Του Φώτη Κόντογλου : Ο Άρχων Μαμωνάς και η ιστορία του τρελλού νερού.

Πηγή :  http://krufo-sxoleio.blogspot.ca/


Ο άρχων του κόσμου τούτου είναι ο Μαμωνάς. Αυτός έχει καταλύψει με τις φτερούγες του τον κόσμο. Το σιχαμερό είδωλό του προσκυνιέται απ΄ όλους τους ανθρώπους, ακόμα κι΄ από κείνους που φαίνεται πως προσκυνάνε άλλα είδωλα. Ναι! Γιατί όλα τα είδωλα, στο βάθος παριστάνουνε τον Μαμωνά, κι΄ όλων των ειδών οι ειδωλολάτρες, αυτόν λατρεύουνε. Τα είδωλα της ματαιοδοξίας, της περηφάνειας, της φιληδονίας, της φιλαργυρίας, της αιματοχυσίας, όλα δορυφορούνε το μεγάλο είδωλο του Μαμωνά, του αρχισατανά, του Παρά, που κυβερνά τα πάντα. Όλα αυτά τα σιχαμερά είδωλα θρέφουνται απ΄ αυτόν τον μέγαν εξουσιαστή, που τον έβαλε ο Χριστός αντίμαχο στον Θεό, λέγοντας πως ο άνθρωπος έναν από τους δυο μπορεί να λατρεύη, ή τον Θεό, ή τον Μαμωνά. Λοιπόν, αυτός σήμερα είναι ο βασιλέας της οικουμένης, κ΄ οι υποταχτικοί του, τα καταχθόνια πνεύματα, δουλεύουνε κάτω από τις προσταγές του, και μπαίνουνε στα μυαλά και στις καρδιές των ανθρώπων, και τους κάνουνε τρελλούς. 

H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς. Eρμηνεία του 15ου Κανόνος από το νέο βιβλίο του, που μόλις κυκλοφόρησε.


Τό ἴδιο συμβαίνει καί γιά τήν ἁγ. Γραφή καί τούς ἱερούς Κανόνες. Δέν ἀποτελοῦν δηλαδή ὁδοδεῖκτες καί φραγμούς διά νά μήν παρεκκλίνωμε δεξιά ἤ ἀριστερά καί τρόπον τινά ἀσφαλῆ ὁδό σωτηρίας, ἀλλά ἀποτελοῦν ἕναν ἀγρό μέ ἄνθηκαί ἀγκάθια, τά ὁποῖα ἐμεῖς σήμερα ἔχομε ὑποχρέωσι νά τά διαχωρίσωμε, ἔχομε δικαίωμα ἐπιλογῆς ἐπεμβάσεως καί ἀκυρώσεως, ἔχομε δικαίωμα αὐθαιρέτου ἑρμηνείας καί μάλιστα ἀντιθέτου στήν διαχρονική Παράδοσι τῆς Ἐκκλησίας καί τό κυριώτερο, ὅλα αὐτά θεωροῦνται διάκρισις καί σύνεσις καί ἀπεγκλωβισμός ἀπό τά ἀσφυκτικά κατάλοιπα τοῦ παρελθόντος. Ἡ μετάλλαξις τῆς Παραδόσεως στήν σημερινή ἐποχή ἔχει ἐπεκταθῆ καί σέ ἄλλα παρεμφερῆ θέματα, ὅπως εἰς τό θέμα τῆς οἰκονομίας καί ἀκριβείας καί εἰς τό πότε αὐτά χρησιμοποιοῦνται, εἰς τό πότε θεωρεῖται κάποιος αἱρετικός καί πότε ἐμεῖς ἀποτειχιζόμεθα ἀπό αὐτόν, εἰς τό πότε ἐκπίπτει ὁ Ἐπίσκοπος ἀπό τόν θρόνο του διά θέματα πίστεως καί αἱρέσεως, εἰς τό πῶς ἀντιμετωπίζονται οἱ αἱρετικοί, καί ποῖοι ἔχουν ἄδεια εἰσόδου εἰς τόν ναό κατά τόν καιρό τῆς τελέσεως τῶν μυστηρίων, στό ποῖα εἶναι τά ὅρια τῆς Συνόδου ἐν σχέσει μέ τίς ἀποφάσεις της, οἱ ὁποῖες ἀναφέρονται στίς σχέσεις μέ τούς αἱρετικούς κλπ. Ὅλα αὐτά παρουσιάζουν σήμερα τήν Ὀρθοδοξία ἄνευ φραγμοῦ (ξέφραγο ἀμπέλι), τόν δέ φραγμό καθεῖλον οἱ ἴδιοι οἱ θεωρούμενοι προστάτες καί πρῶτοι φύλακες τῆς πίστεως, οἱ ἐντεταλμένοι σκοποί ἀπό τόν Χριστό καί τοιουτοτρόπως τήν λυμαίνονται οἱ ἀγριόχοιροι (αἱρετικοί) καί οἱ πορευόμενοι παρά τήν ὁδόν (πολιτικοί, νεορθόδοξοι κλπ.).

Συνεχίζεται.

Απάντηση του Μητρ. Γορτυνίας κ. Ιερεμία στον οικουμενιστή Μητρ. Γερμανίας κ. Αυγουστίνο (σ.σ. δεν φθάνει η προδοσία του, θέλει και τα ρέστα....)


Taufgedächtnis
Ἐν Δημητσάνῃ τῇ 28ῃ Ἰουνίου 2012
Σεβασμιώτατε,
Μητροπολῖτα Γερμανίας κ. Αὐγουστῖνε,
Εὐλογεῖτε.
Λόγῳ διπλῆς ἕδρας τῆς ταπεινῆς μου Μητροπόλεως, ἔλαβα καθυστερημένα τήν ἐπιστολή σας καί διά τοῦτο λαμβάνετε καί σεῖς ἀργοπορημένα τήν ἀπάντησή μου.
1. Δέν συνέταξα, Σεβασμιώτατε, κανένα λίβελλο ἐναντίον σας, ὅπως χαρακτηρίζετε τό κείμενό μου στήν ἐπιστολή σας, ἀλλά ἔγραψα θεῖο κήρυγμα, τό ὁποῖο συγγράφω καί ἀποστέλλω καθ᾽ ἑκάστην Κυριακήν στίς Ἐνορίες τῆς Μητροπόλεώς μου προς κατήχηση τῶν πιστῶν. Ἐπειδή δέ τό θέμα τό ἐκάλει, στό κήρυγμά μου αὐτό ἀναφέρθηκα στήν περίπτωσή σας, τῆς χρίσεώς σας δηλαδή δι᾽ ὕδατος (ὅπως ἐξηγεῖτε στήν ἐπιστολή σας) ἀπό παπικό ἱερωμένο. Σᾶς ἐσωκλείω τό κήρυγμά μου αὐτό.

Τό θέαμα τῆς χρίσεώς σας αὐτῆς, Σεβασμιώτατε, ἐσκανδάλισε δεινῶς τούς Ὀρθοδόξους τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας, κληρικούς καί λαϊκούς. Μάλιστα δέ ὁ λαός τῆς ποίμνης μου, ἐγκρατής καί μαχητής τῶν ὀρθοδόξων παραδόσεων, ἐφρικίασε βλέπων ὀρθόδοξον Ἀρχιερέα νά ἵσταται μέ ἱεροπρέπεια ἐνώπιον παπικοῦ «ἐπισκόπου», φοροῦντος καί «ἄμφιον», ὡς φαίνεται, καί νά δέχεται παρ᾽ αὐτοῦ χρίση, ἔστω δι᾽ ὕδατος.
Εἰς θρησκευτικά περιοδικά, εἰς κηρύγματα ἱεροκηρύκων, εἰς μαθήματα Κύκλων Βιβλικῶν Μελετῶν, εἰς θρησκευτικές ἱστοσελίδες, εἰς συζητήσεις θεολογούντων προσώπων, ἐσχολιάσθη δυσμενῶς καί μέ μελανά χρώματα τό γεγονός.
2. Ἡ ἑρμηνεία τῆς ταραχῆς αὐτῆς τῶν Ὀρθοδόξων τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας, Σεβασμιώτατε, εἶναι ὅτι πιστεύουμε τούς Ρωμαιοκαθολικούς ὡς αἱρετικούς, ὅπως και εἶναι πράγματι. Οἱ Παπικοί, πέραν τῶν ἄλλων πολλῶν διαφορῶν μέ τήν Ὀρθόδοξη πίστη μας, διά νά ἔλθω στά πλέον βασικά, οἱ Παπικοί, λέγω, πιστεύουν σέ ἄλλη Ἁγία Τριάδα, εἰσάγοντες διαρχία στήν θεότητα μέ τό φρικτό τους «Φιλιόκβε»· οἱ Παπικοί κηρύττουν ἄλλη Παναγία, ὡς οὖσαν μή κανονική ἄνθρωπος (καί ἄρα ὡς οὖσαν μη πραγματική τήν Σάρκωση τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ καί τήν λύτρωσή μας, διότι «τό ἀπρόσληπτον ἀθεράπευτον»)· καί οἱ Παπικοί πάλι ἔχουν ἄλλη παράσταση τοῦ σημείου τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Ἀπό τά τρία αὐτά βασικά καί μόνον φαίνεται καθαρῶς ὅτι οἱ Παπικοί εἶναι αἱρετικοί. Γι᾽ αὐτό καί ταράχθηκαν καί σκανδαλίστηκαν οἱ Ὀρθόδοξοι – καί δικαίως – ἀπό τό θέαμα Ὀρθοδόξου Ἐπισκόπου νά χρίεται ὑπό Καθολικοῦ «ἐπισκόπου», ἔστω καί ἄν ἡ τελετή δέν ἦταν λειτουργική.
3. Ἀκόμη, Σεβασμιώτατε, πιστεύουμε ὅτι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ εἶναι ΜΙΑ, ὅπως τήν ὁμολογοῦμε στό Σύμβολο τῆς Πίστεώς μας. Ἡ Μία αὐτή Ἐκκλησία εἶναιἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία· οἱ Παπικοί, λοιπόν, ὅπως καί τά ἄλλα χριστιανικά δόγματα, δέν ἀποτελοῦν Ἐκκλησία. Γιατί, ἄν καί οἱ Παπικοί καί οἱ Προτεστάντες ἀποτελοῦν Ἐκκλησία, ποιά εἶναι, τέλος πάντων, ἡ ΜΙΑ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, τήν ὁποία ὁμολογοῦμε ὡς τήν μόνη ἀληθινή; Ἀφοῦ δέ οἱ Παπικοί δέν ἀποτελοῦν Ἐκκλησία, ἄρα δέν ἔχουν σωστικά μυστήρια καί οἱ «ἱερεῖς» τους καί «ἐπίσκοποί» τους δέν ἔχουν κανονική ἱερωσύνη. Αὐτό εἶναι, κυρίως, πού ἐσκανδάλισε δεινῶς τούς Ὀρθοδόξους: Ἡ παράσταση Ὀρθοδόξου Ἀρχιερέως, ἔχοντος πραγματική ἀρχιερωσύνη, νά ἵσταται μετά προσοχῆς πρό παπικοῦ «ἐπισκόπου», μή ἔχοντος πραγματική ἱερωσύνη, καί νά δέχεται παρ᾽ αὐτοῦ χρίση!...
4. Παρά ταῦτα, Σεβασμιώτατε, ἐπιθυμοῦμε καί εὐχόμεθα τήν ἕνωσή μας μέ τους Παπικούς, μέ τήν προϋπόθεση ὅμως αὐτοί νά ἀρνηθοῦν τίς αἱρέσεις τους καί τίς πλάνες τους καί μάλιστα ἐκεῖνο τό κωμικό καί τραγελαφικό, πού λέγεται «πρωτεῖον» καί «ἀλάθητον» τοῦ Πάπα.
Τέλος, ἐκφράζω καί ἐγώ μετά τοῦ πλήθους τῶν ἀρχιερέων, ἱερέων, ἱερομονάχων, ἱεροδιακόνων, μοναχῶν καί μοναζουσῶν καί μετά τοῦ ἀμετρήτου πλήθους τῶν εὐσεβῶν Ὀρθοδόξων χριστιανῶν («κέρας χριστιανῶν Ὀρθοδόξων»), ἐκφράζω καί ἐγώ, λέγω, τήν βαθυτάτη θλίψη μου διά τό θέαμα, τό ὁποῖο εἴδαμε στό διαδίκτυο, νά χρίεσθε(ἔστω δι᾽ ὕδατος καί ἔστω σέ μία συμβολική τελετή), Ἀρχιερεύς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Σεῖς, ἀπό Ρωμαιοκαθολικό «ἐπίσκοπο», μή ἔχοντα κανονική ἱερωσύνη,διότι εὑρίσκεται στήν αἵρεση τοῦ Παπισμοῦ. Ἐμμένω στόν χαρακτηρισμό τῆς πράξεώς σας, τόν ὁποῖο ἔδωσα στό ἀναφερθέν γραπτό κήρυγμά μου, ὅτι αὐτή ἀποτελεῖ «σημεῖο τῶν καιρῶν», καί ἐμμένω πάλι στήν εὐχή, τήν ὁποία διετύπωσα σ᾽ αὐτό τό κήρυγμά μου, «καί μή χειρότερα, Χριστέ καί Παναγιά»! Ὁ λαός τῆς Ἐπαρχίας, τήν ὁποία διακονῶ, Σεβασμιώτατε Ἱεράρχα, γνωρίζει ὅτι Ο ΠΑΠΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΙΡΕΣΗ καί Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ. – Τά κατ᾽ ἐμέ, ἐπιθυμῶ και δέομαι νά φέρομαι πρός ὅλους μέ ταπείνωση καί ἀγάπη, ἔχοντας ὅμως θερμό ζῆλο καί ἀγωνιστικότητα διά τήν ἀμώμητη Ὀρθόδοξη πίστη μας, ὅπως μᾶς τό διδάσκει ἡ ζωή καί ἡ θεολογία τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας. Τῆς πατερικῆς, δηλαδή, καί ὄχι τῆς λεγομένης «μεταπατερικῆς θεολογίας», ἥτις ἐστίν αἵρεσις.
Μετά σεβασμοῦ καί τῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης
† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης : Αὐτὸ ἔπραξε στὶς ἡμέρες μας ὁ Ἁγιορείτης Ἱερομόναχος Γαβριὴλ καὶ μὲ μία ὀλιγόλογη καὶ θαρραλέα Δήλωση καὶ Ὁμολογία διέκοψε τὸ μνημόσυνο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου


Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης - Καθηγητς Θεολογικς Σχολς Α.Π.Θ: 

..."πενθυμίζουμε πλς δ νδεικτικ τν γνώμη το μεγάλου γωνιστο τς ρθοδοξίας ναντίον τς αρέσεως το ρειανισμο, το Μ. θανασίου. Γράφει τι στν περίπτωση πο πίσκοπος πρεσβύτερος, ο φθαλμο τς κκλησίας, συμπεριφέρονται κακς κα σκανδαλίζουν τν λαό, πρέπει ν κδιώκονται, στω κα ν πάρχ κίνδυνος ν μείνουν ο πιστο χωρς ποιμένα. Εναι καλύτερα, συμφέρει, χωρς πισκόπους κα ερες ν γίνονται ο συνάξεις στος ναούς, παρ ν ριφθον ο πιστο μαζ μ τν πίσκοπο κα τος ερες στν κόλαση, που πγαν ο βραοι τς ποχς το Χριστο μαζ μ τος ρχιερες τους ννα κα Καϊάφα: «Συμφέρον γρ νευ ατν συναθροίζεσθαι ες εκτήριον οκον μετ᾿ ατν μβληθναι, ς μετ ννα κα Καϊάφα, ες τν γέενναν το πυρός» .
Α
τ πραξε στς μέρες μας γιορείτης ερομόναχος Γαβριλ κα μ μία λιγόλογη κα θαρραλέα Δήλωση κα μολογία διέκοψε τ μνημόσυνο το Οκουμενικο Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, μετ τς συμπροσευχς κα τς κοινς δηλώσεις μ τν προηγούμενο πάπα, πο γιναν πρν π δυ τη κατ τν θρονικ ορτ τς Ρώμης στς 29 ουνίου το 2004 κα τν τελετν τν θυρανοιξίων ρθοδόξου ερο ναο τν 1ην ουλίου το ατο τους. Στ ξς, γράφει, γι ν μ θεωρηθ τι μ τν σιωπή μου συμφων μ σα γίνονται, δν θ συμμετέχω στς κολουθίες πο μνημονεύεται τ νομα το οκουμενικο πατριάρχου, λλ θ παραμένω ες τ κελλάκι μου «κάμνων τν κανονικν κα καθωρισμένην μοναχικν κολουθίαν μου κατ μόνας ες νδειξιν διαμαρτυρίας κα ως του λάβη σαφ κα συγκεκριμένην θέσιν . Κοινότης το γίου ρους περ τν συμβάντων γεγονότων τν ς νω μερ
ν»..."        

http://www.theodromia.gr/87D26F7F.el.aspx