μας.

"Κυριακάτικη Δημοκρατία"

π. Γεωρ. Μεταλληνός:

«Ἀντὶ ἡ Ὀρθοδοξία νὰ ἐπηρεάζει σωτηριολογικὰ τὸν μὴ Ὀρθόδοξο κόσμο, ἐφθάσαμε στὴν ἀποδοχὴ στὴν πράξη τῆς ‘βαπτισματικῆς Θεολογίας’, τῆς ‘Θεολογίας τῶν ἀδελφῶν Ἐκκλησιῶν’ (πρβλ. συμφωνίας Balamand 1993), τῆς ‘κοινῆς διακονίας’ τῆς ‘διευρυμένης Ἐκκλησίας’ καὶ τοῦ ‘πολιτιστικοῦ πλουραλισμοῦ’, ὅπως ὀρθότατα ἔχει ἐπισημανθεῖ…Ὁ Οἰκουμενισμὸς σ’ ὅλες τὶς διαστάσεις καὶ ἐκδοχὲς του ἔχει ἀποβεῖ ἀληθινὴ βαβυλώνιος αἰχμαλωσία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ ὅλων των τοπικῶν ἡγεσιῶν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, μὲ ἐλάχιστες ἐξαιρέσεις, ποὺ δέχονται ὅμως ἀφόρητη πίεση. Ἡ καύχηση καὶ ὁ αὐτοθαυμασμὸς τῶν οἰκουμενιστῶν μας γιὰ μιὰ δῆθεν νέα ἐποχή, ποὺ ἄνοιξε τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο μὲ τὶς πατριαρχικὲς ἐγκυκλίους τῶν ἐτῶν 1902, 1904, καὶ 1920, δὲν δικαιώνονται, διότι αὐτὸ ποὺ κατορθώθηκε εἶναι νὰ νομιμοποιήσουμε τὶς αἱρέσεις καὶ τὰ σχίσματα τοῦ Παπισμοῦ καὶ τοῦ Προτεσταντισμοῦ».