ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ - Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ


+π. Ιωάννης Σ. Ρωμανίδης


Εις τα πλαίσια, της εν Χριστώ ζωής "ουκ ένι Ιουδαίος ουδέ Έλλην, ουκ ένι δούλος ουδέ ελεύθερος, ουκ ένι άρσεν και θήλυ, πάντες γαρ είς εστέ εν Χριστώ Ιησού".  Εις το επίπεδον της προσευχής εν γλώσσαις και προφητείαις, όλοι είναι είς εν Χριστώ. Ούτως έχομεν το "πάς ανήρ προσευχόμενος ή προφητεύων" και "πάσα γυνή προσευχομένη ή προφητεύουσα" της Α ' Κορ. 11, 4-5. Εν τούτοις οι άνδρες ηδύναντο να κάνουν αυτό με τα κεφάλια τους ακάλυπτα και αι γυναίκες με τα κεφάλια τους κεκαλυμμένα, διότι "παντός ανδρός η κεφαλή ο Χριστός εστι, κεφαλή δε γυναικός ο ανήρ, κεφαλή δε Χριστού ο Θεός".  Εφ' όσον τις προφητεύει δια την οιδοκομήν των άλλων  και της Εκκλησίας, θα ανέμενέ τις ότι αι γυναίκες προφητεύουν επίσης εις την Εκκλησίαν: "Δύνασθε γαρ καθ' ένα πάντες προφητεύειν, ίνα πάντες μανθάνωσι και πάντες παρακαλώνται".  Εν τούτοις ο Παύλος απαγορεύει εις τας γυναίκας να ομιλούν εις την Εκκλησίαν. Από το άλλο μέρος, η εντολή του Παύλου ότι αι γυναίκες θα έπρεπε να προφητεύουν με κεκαλυμμένην την κεφαλήν τους φαίνεται ότι αναφέρεται σχετικώς με την ενδυμασίαν των εις τας συνάξεις της Εκκλησίας. Ότι αι γυναίκες προφητεύουν παραλλήλως με τους άνδρας είναι η πρώτιστος εκπλήρωσις της προφητείας της Παλαιάς Διαθήκης αναφερομένη υπό του Πέτρου εις την ομιλίαν του την Πεντηκοστήν.

Συνεχίζεται.

Οι μορφαί των ανθρώπων θα μετασχηματίζονται και δεν θα γνωρίζονται οι άνδρες απ΄τας γυναίκας δια της αναισχύντου ενδυμασίας και των τριχών της κεφαλής, οι τότε άνθρωποι θα αγριέψουν και θα γίνουν ωσάν θηρία από την πλάνην του Αντιχρίστου.


Οσίου Νείλου του Μυροβλύτου (ΙΖ΄ αιων μ.Χ) 

Κατά το 1900 έτος βαδίζοντας προς τον μεσασμόν του 8ου αιώνος άρχεται ο κόσμος του καιρού εκείνου να γίνεται αγνώριστος. Όταν πλησιάσει ο καιρός της ελεύσεως του Αντιχρίστου θα σκοτισθεί η διάνοια των ανθρώπων από τα πάθη τα της σαρκός και θα πλυθηνθή σφόδρα η ασέβεια και η ανομία, τότε άρχεται ο κόσμος να γίνεται αγνώριστος. Οι μορφαί των ανθρώπων θα μετασχηματίζονται και δεν θα γνωρίζονται οι άνδρες απ΄τας γυναίκας δια της αναισχύντου ενδυμασίας και των τριχών της κεφαλής, οι τότε άνθρωποι θα αγριέψουν και θα γίνουν ωσάν θηρία από την πλάνην του Αντιχρίστου. Δεν θα υπάρχει σεβασμός στους γονείς και τους γεροντότερους, η αγάπη θα εκλείψει,
 οι δε ποιμένες των Χριστιανών Αρχιερείς και ιερείς θα είναι άνδρες κενόδοξοι, παντελώς μη γνωρίζοντες την δεξιάν οδόν από την αριστεράν . Τότε θα αλλάξουν τα ήθη και οι παραδόσεις των Χριστιανών και της Εκκλησίας. Η σωφροσύνη θα απωλεσθη από τους ανθρώπους και θα βασιλεύσει η ασωτία. Το ψεύδος και η φιλαργυρία θα φθάσουν εις τον μέγιστον βαθμόν, και ουαι εις τους θησαυρίζοντας αργύρια. Αι πορνείαι, μοιχείαι, αρσενοκοιτίαι, κλοπαί και φόνοι θα πολιτεύωνται εν τω καιρώ εκείνω, και δια την ενέργειαν της μεγίστης αμαρτίας και ασελγείας, οι άνθρωποι θέλουν στερηθεί την χάριν του Αγίου Πνεύματος, όπου έλαβον εις το Άγιον Βάπτισμα ως και την τύψιν της συνειδήσεως. 
Αι Εκκλησίαι δε του Θεού θα στερηθούν ευλαβών και ευσεβών ποιμένων και αλλοίμονον τότε εις τους εν τω κόσμω ευρισκομένους χριστιανούς, οι οποίοι θα στερηθούν τελείως την πίστιν, διότι δεν θα βλέπουν από κανέναν φως επιγνώσεως. Τότε θα αναχωρούν από τον κόσμον εις τα ιερά Καταφύγια δια να εύρουν ψυχικήν ανακούφισιν των θλίψεών των και παντού θα βρίσκουν εμπόδια και στενοχωρίας. Και πάντα ταύτα γενήσονται δια το ότι ο Αντίχριστος θέλει κυριεύσει τα πάντα, και γενήσεται εξουσιαστής πάσης της Οικουμένης και θα ποιεί τέρατα και σημεία κατά φαντασίαν, θέλει δε δώσει πονηρήν σοφίαν εις τον ταλαίπωρον άνθρωπον, να εφεύρει να ομιλεί ο είς εις τον άλλον από την μίαν άκρην της γης εις την άλλην, τότε θα πέτανται στον αέρα ως πτηνά και διασχίζοντες τον βυθόν της θαλάσσης ως ιχθύες.
 
Και ταύτα πάντα ποιούντες οι δυστυχείς άνθρωποι διαβιούντες εν ανέσει, μη γνωρίζοντες οι ταλαίπωροι ότι ταύτα εστί πλάνη του Αντιχρίστου. Και τόσον θα προοδεύσει την επιστήμην κατά φαντασίαν ο πονηρός, ώστε αποπλανήσαι τους ανθρώπους και μη πιστεύειν εις την ύπαρξιν του Τρισυποστάτου Θεού.
 

Τότε βλέπων ο Πανάγαθος Θεός την απώλειαν του ανθρωπίνου γένους, θέλει κολοβώσει τας ημέρας δια τους ολίγους σωζομένους, διότι ο διάβολος θέλει πλανήσαι ει δυνατόν και τους εκλεκτούς.

Εις Την Υπεραγία Θεοτόκο.


Πάντων, προστατεύεις αγαθή, τών καταφευγόντων εν πίστει, τή κραταιά Σου χειρί, άλλην γάρ ουκ έχομεν, αμαρτωλοί πρός Θεόν, εν κινδύνοις καί θλίψεσιν, αεί μεσιτείαν, οι κατακαμπτόμενοι υπό πταισμάτων πολλών, Μήτερ τού Θεού τού Υψίστου, όθεν σοι προσπίπτομεν ρύσαι, πάσης περιστάσεως τούς δούλους Σου.

Δέσποινα πρόσδεξαι, τας δεήσεις των δούλων Σου, και λύτρωσαι ημάς, από πάσης ανάγκης και θλίψεως.

Την πάσαν ελπίδα μου, εις σε ανατίθημι, Μήτερ του Θεού, φύλαξόν με υπό την σκέπην Σου.

Εκ παντοίων κινδύνων τους δούλους Σου φύλαττε ευλογημένη Θεοτόκε, ίνα σε δοξάζομεν την ελπίδα των ψυχών ημών.

Τη πρεσβεία Κύριε, πάντων των αγίων, και της Θεοτόκου, την σην ειρήνην δος ημίν, και ελέησον ημάς, ως μόνος οικτίρμων.

O Συναξαριστής της ημέρας.


Σάββατο, 17 Νοεμβρίου 2012

Γρηγορίου Νεοκαισαρείας, Γενναδίου Κων/λεως.

Γεννήθηκε περίπου τ 210 μ 215 μ.Χ. Ο γονες του ταν εδωλολάτρες κα εχαν μεγάλη κοινωνικ θέση στ Νεοκαισάρεια το Πόντου. Μετ τν στοιχειώδη κπαίδευσή του, Γρηγόριος μαζ μ τν δελφό του θηνόδωρο πγαν στ Βηρυτ γι ν σπουδάσουν νομικά.
Θες μως εχε λλα σχέδια γι τ Γρηγόριο. ταν περνοσε π τν Καισαρεία, κουσε τ δειν ρμηνευτή τν Γραφν, ριγένη. Γρηγόριος τόσο πολ νθουσιάστηκε μαζί του, στε φησε τ νομικ κα διετέλεσε π χρόνια μαθητής του.
Κατόπιν πγε στν λεξάνδρεια, κα π κε πέστρεψε στ Νεοκαισάρεια μ πλήρη θεολογικ μόρφωση κα γιο ζλο. Τότε Μητροπολίτης μασείας Φαίδημος διέκρινε τ χαρίσματά του κα τν κανε πίσκοπο Νεοκαισαρείας.
πισκοπ ατ εχε μόνο 17 χριστιανούς! Γρηγόριος, μως, δν τ θεώρησε ποτιμητικό. Βασιζόταν πολ στν δύναμη τς θείας χάριτος κα πάντα εχε στ μυαλό του τ νθαρρυντικ λόγια το θείου Παύλου: «Ν νδυναμώνεσαι μ τν χάρη πο μς δίνεται π τν σχέση κα τν νωσή μας μ τν ησο Χριστό». Πράγματι, μ τν χάρη το Θεο, Γρηγόριος κανε καταπληκτικ γώνα κα κχριστιάνισε σχεδν λη τν πόλη. Κα ν εχε παραλάβει 17 χριστιανούς, ταν πέθανε ερηνικ στ τέλη το 270 μ.Χ. εχαν πομείνει στν πισκοπική του περιφέρεια μόνο 17 εδωλολάτρες!
πρξε δ τόσο γκρατς στ γλώσσα του, στε δν βγκε π’ ατν κανένας κακός, περιττς ργς λόγος. Γι’ ατ κα Θες τν κόσμησε κα μ τ χάρισμα τς θαυματουργίας.

Ευπρεπίζου σπήλαιον, η Παρθένος εγγίζει του τεκείν".

"Ιδού καιρός ήγγικε της σωτηρίας ημών! Ευπρεπίζου σπήλαιον, η Παρθένος εγγίζει του τεκείν".

Με τον ύμνο αυτόν ο ιερός υμνωδός, μας εισάγει στην μεγάλη εορτή της Γεννήσεως του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.

Ακούγοντας τα πανέμορφα αυτά λόγια έρχεται συνειρμικά στο νού μας μια παρόμοια υμνολογική φράση από την Μ. Τεσσαρακοστή:

"ιδού καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού καιρός μετανοίας".

Η σύνδεσή τους βαθύτατη, αφού κανένα νόημα δεν θα είχε ο ευπρεπισμός του υλικού σπηλαίου της Βηθλεέμ.

Το ζητούμενο είναι ο ευπρεπισμός του σπηλαίου της ψυχής μας. Και τούτο δεν μπορεί να συμβεί παρά μόνον διά της μετανοίας.

Κοινή επίσκεψη Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών και Συμβουλίου Ευρωπαϊκών Εκκλησιών στην Ελλάδα

Την Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012 και ώρα 11.30 ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος θα συναντήσει τους Γενικούς Γραμματείς του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.) και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εκκλησιών (ΚΕΚ) Αιδεσιμ. Πάστορες δρ Olaf Tveit και δρ Guy Liagre, αντίστοιχα, με τις συνοδείες τους. Στη συνάντηση θα συζητηθούν θέματα που άπτονται της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα και ο ρόλος της Εκκλησίας της Ελλάδος στην αντιμετώπισή της. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας οι Γενικοί Γραμματείς και οι συνοδοί τους θα συναντηθούν στο Συνοδικό Μέγαρο και θα συζητήσουν με μέλη των Συνοδικών Επιτροπών Διορθοδόξων και Διαχριστιανικών Σχέσεων, Μεταναστών- Προσφύγων-Παλιννοστούντων και Κοινωνικής Προνοίας και Ευποιίας.

Εκ της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος

http://www.ecclesia.gr/


(σ.σ. Αντί να συζητήσουν θέματα οικονομικής κρίσης, θα ήταν προτιμότερο να συζητήσουν θέματα πνευματικής των κρίσης. Δια τις αμαρτίες των και παραμονής των εκτός της Εκκλησίας, " παρέδωκεν αυτούς ο Θεός εν ταις επιθυμίαις των καρδιών αυτών εις ακαθαρσίαν του ατιμάζεσθαι τα σώματα αυτών εν αυτοίς". Δυστυχώς   και εντός των "ναών" των "ευλογούν" "γαμικές ενώσεις" κίναιδων και λεσβίων!!! )

Αυτοκτονούμεν!!!


Ιανουάριος 1970---Δεκέμβριος 2011
15 .210 .000, δεκαπέντε  εκατομμύρια διακόσιες δέκα χιλιάδες ελληνόπουλα κατακρεουργήθηκαν από τις αμβλώσεις!!!
Με το εθνικό έγκλημα της νομιμοποιήσεως των αμβλώσεων και μάλιστα με δαπάνες του κράτους, δια του Ν. 1609 του 1986.
 Με την έντεχνη από το  1980  αλλοίωση της ομοιογένειας των Ελλήνων εκ 3.000. 000 μουσουλμάνων λαθρομεταναστών.
 Και τώρα με την  σταδιακή απονομή της ελληνικής ιθαγένειας σε μετανάστες και λαθρομετανάστες, είναι όντως τραγικόν, ευρισκόμεθα προ της  αλλοιώσεως και μειώσεως του ελληνικού πληθυσμού, και οι υπεύθυνοι του έθνους συνεχίζουν να νομιμοποιούν και να πληρώνουν δια 350 χιλιάδες περίπου, εκτρώσεις, ετησίως.
 Αυτοκτονούμεν!!!

Λέγει ο αδελφός:


- Εγώ αββά, από τότε που άρχισα να μονάζω, ψάλλω την ακολουθία του κανόνα των ωρών σύμφωνα με την Οκτάηχο. 

Αποκρίθηκε ο γέροντας:
 

- Γι' αυτό ακριβώς φεύγουν από σένα η κατάνυξη και το πένθος. Θυμήσου τους μεγάλους πατέρες, πως, παρόλο που ήταν αμόρφωτοι και δεν γνώριζαν ούτε ήχους ούτε τροπάρια παρά μόνο λίγους ψαλμούς, έλαμψαν σαν αστέρες στον κόσμο. Τέτοιοι ήταν ο αββάς Παύλος ο απλός, ο αββάς Παμβώ, ο αββάς Απολλώ και οι λοιποί θεοφόροι πατέρες, οι οποίοι και νεκρούς ανέστησαν και μεγάλα θαύματα έκαναν και την εξουσία εναντίων των δαιμόνων είχαν λάβει από το Θεό όχι με τα ψαλσίματα, τα τροπάρια και τις μελωδίες, αλλά με την προσευχή που γίνεται με συντετριμένη καρδία και με τη νηστεία. Με αυτά παραμένει αδιαλείπτως ο φόβος του Θεού μέσα στην καρδία και δυναμώνει το πένθος, που καθαρίζει τον άνθρωπο από κάθε αμαρτία και κάνει το νου καθαρότερο από το χιόνι. Γιατί η ομορφιά του ψαλσίματος δεν σώζει τον άνθρωπο, αλλά ο φόβος του Θεού και η τήρηση των εντολών του Χριστού τον σώζουν. Το ψάλσιμο όμως πολλούς κατέβασε στα τρίσβαθα της γής, όχι μόνο κοσμικούς αλλά και ιερείς, γιατί αδυνάτισε τον χαρακτήρα τους και τους γκρέμισε στην πορνεία και σε άλλα αισχρά πάθη. Το ψάλσιμο λοιπόν είναι για τους κοσμικούς, γι' αυτό και ο λαός μαζεύεται στις εκκλησίες. Σκέψου, παιδί μου, πόσα αγγελικά τάγματα υπάρχουν στον ουρανό και για κανένα από αυτά δεν λέγει η Γραφή οτι ψάλλουν σύμφωνα με την Οκτάηχο, αλλά οτι το ένα τάγμα ψάλλει ακαταπαύστως το "Αλληλούϊα", άλλο το "Άγιος, Άγιος, Άγιος Κύριος Σαβαώθ" και άλλο "Ευλογημένη η δόξα Κυρίου εκ του τόπου και εκ του οίκου αυτού". Εσύ λοιπόν, παιδί μου, να μιμηθείς τους πατέρες, εάν θέλεις στις προσευχές σου ν' αποκτήσεις κατάνυξη, φυλάγοντας το νου σου όσο μπορείς συγκεντρωμένο και μακριά από ρεμβασμούς. Αγάπησε την ταπείνωση του Χριστού και πρόσεχε τον εαυτό σου περιφρουρώντας το νου σου την ώρα της προσευχής. Και όπου βρεθείς, μη προβληθείς ως σοφός και δάσκαλος, αλλά ως αμόρφωτος και μαθητής, και ο Θεός θα σου χαρίσει την κατάνυξη.

«Άφρον, ταύτη τη νυκτί την ψυχήν σου απαιτούσιν από σού. Ά δε ητοίμασας τίνι έσται; Ούτως ο θησαυρίζων εαυτώ και μή εις Θεόν πλουτών»


ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012
Θ΄ΛΟΥΚΑ
(Λουκ. ιβ΄16-21) (Εφεσίους β΄14-22)
Ο αυθεντικός πλούτος

Ο ζήλος του ανθρώπου όχι για τον αληθινό πλούτο που καταξιώνει την ύπαρξή τους ως «εικόνα του Θεού» αλλά για την εξασφάλιση υλικών στηριγμάτων, το αφήνει πολλές φορές μετέωρο και ξεκρέμαστο με φοβερές παρενέργειες ως προς τους προσανατολισμούς του. Η ευαγγελική περικοπή της ημέρας είναι αποκαλυπτική αλλά και διαφωτιστική σ’ αυτό το ζήτημα. Η αφορμή δίνεται από τη φιλονικία δύο αδελφών πάνω σε κληρονομικά ζητήματα. Η πλεονεξία τούς είχε κυριεύσει σε βαθμό που έγιναν αγνώριστοι. Ο Κύριος για να μας βοηθήσει ν’ ανακαλύψουμε τον αυθεντικό εαυτό μας, δίνει την παραβολή του άφρονα πλουσίου, με τα τόσα περιεκτικά μηνύματα, ιδιαίτερα για την εποχή μας.


H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Γόρτυνος κ. Ἰερεμίου : ΠΕΡΙ ΤΗΣ «ΔΙΔΑΧΗΣ ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ»

Κατωτέρω παραθέτομεν ν κ τν Πατερικν γκυκλίων κηρυγμάτων
το Σεβ. Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως κ. ερεμίου, τό
ποον φορ τήν «Διδαχήν τν Δώδεκα ποστόλων». Ες ατό δίδονται
ρμηνεαι, μέ βάσιν τήν «Διδαχήν» διά τό ερόν Μυστήριον το
Βαπτίσματος, τήν νηστείαν, τήν θείαν Λειτουργίαν, τήν θείαν Εχαριστίαν,
τήν κατήχησιν, τόν συμβολισμόν το «προσφόρου» κ.λπ.
Τό κήρυγμα χει ς κολούθως:


H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more


Bάσει πάντοτε της «Πατριαρχικής Εγκυκλίου» του 1920, θα πρέπη να πιστεύσωμεν ότι αι ετερόδοξοι αιρετικαί «χριστιανικαί» ομολογίαι, δηλαδή ο Πάπας και οι Προτεστάντες γενικώς, είναι «αδελφαί Εκκλησίαι» του Χριστού!!!


Επειδή, η έννοια και σημασία του Μνημοσύνου σημαίνει ταυτότητα Πίστεως μνημονεύοντος και μνημονευομένου, πρέπει, εν γενικαίς γραμμαίς,  να αποδεχθώμεν την δια της «Πατριαρχικής Εγκυκλίου» του 1920 παγκοσμίως διακηρυσσομένην παναίρεσιν του Οικουμενισμού, η οποία δια της «Θεωρίας των κλάδων» καταβλασφημεί την Μοναδικότητα της Αγίας ημών Ορθοδόξου του Χριστού Εκκλησίας! Κατ΄ αναπόφευκτον δε συνέπειαν και βάσει πάντοτε της ως άνω «Πατριαρχικής Εγκυκλίου» του 1920, θα πρέπη να πιστεύσωμεν ότι αι ετερόδοξοι αιρετικαί «χριστιανικαί» ομολογίαι, δηλαδή ο Πάπας και οι Προτεστάντες γενικώς, είναι «αδελφαί Εκκλησίαι» του Χριστού, «μέτοχοι απολυτρωτικής χάριτος» κλπ. με Ιερωσύνην, Μυστήρια και Αποστολικήν Διαδοχήν, ώστε να δυνάμεθα να συμπροσευχώμεθα και συλλειτουργούμεθα μετ΄ αυτών, πράγμα το οποίον σήμερον διενεργούν και πράττουν, όλως κακοδόξως προς την επισκοπικήν αυτών αποστολήν, από του Αθηναγόρου μέχρι σήμερον του κ. Βαρθολομαίου, τόσον οι του Οικουμενικού Πατριαρχείου, όσον και διάφοροι άλλοι Οικουμενισταί Αρχιερείς των λοιπών Πατριαρχείων και Αυτοκεφάλων Εκκλησιών!

π. Θεόδωρος Ζήσης:

«Α­τ γρά­φον­ται ν πλή­ρει συ­νει­δή­σει τν ­στο­ρι­κν ν­τως στιγ­μν πο ζο­με, ­π τς ρ­νη­τι­κς κα κα­τα­στρο­φι­κς τς ρ­θο­δο­ξί­ας ­νέρ­γει­ες κα κ­δη­λώ­σεις. ν πλή­ρει συ­νει­δή­σει ­πί­σης τν ε­θυ­νν κα τν συ­νε­πει­ν α­τς μας τς στά­σε­ως. Προ­τι­μο­με ν δι­ω­κό­με­θα κα ν συ­κο­φαν­το­ύ­με­θα, πα­ρ ν μέ­νου­με σι­ω­πη­λο κα ­φω­νό­τε­ροι ­χθύ­ος μπρο­στ στν μ­φα­ν κα­κο­πο­ί­η­ση τς ρ­θο­δό­ξου Πί­στε­ως, ν ε­μα­στε μ τος ­γί­ους, πα­ρ ν ­χου­με τν φι­λί­α κα τν συμ­πά­θει­α τν φι­λο­πα­πι­κν κα λα­τι­νο­φρό­νων». Πολ­λοί πλέ­ον «δι­α­πι­στώ­νουν ­τι κιν­δυ­νε­ύ­ει πλέ­ον ­κε­ραι­ό­τη­τα τς ­λή­θει­ας, ­τι ο μνη­μο­νευ­ό­με­νοι στ Θ. Λει­τουρ­γί­α ­πί­σκο­ποι, ς γ­γυ­η­τς τς ν τ πί­στει ­νό­τη­τος δν ρ­θο­το­μον τν λό­γον τς ­λη­θε­ί­ας, δν ε­ρί­σκον­ται σ κοι­νω­νί­α μ τος πρ α­τν ­γί­ους, λ­λ ο­σι­α­στι­κ ε­ναι ­κοι­νώ­νη­τοι, ς κοι­νω­νον­τες μ τος ­κοι­νω­νή­τους»