Tώρα τους κάνουμε και τζαμιά!!!


Οι Εθνοσυνελεύσεις του 1821, 1823…  διακηρύσσουν: πολεμούμεν προς τους εχθρούς του Κυρίου μας και δεν θέλομεν πώποτε συγκοινωνίαν μετ' αυτών.

Εν ονόματι της Αγίας και Αδιαιρέτου Τριάδος το Ελληνικόν Έθνος... κηρύττει σήμερον διά των νομίμων παραστατών του,...ενώπιον Θεού και ανθρώπων την πολιτικήν αυτού ύπαρξιν και ανεξαρτησίαν». 

«Ως πλάσματα του Θεού, ως άνθρωποι έχοντες τ' αυτά δικαιώματα, όσα ο Θεός εχάρισεν εις τον άνθρωπον, πολεμούμεν προς τους αρπακτήρας, διά την γην μας, διά την πατρικήν κληρονομίαν μας, διά την φιλτάτην πατρίδα μας· πολεμούμεν προς τους φονείς, προς τους δημίους, διά την φυσικήν μας ύπαρξιν, διά τα τιμιώτατα, τ' ακριβά των καρδιών μας αντικείμενα: γονείς, γυναίκας, παρθένους, φίλτατα τέκνα· πολεμούμεν προς τους ληστάς Οθωμανούς δια τας ιδιοκτησίας μας, διά τους καρπούς των κόπων και των ιδρώτων μας.

Ως χριστιανοί, ούτε ήταν, ούτε είναι δυνατόν να πειθαρχήσωμεν δεσποζόμενοι από τους θρησκομανείς Μωαμεθανούς, οι οποίοι κατέσχιζον και κατεπάτουν τας αγίας εικόνας, κατεδάφιζον τους ιερούς ναούς, κατεφρόνουν το ιερατείον, εβλασφήμουν, υβρίζοντες το θείον όνομα του Ιησού, του τιμίου Σταυρού, και μας εβίαζον ήτοι να γένωμεν θύματα της μαχαίρας, αποθνήσκοντες χριστιανοί, ή να ζήσωμεν τούρκοι, αρνηταί του Χριστού και οπαδοί του Μωάμεθ· πολεμούμεν προς τους εχθρούς του Κυρίου μας και δεν θέλομεν πώποτε συγκοινωνίαν μετ' αυτών».

Αὐτὰ ἐδιδάχθησαν ἀπὸ τὸ Μόναχον. ἡ Μαρία εἶναι (ἦτο) μιὰ καλὴ μητέρα (οἱ σκύλοι!!!)».


Μοναχοῦ Θεοκλήτου Διονυσιάτου, Μαρία ἡ Μητέρα τοῦ Θεοῦ, Θεσσαλονίκη 1988, σελ. 31: 

«Πρόσεχε ἀπὸ τοὺς κατακλύζοντας τὴν Ἑλλάδα προτεστατίζοντας καὶ φθάσαντας ἀκόμη πλησιστίους μέχρι τῶν στηλῶν τῶν θρησκευτικῶν ὀργάνων. Προσπαθοῦν καὶ τοὺς φθάνει ἐν πρῶτοις αὐτοὺς νὰ θεωροῦν τὴν Παναγίαν (τὴν λέγουν Μαρίαν), μίαν ἐκ τῶν συνήθων ἁγίων καὶ δὲν δέχονται, ὡσὰν τὸν διάβολον, ἰδιαιτέραν δι' Αὐτὴν τιμήν... Φοβερὸν νὰ ἔχῃ διαποτισθῆ μόνον ἡ Ἑλλαδικὴ Ἐκκλησία μὲ τόσον πνεῦμα Ὀρθολογικόν, Γερμανικόν, προτεσταντικὸν ἀκόμη, ὥστε νὰ μοῦ λέγουν ὅτι οἱ ὕμνοι μας πρὸς τὴν Θεομήτορα εἶναι ποίησις. Αὐτὰ ἐδιδάχθησαν ἀπὸ τὸ Μόναχον. ἡ Μαρία εἶναι (ἦτο) μιὰ καλὴ μητέρα (οἱ σκύλοι!!!)».

Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς. Eρμηνεία του 15ου Κανόνος από το νέο βιβλίο του, που μόλις κυκλοφόρησε.


 Από τήν λη παρουσίασι το θέματος τς ποτειχίσεως καί πό τήν διαχρονική Παράδοσι τς κκλησίας γίνεται ντιληπτό τι σάκις φίσταται αρεσις ες τήν κκλησία, ο ρθόδοξοι γωνίζονται φ’ νός μέν μέ λες των τίς δυνάμεις νά καταστείλουν τήν αρετική πυρκαϊά, φ’ τέρου δέ διά τς ποτειχίσεως καί κκλησιαστικς ποστασιοποιήσεως νά μήν συμμετέχουν ες ατήν.
κκλησιαστική ποτείχισις τν ρθοδόξων δέν σήμαινε διαφορία διά τήν αρεσι, οτε ατάρκεια, στω καί ν καλύπτοντο στοιχειωδς πό πλευρς μυστηρίων, εχαν κάποια λευθερία καί κατά περιόδους δέν φίσταντο διωγμούς.
καταστολή τς αρέσεως πίσης καί θρίαμβος τς ρθοδοξίας π’ ατς δέν σήμαινε τι λοι πωσδήποτε ο αρετικοί θά μεταστραφον ες τήν ρθοδοξία, λλά τι αρεσις θά καταδικασθ συνοδικς καί τίς θέσεις τν αρετικν πισκόπων θά τίς κατέχουν πλέον ο ρθόδοξοι, ετε διά τς συνοδικς καταδίκης των καί ντικαταστάσεώς των, ετε διά τς μετανοίας καί συνοδικς ποκαταστάσεώς των ες τόν θρόνο, τόν ποο λόγ τς αρέσεως παρανόμως κατεχον. Ο περιπτώσεις τς τελείας ποκοπς κάποιων πό το σμα τς κκλησίας λόγ αρέσεως, πως τν Παπικν καί Μονοφυσιτν καί τς μή ποκαταστάσεως ες τούς τόπους των τς ρθοδοξίας, συνέβη ετε λόγ τς κοσμικς δυνάμεως τήν ποία κατεχον καί μέ τήν ποία συνοδοιπόρουν (Παπικοί), ετε ξ ατίας τς πομακρυσμένης θέσεώς των καί τς κατ’ ατόν τόν τρόπο πομονώσεώς των και τς δημιουργίας ες τούς τόπους των δίων κρατν.

Συνεχίζεται.

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος :


Εάν θέλεις να γίνει η καρδιά σου τόπος των μυστηρίων του καινού αιώνος, πρώτος θησαύρισε με σωματικά έργα, δηλαδή νηστεία, προσευχή, άσκηση, υπομονή, καταστροφή των πονηρών λογισμών και τα όμοια με αυτά· δέσμευσε το νου σου στην ανάγνωση και τη μελέτη των Θείων Γραφών· θέσε μπροστά στα μάτια σου τις εντολές του Κυρίου και αγωνίσου εναντίον των παθών· εκρίζωσε από την καρδιά σου με την προσευχή κάθε εικόνα και κάθε ομοίωμα, που δέχθηκες προτύτερα από την ενθύμηση των παλαιών σου κακών πράξεων· συνήθισε το νου σου να μελετά πάντοτε τα μυστήρια της οικονομίας του Κυρίου μας και παύσε να ζητάς τη γνώση και τη θεωρία, που υπερβαίνουν την διήγηση των λόγων· ακολούθησε την εργασία των εντολών και τα έργα της καθαρότητας.



Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.


--Εμβαθύνατε εις τους βίους των αγίων: Ιδού, από όλους αυτούς ακτινοβολεί η χαρισματική,η ζωοποιός και σωστική δύναμις της Υπεραγίας Θεοτόκου, η Οποία τους ωδήγησεν από άσκησιν εις άσκησιν, από αρετήν εις αρετήν, από την νίκην κατά της αμαρτίας εις την νίκην κατά του θανάτου, από την νίκην κατά του θανάτου εις την νίκην κατά του διαβόλου. Αυτή τους εισάγει εις την πνευματικήν χαράν, όπου δεν υπάρχει οδύνη, λύπη και στεναγμός, αλλά «ειρήνη και χαρά εν Πνεύματι Αγίω» (Ρωμ. 14, 17), χαρά και ειρήνη από την κερδισμένην νίκην εναντίον κάθε αμαρτίας, κάθε πάθους, κάθε θανάτου, κάθε πονηρού πνεύματος. Όλα αυτά, αναμφιβόλως, μαρτυρούν βιωματικώς και εμπειρικώς το αληθές του αγίου δόγματος περί της Υπεραγίας Θεοτόκου, της όντως «τιμιωτέρας των Χερουβείμ και ενδοξωτέρας ασυγκρίτως των Σεραφείμ». Αυτό το δόγμα το φυλάσσουν εις την καρδίαν των οι άγιοι δια της πίστεως και με φλογεράν αγάπην ζουν δι΄ αυτού.  –Εάν δε πάλιν θέλετε μίαν ή δύο ή χιλιάδας αναμφισβητήτους μαρτυρίας περί της ζωηφόρου και ζωοποιού δυνάμεως του Τιμίου Σταυρού του Κυρίου, που να είναι συγχρόνως και εμπειρικαί αποδείξεις της αληθείας του δόγματος του σωτηριώδους σταυρικού θανάτου του Κυρίου, ξεκινήσατε με την πίστιν εις τους «Βίους των Αγίων». Θα ιδήτε τότε και θα αισθανθήτε οπωσδήποτε ότι δι΄ έκαστον άγιον και δι΄ όλους μαζί, η δύναμις του Σταυρού αποτελεί το αήττητον όπλον με το οποίον αυτοί νικούν όλους τους ορατούς και αοράτους εχθρούς της σωτηρίας των. Θα ιδήτε, ακόμη, τον Σταυρόν παντού εντός των: εις την συνείδησίν των, εις τον νουν των, εις την θέλησίν των, εις το σώμα των. θα τον ιδήτε ως αστείρευτον πηγήν σωστικών και αγιαστικών δυνάμεων που τους οδηγούν ασφαλώς από τελειότητα εις τελειότητα, από χαράν εις χαράν, μέχρις ότου τους φέρουν εις την αιωνίαν βασιλείαν των ουρανών, «ένθα ο των εορταζόντων ήχος ο ακατάπαυστος και η ανέκφραστος ηδονή των καθορόντων του προσώπου του Κυρίου το κάλλος το άρρητον».    

   Συνεχίζεται.                                                                                                                                                                

+π.Ιωάννης Σ. Ρωμανίδης : Ορθόδοξος και Βατικάνιος Συμφωνία περί Ουνίας Μπαλαμάντ Λίβανος, Ιούλιος 1993.


      14) Οι Φράγκοι καταδίκασαν τους Ανατολικούς Ρωμαίους ως "αιρετικούς" και "Γραικούς" ήδη το 794 και το 809, δηλαδή 260 χρόνια ενωρίτερα από το λεγόμενο σχίσμα το 1054. Οι Φράγκοι είχαν αρχίσει από το 794 να αποκαλούν τους ελευθέρους Ρωμαίους, με τα ονόματα "Γραικοί" και "αίρετικοί" με σκοπό οι υπόδουλοι Δυτικοί Ρωμαίοι να ξεχάσουν βαθμηδόν τους συναδέλφους τους είς την Ανατολήν.
Συνεχίζεται.

      15) Οι Φράγκοι διήρεσαν συγχρόνως τους Ρωμαίους Πατέρες σέ λεγομένους Λατίνους και Γραικούς και εταύτισαν τον εαυτόν τους με τους λεγομένους Λατίνους Πατέρες. Έτσι εδημιούργησαν την ψευδαίσθησιν ότι η Φραγκο-Λατινική τους παράδοσις είναι ένα συνεχόμενον μέρος της παραδόσεως των Λατινοφώνων Ρωμαίων Πατέρων. Γενόμενοι οι Δυτικοί Ρωμαίοι οι δουλοπάροικοι του Φραγκο-Λατινικού Φεουδαλισμού έπαυσαν να παράγουν επισκόπους και ηγουμένους και ολίγους γνωστούς αγίους.

Συνεχίζεται.

π. Θεόδωρος Ζήσης. Εορτή κοιμήσεως της Θεοτόκου


Δημοσιεύτηκε στις 15 Αύγ 2012 από simeronwordpress
Π. Θεόδωρος Ζήσης - Εορτή κοιμήσεως της Θεοτόκου 2012 (mp3)

Πηγή:
 http://www.impantokratoros.gr/508D3EF9.el.aspx